Een bekentenis aan jou, mijn trouwe lezer en fan. Ik weet: mijn smaak is jouw smaak. Ik ben jouw muzikaal baken in deze gekke metalwereld waarin de ene hype de andere band opvolgt, waarin oude helden ijzersterke albums uitbrengen terwijl jonkies staan te popelen om hun plaats in te nemen. In de wereld heb ik ooit, lang geleden (namelijk bij het uitkomen van de plaat in 2001) Revolution Revolución van de Amerikaanse nu metal band met Latijnse invloeden Ill Niño aangeschaft. Waarom? Omdat de metalwereld er toen anders uitzag. Iedereen was op zoek naar de nieuwe Machine Head, Pantera of vooral Sepultura en Ill Niño leek in dat gat te kunnen springen. Ik zocht en sprong mee.
Voor even, net zoals de band zelf. Want Ill Niño is alweer zes albums verder, maar vulde de belofte nooit in en landde keihard. Zelfs nu de band meehopt op de trend om oude albums integraal te spelen en daarvoor de debuutplaat uit de kast heeft getrokken, is een club als De Helling het podium. Wel een uitverkochte De Helling, waar het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan. Met de vele dreadlockhoofden, petjes, te laag hangende broeken en houthakkershemden, ondergaat Utrecht massaal een trip down memoy lane, nadat de dagen ongetwijfeld de vlokken stof van de cd uit 2001 is afgeblazen. Net zoals in huize-Ghostwriter.
Het Hongaarse Ektomorf gedijt prima in die massale trip het verleden in, want het lijkt er even op alsof er teveel kaarten zijn verkocht, zó druk is het in de zaal. Voorman van de band is testosteronbommetje zanger/gitarist Zoltán Farkas, die bij gesloten ogen uitstekend door kan gaan voor Max Cavalera. Samen met zijn bandmaten stuitert de Hongaar vrolijk in het rond, daarmee de aandacht afleidend van de muzikale kwaliteiten van de band. Want de discografie bestaat dan wel uit elf albums: rode draad zijn boze anti-establishment teksten. We moeten dus vooral vaak springen, onze vuisten of middelvingers in de lucht steken en heel hard kreten met het woord fuck erin roepen. Het publiek in De Helling, doorgaans van het wat meer afwachtende soort, doet enthousiast mee aan het creëren van een ‘wij-tegen-de-rest-van-de-wereld-sfeertje’. Nummers als Black Flag en Outcast zijn wel heel erg schatplichtig aan Machine Head en originaliteit is ver te zoeken, maar effectief klinkt het wel en Farkas weet na een carrière van ruim twintig jaar wel hoe het allemaal moet.
Percussionist Oscar Santiago speelde niet mee op Revolution Revolución maar hij heeft het tegenwoordig beter voor elkaar dan Roger Vasquez op de plaat. Hij is namelijk eenvoudigweg beter te horen en levert daarom een wezenlijke bijdrage aan het geluid vanavond. Niet dat het De Helling heel veel uitmaakt: Ill Niño kan niets fout doen. Hele stukken worden meegezonden, het zweet klotst als snel tegen de plinten op en er worden serieus pogingen gedaan om al springend met het hoofd tegen het plafond te bonken. De stuiterballen achter de instrumenten geven wat dat betreft het goede voorbeeld: het podium van De Helling wordt vandaag tot het uiterste getest. De nummers van Revolutiuon Revolución komen in sneltreinvaart voorbij: er is nauwelijks kans om naar adem te happen. Zowel band als zaal valt geen moment stil.
Op het podium voelen de latino-mannetjes zich als een vis in het water. Vooral bassist Lazaro Pina steelt de show met een trui die zó strak aansluit dat uw favoriete anonieme verslaggever hem vijftien jaar geleden al niet aan had durven trekken, een modieuze sik en een klassieke gleufhoed. Vanavond past het. Cristian Machado is goed bij stem en voert zijn troepen die strak en intens spelen met speels gemak aan. Ektmorf’s Zoltán Farkas mag nog een nummertje meebrullen en op een gegeven moment gaan drummer Dave Chavarri en percussionist Santiago een fraai duel aan, al gaan we gauw weer over tot de beukende orde van de dag.
Na ruim vijf kwartier (inclusief drie toegiften van latere albums) zit de trip down memory lane er op. Een reden om Revolution Revolución vaker uit de kast te halen of Ill Niño weer te gaan volgen is er niet bijgekomen, maar vanavond stond er wel een goede, ronkende band. Gauw naar huis. Morgen gaat weer vroeg de wekker. Maar niet meer om naar school te gaan, die tijd is geweest.
Datum en locatie:
22 maart 2017, De Helling, Utrecht
Link: