Coverbands. Ik heb er niks mee. Want: het origineel is altijd beter. Omdat optredens van het origineel in het geval van Rammstein net zo spaarzaam zijn als het Sinterklaasfeest zonder Zware Pietendiscussie, ben ik al snel aangewezen op zo’n coverband. Feuerengel in dit geval. Zowaar nog aanbevolen door het grote voorbeeld ook.
Het optreden in de propvolle P60 begint met Ramm 4, een nummer dat Rammstein zelf nog niet op plaat heeft gebracht en dat bestaat uit aaneengeregen songtitels van de band. Met Tier wordt de aftrap van het echte werk gegeven, maar de sfeer komt erin met Du Riechtst So Gut. Feurengel speelt er mijn scepsis mee aan gort. Dit bandje, dat sinds 1997 actief is, kan er wat van. Rammstein wordt niet tot in de puntjes nagedaan, Feuerengel giet een eigen sausje over het werk van de landgenoten en is daarmee bijzonder geloofwaardig.
Het gezelschap is bovendien vermakelijk. Bassist Holger – die zo te zien wel van een bratwurstje of twaalf op z’n tijd houdt – heeft een beulskap op, toetsenist +hors+en lijkt weggelopen uit Guantanamo Bay waarbij hij het lelijkste hoofddeksel dat hij kon vinden heeft meegenomen als souvenir. Met zonnebril op stuitert hij lekker mee op de maat van de muziek. Drummer X-oph heeft geen moeite het werk van Christoph ‘Doom’ Schneider na te spelen. Vooraan staan de solide gitaristen Farp en Daniel, maar de blikvanger tussen hen is zanger Boris. Geen adembenemende vocalist, maar hij redt zich prima.
Ook Feuerengel speelt letterlijk met vuur, al is het een tandje minder dan het grote voorbeeld. Gelukkig maar, want P60 is een fijne zaal die nog even mee moet op concertgebied. Dat wil niet zeggen dat het tandje minder geen indruk maakt. Toetsenist +hors+en moet van Boris tijdens Ich Tuh Dir Weh een container in om vervolgens letterlijk vuur over zich heen te krijgen. Het zwartwitte-showpak waarmee hij er na afloop van het nummer weer uitkomt zou zomaar door kunnen gaan voor verbrande huid en dat komt goed uit, want de band zet Weisses Fleisch in. +hors+en zet er halverwege een bijzondere dans bij in, zo verbrand is hij dus helemaal niet.
Krijg niet het idee dat het bij Feuerengel alleen om de show gaat, Wollt ihr das Bett im Flammen Sehen klinkt bijzonder overuigend en dat geldt ook voor Mein Teil. Helaas voor +hors+en is hij weer Boris’ slachtoffer als de laatste hem in bebloede jas onder bedreiging van een indrukwekkend mes opsluit in een ton, om deze tijdens Keine Lust serieus onder vuur te nemen. Bij Rammstein (het nummer dus), komt Boris op in een brandende jas, bij de spetterende uitvoering van Asche zu Asche moeten de beide gitaristen hun achtergrondvocalen in brandende microfoonstandaarden leveren. Du Hast komt in een werkelijk knalharde versie en het is niet zo gek dat P60 vlak daarna massaal ‘ja’ schreeuwt op de vraag of het meer wil.
Sonne is de eerste toegift, waarbij +hors+en een draagbaar keyboard tevoorschijn haalt om er een solo mee te spelen. Kwelgeest Boris dwingt hem echter weer naar zijn plek voor Bück Dich… om doodleuk een nep-penis te voorschijn te halen en daar de voorste rijen én zichzelf mee te besproeien. +hors+en, de levende mascotte van deze band – geeft niet op en doet nog één keer een greep naar de spotlights… om zijn keyboard stukgeslagen te zien worden. Na Pussy is de koek nog niet op: zowel niet wat muziek als theater betreft. Tijdens Haifisch komt er een flinke opblaasboot te voorschijn en mag een gelukkige dame door de zaal surfen: voor anderen hét sein om ook op handen gedragen te worden. Onderwijl heeft Rammst… pardon, Feuerengel een ska-uitvoering van Engel ingezet waarvoor drummer X-oph brandende sticks gebruikt. Na twee uur komt er dan een einde aan deze bijzondere voorstelling vol theater, spektakel en goede muziek. Wie had er nou ook alweer niks met coverbands?
Foto’s:
Rob van Dalen
Datum en locatie:
19 november 2017, P60, Amstelveen
Link: