Vlak voor de zomervakantie heeft Hedon Zwaar opnieuw een avondje stevige metal gepland. Helaas komt in de loop van de middag het bericht dat de optredens van The Golden Age en Paracoccidioidomicosisproctitissarcomucosis om logistieke redenen niet door kan gaan. Er wordt op het laatste moment vervanging gevonden in de vorm van Tragacanth en Menschwalsch. De foto’s komen van Henrico Fotografie.
Met een paar minuten vertraging lopen de heren van Tragacanth vanuit de zaal het podium op. Achter de drummer hangt nu eens niet een banner, maar een scherm waarop het hele optreden een lyricvideo wordt geprojecteerd. Het zorgt ervoor dat het optreden visueel ook aantrekkelijk wordt. Muzikaal wordt het dat ook, want de band speelt vanavond strak en met overtuiging. Aan het begin van het optreden is de zaal vrijwel leeg, maar deze stroomt langzaamaan vol en getuige het applaus na ieder nummer, weet de band de aandacht volledig vast te houden. De complexe muziek wordt goed uitgevoerd en het is duidelijk dat alle bandleden goed met hun instrument om kunnen gaan. Stiekem is de bassist het hoogtepunt, die zelfs het tapping in de vingers heeft. Het licht bestaat vrijwel alleen uit enkele witte lichtstralen die af en toe bewegen. Het draagt bij aan en sfeervol optreden en het kan niet anders dat Tragacanth heeft vandaag enkele zieltjes gewonnen.
Plaatselijke band Menschwalsch (bestaande uit leden van onder andere Carnal Leftovers en Ombre Omscure) neemt ruim de tijd voor het ombouwen van het podium en een line-check. Het zorgt er tijdens het optreden voor dat het geluid in de zaal goed is en dat alle instrumenten van elkaar zijn te onderscheiden. Menschwalsch brengt zijn death metal met Nederlandse teksten. Niet dat die te verstaan zijn, want zanger Michel Matteman heeft een erg diepe grunt, een hese scream en piqsqueels, die hij allemaal inzet vanavond. Zoals altijd rent en springt hij in het rond als een malle en heeft hij enkele grappige aankondigingen in huis: “En dan zijn we alweer aangekomen bij… Het volgende nummer”. Wanneer de gitarist met lang blond haar voor één van de aanwezige ventilators gaat staan en er vanuit het publiek geroepen wordt dat hij op Hans Klok lijkt, reageert Michel ad rem: “Soms zou je willen dat hij verdwijnt ja!” Menschwalsch legt momenteel de laatste hand aan zijn debuutalbum, waarvan vanavond uiteraard veel nummers voorbijkomen. Voor veel mensen in het publiek is het de eerste kennismaking met de muziek van Menschwalsch. Wel eentje die in de smaak valt, zo blijkt uit de publieksparticipatie. Dit is een band om in de gaten te houden.
Ook Dauthuz neemt uitgebreid de tijd om zijn instrumenten klaar te zetten en aan te sluiten. Het leidt gedurende het optreden niet tot een geluid dat altijd even goed is. Vooral in de snellere stukken ontstaat er een brij van geluid en voor wie onbekend is met het repertoire lijkt alles daardoor op elkaar. Het weerhoudt de band er op het podium niet van om er lekker tegenaan te gaan. Vooral drummer Nick de Vet slaat uiterst geconcentreerd op zijn drumstel en mist daarbij geen slag. Zanger Manoloxx kondigt enkele nummers in het Spaans aan, als compensatie voor het gebrek aan echte Spanjaarden. Wat in het publiek te verstaan is, is niet meer dan: “Muchos gracias, tranquillo en cojones”, maar het is een goede poging en ook hij heeft de lachers op zijn hand. De muziek van Dauthuz is allesbehalve om te lachen, maar om zeer serieus te nemen. De old school death metal wordt overtuigend gebracht, waarbij de gitaristen maar één houding kennen: kop-naar-beneden-en-bangen-maar. Ook bij Dauthuz zorgt de bassist (een kruising tussen Steve Di Giorgio en Alex Webster) voor leven in de brouwerij, want hij is erg beweeglijk. Vanwege het feit dat het tijdschema overboord is gegooid, moeten enkele mensen de bus of trein halen en is de zaal niet meer zo vol als eerder. Zij die tot het eind blijven zien een band die met duidelijk speelplezier en overtuiging de zaal meetrekt. Met Supposed To Rot van Entombed komt er een eind aan een goed optreden.
Ik heb vanavond iemand in het publiek horen verzuchten: “Het is me een raadsel waarom Trump een muur wil bouwen, want die Mexicanen komen toch niet…” Hoe dan ook, de organisatie van Hedon Zwaar stond vandaag voor de zware klus om twee bands op het laatste moment, letterlijk binnen enkele uren, te vervangen en is daar goed in geslaagd. Het publiek liet het vanavond niet afweten en ook dat verdient lof. Hiermee komen de liefhebbers van metal uit Zwolle en omstreken de zomer wel door, het is in ieder geval een mooi tussendoortje voor de festivals.
Datum en locatie:
13 juli 2019, Hedon, Zwolle
Links: