After Forever, Sephyros en Transcentience in Hedon
Zwolle, 29 juni 2007
Over de laatste platen van After Forever zijn de meningen aardig verdeeld, live heeft de band echter een prima reputatie opgebouwd. Met 2 supportacts in hun kielzog kwamen de heren en dame dat in een gezellig vol Hedon nog eens onderstrepen. Terwijl buiten het werkelijk goot van de regen en alle wachtenden voor de deur dus een gratis douche kregen, was het binnen al snel plakkerig warm, en er was nog geen noot gespeeld….
De avond werd geopend door het Amersfoortse Transentience. Via vakkundig spammen op sites als Myspace heeft het gezelschap al een aardige naamsbekendheid opgebouwd. Diverse toeschouwers bleken al bekend met het materiaal. Zangeres Carmen en haar begeleiders zagen zich ernstig beperkt in hun bewegingsvrijheid, daar het podium werkelijk volgepropt stond met apparatuur. Men maakte er maar het beste van, maar ook dat was helaas niet om over naar huis te schrijven. De mix van sympho- en gothic metal verdient al geen originaliteitprijs helaas. Als zangeres en gitarist dan ook nog een fiks aantal fouten maken én de geluidsman het resultaat met een schelle mix op te hoog volume de zaal instuurt, duurt een half uur erg, erg lang. Desondanks kon de band toch op enige bijval uit het publiek rekenen.
Bij het eerste nummer van Sephyros had men de pech dat de installatie van gitarist Jeroen Bakker alle dienst weigerde. Gelukkig was het euvel snel verholpen en na 2 nummers kon het geluid er ook voldoende mee door. De band tapt muzikaal gezien uit een heel ander vaatje dan de collegae vanavond. Zangeres Janneke de Boer is qua stem veel meer een typische rockzangeres á la Autumn’s Nienke de Jong, en de regelmatig terugkerende doomy passages en slepende ritmes geven de band iets van een eigen smoel. Soms is de kwaliteit van het songmateriaal nog niet altijd even sterk, maar potentie zit er wel degelijk in. Men wist het publiek verder goed te bespelen en aan het eind van de set kon men dan ook een welgemeend applaus in ontvangst nemen.
Alle goede bedoelingen van de supportacts ten spijt, het enorme niveauverschil tussen hen en After Forever werd al bij de eerste tonen van opener Discord gelijk duidelijk. Ongelofelijk hoe strak en professioneel deze band zich neerzet. Licht en geluid waren perfect en ook het spel van alle muzikanten was van hoog niveau, met een speciale vermelding voor de vandaag werkelijk subliem zingende Floor Jansen. Gitarist Bas Maas moet al het gitaarwerk nog steeds in zijn eentje klaren, daar Sander Gommans nog altijd herstellende is van een burnout. Floor stak hem ,samen met het (ondanks de bakoven binnen) enthousiaste publiek, nog even een hart onder riem en ook een fan die voor de honderdste(!) maal een show bijwoonde werd in het zonnetje gezet. Men had voor de grunts deze keer Orphanage-voorman George Oosthoek meegenomen. Als Sander terugkomt mogen ze deze brulboei er best bijhouden want de combinatie Floor/George werkt live in ieder geval uitstekend.
Men trakteerde de zaal deze avond op veel nummers van de nieuwe, titelloze schijf en voorganger Remagine,waaronder een heerlijke versie van persoonlijk favoriet Face your Demons. Voor de fans van het eerste uur kwamen er een handvol oudjes als Monilith of Doubt? en My Pledge Of Allegiance Ivoorbij. In de toegift uiteraard de “verplichte” afsluiter Follow In The Cry waar men nog kunstig een stukje van Van Halen’s Ain’t Talking About Love in had verwerkt. Hierna was de koek dan echt op en konden we terugkijken op een geweldig optreden. Gaat dat zien als ze bij je in de buurt spelen!
Links: