At The Gates, Triptykon en Morbus Chron in Antwerpen
18 december 2014, Trix, Borgerhout
Een prachtige line-up sierde de grote zaal van Trix te Borgerhout: de comeback kids van At The Gates werden ondersteund door twee bands voor wie 2014 misschien wel het jaar van de grote doorbraak is geweest: Triptykon en Morbus Chron. Organisator Heartbreaktunes werd beloond voor de inspanningen met een goed gevulde en bijzonder enthousiaste zaal.
Net als in een gezelschapsspel mocht de jongste de spits afbijten: Morbus Chron kon dankzij het uitmuntende Sweven al op een mooie schare geïnteresseerden rekenen. Wie op tijd kwam (heel de avond zou de timetable tot op de minuut gevolgd worden), werd beloond met een indrukwekkend optreden van een band die veel meer is dan een grote belofte. Hoewel ze eruit zagen als een soort retro-thrash-/hairmetalband brachten ze hun complexe old school deathmetal met bijzonder veel overtuiging. Het geluid in de zaal was bovendien heel dankbaar voor de Zweden, de verschillende gitaarlijnen kwamen goed tot hun recht en lagen ook in balans met de indrukwekkende screams van de frontman. Daardoor klonk alles even helder als op plaat en bovendien nog krachtiger. Tijdens het half uurtje dat Morbus Chron kreeg verspilden ze geen tijd aan bindteksten of ander ongein, iets wat ik meestal wel op prijs weet te stellen. Resultaat was een heerlijke trip die op stijlvolle wijze werd afgesloten toen de bandleden een voor een het podium verlieten, tot enkel de feedback van de laatste gitaar overbleef. Wie nog twijfelde of Sweven thuis hoort in de jaarlijst kreeg meteen een overtuigend antwoord.
Ook Triptykon stond dit jaar voor een grote(re) doorbraak dankzij het enthousiast onthaalde Melana Chasmata. Al kan je Tom G. Warrior bezwaarlijk een jonge hond noemen, klonk hij net als zijn band lekker fris. Wie voor dit album naar Antwerpen was afgezakt bleef echter op zijn honger zitten, want enkel Altar of Deceit werd gespeeld. Wie was gekomen voor nostalgie en Celtic Frost kon dan weer zijn hart ophalen aan Circle of the Tyrants en The Usurper. Nostalgici waren er gezien de headliner van de avond natuurlijk meer dan genoeg en Warrior liet zich gezien het enthousiaste onthaal ook verleiden tot een beetje interactie met de zaal. Het goede geluid in de zaal bleek ook voor de Zwitsers een belangrijke troef en de band sloeg met een combinatie van lompe doom en furieuze passages het publiek betrekkelijk eenvoudig plat. Een fijn optreden dat bewees dat Warrior nog ver verwijderd is van zijn metal-pensioen en dat ook Triptykon zijn plek in de jaarlijsten niet gestolen zal hebben.
Echt vollopen deed de zaal natuurlijk pas voor At the Gates. De bandleden zagen er uit of ze vanuit hun spreekwoordelijke luie zetel recht het podium op waren gestapt, maar compenseerden dat gelukkig met een overtuigende dosis energie. Hoewel ze uiteraard op pad waren om hun nieuwe plaat At War With Reality te promoten hadden ze meer dan voldoende klassiekers meegebracht. Het waren dan ook schijven als Slaughter of the Soul, Suicide Nation of Blinded by Fear waar het publiek zo talrijk voor opgedaagd was. Toch moet gezegd worden dat de nieuwe nummers niet uit de toon vielen tegenover het oude werk, At the Gates heeft gewoon de draad weer opgepikt daar waar het hem negentien jaar geleden had laten liggen.
Dat maakte dit dus een uitstekend concert voor het einde van het jaar. Heel wat mensen die waren opgedaagd om een oude vriend opnieuw te zien werden op hun wenken bediend door een band die een strakke, furieuze en heel erg plezierige show afleverde. Zestien nummers was misschien een beetje te veel van het goede voor ondergetekende, maar voor wie hier jaren op had gewacht, was het een geweldige avond. Ook verdient de mooie affiche nog eens krediet: een jonge, vernieuwende band gevolgd door een oude rot die zichzelf min of meer heeft heruitgevonden om af te sluiten met een grote naam die zijn klassiekers vol overgave brengt. Meer van dat!
Heel vriendelijk bedankt aan Dorien Goetschalckx voor de foto’s!
Links: