Helloween, Stratovarius & Trick or Treat in Eindhoven
6 december 2010, Effenaar
Het is een frisse maar vooral spiegelgladde maandagavond als de Effenaar langzaam volstroomt met publiek. Nu is maandag niet de meest typische avond als het om concerten gaat, maar de zaal is behoorlijk afgeladen voor de double bill van vanavond, en power metal-giganten als Helloween en Stratovarius staan natuurlijk ook niet zo enorm vaak in ons koude kikkerlandje.
Het is echter eerst de beurt aan de Italianen van Trick or Treat om de boel op te warmen. De heren nemen zichzelf niet zo enorm serieus, zo blijkt aan de kostuums en de roze gitaren, en samen met het oorverdovende volume weten deze Italianen maar met moeite te overtuigen. Een voorafje wat misschien beter achterwege had kunnen blijven.
Met Jörg Michael op dat moment nog in het ziekenhuis voor zijn behandeling voor kanker en Tolkki natuurlijk al een aantal jaren verdwenen is het voor ondergetekende even apart om een Stratovarius op de bühne te bewonderen waarvan slechts twee leden nog stammen uit de tijd waarin de band tot grote hoogten is gestegen. Het mag vanavond echter niet deren, want de band zet een uiterst solide set neer die een band laat horen en zien die ik jarenlang niet in een dergelijke vorm heb zien verkeren op de diverse festivals waar deze Finnen sinds halverwege het vorige decennium te bewonderen waren.
Dat de set voor het grootste gedeelte bestaat uit ouder materiaal uit de tijd dat de band nog een power metal-band pur sang was zal niemand hebben gedeerd. Met songs als de openers Phoenix en Legions maakt de Finse band een goede eerste indruk en laat daarbij duidelijk zien wat de insteek van vanavond is. Met oudere en nieuwere krakers als Eagleheart, Speed of Light en Hunting High and Low kan de band weinig fout doen op muzikaal vlak, en het doet deugd dat Kotipelto zich ook tegenwoordig bij de wat hogere noten staande weet te houden. Geslaagd optreden van een band die zich hervonden lijkt te hebben. Afgesloten wordt er, uiteraard, met Black Diamond.
Dat Helloween ook tegenwoordig nog relevant is blijkt uit de sterke laatste plaat 7 Sinners. Dat heel veel mensen dat compleet zal jeuken blijkt echter uit de reacties die oude klassiekers als Eagle Fly Free en songs March of Time en I’m Alive krijgen. Nee, hoe hard Weikath en co. het ook proberen, de band zal tot in het einde der dagen vooral geliefd zijn voor de twee Keeper of the Seven Keys-platen met Michael Kiske achter de microfoon, en het debuut Walls of Jericho.
Ondanks dat alles zet de band vanavond het beste beentje voor en gaat zowel het oude als nieuwe materiaal er prima in. Nieuwe songs als Are You Metal? of World of Fantasy blijven live prima overeind, maar verbleken volledig naast de Keeper of the Seven Keys / The King for a 1000 Years / Halloween-medley en de toegiften Ride the Sky, Dr. Stein en het obligate Future World. De wat overbodige gitaar- en drumsolo ten spijt zet Helloween alles bij elkaar toch een prima optreden neer wat gedrenkt is in nostalgie, met voor ieder wat wils. Prima avondje, al met al.
Links: