Ancient Rites & Oceans of Sadness in De Gigant
22 april 2007 – Apeldoorn
Metalnight is een maandelijks terugkerend ritueel in de Gigant. Meestal spelen er kleinere min of meer locale metal bands. Maar soms weet de Gigant een wat grotere naam te strikken. Zo ook deze keer: Ancient Rites.
De avond werd afgetrapt door het eveneens Belgische Oceans of Sadness. En tijdens het optreden van deze band kwam het altijd even enthousiaste Apeldoornse publiek rustig binnen druppelen. Oceans of Sadness is in 1995 begonnen als een cross-over Metal band met invloeden van het death, gothic, doom en black Metal genre. Tegenwoordig claimen de mannen meer op de progressieve, avant-gardistische tour te zijn.
Of dit een vooruitgang is valt te betwijfelen. Met het oude(re) werk van Oceans of Sadness ben ik niet bekend. En ik denk ook niet dat dit zonder rede is.
Het geluid was goed en helder en Oceans of Sadness deed zijn kunstje zonder opvallende steken te laten vallen. De heren zijn duidelijk goed op elkaar ingespeeld.
De muziek van Oceans of Sadness kwam op mij over als een mix van min of meer symfonische doom/black Metal. En de baslijnen en vocalen kwamen mij met regelmaat ‘core’-achtig over. Zeker een vernieuwende combinatie; Maar positief werd het niet door velen ontvangen.
Ancient Rites is geen onbekende en weet zelfs in Apeldoorn volk te trekken. Na drie black metal albums met folk en ‘Viking’ elementen leverde Ancient Rites het onovertroffen
De setlist van de avond bestond grotendeels uit nummers van de laatstgenoemde CD maar werd afgewisseld door oude toppers als Mother Europe, Fatherland en Total Misanthropia. Ook werden er meerdere nummers van Dim Carcosa ten gehore gebracht; O.a. And the Horns Called for War, Gotterdammerung en Victory or Vahalla.
Ancient Rites moet het tegenwoordig doen met een redelijk uitgedunde bezetting. Er was geen bassist meegenomen waardoor het geheel wat iel overkwam. Gelukkig was het geluid redelijk tot zeer redelijk. Hierdoor viel er van de muziek nog behoorlijk wat te maken. Ancient Rites wist het publiek een stuk meer te vatten dan Oceans of Sadness en had ook wel wat langer mogen spelen. Zelf miste ik het nummer North Sea wat toch mijn persoonlijke favoriet is.
Desalniettemin gaf Ancient Rites een geslaagd optreden weg.
Links: