Interview met Veni Domine

Interview met Veni Domine

Zeven platen en al meer dan twintig jaar op de planken, maar bij Zware Metalen kenden we de heren van Veni Domine nog niet. Na een review van hun laatste plaat Light vond ik het daarom ook nodig om deze Christelijke doomband wat vragen te stellen. Gitarist Torbjörn stond me te woord.

log

Dag Torbjörn, gefeliciteerd met jullie nieuwste plaat Light. Het duurde deze keer blijkbaar wel zeven jaar voor die er was. Is jullie band en muziek, volgens jou, in die periode erg veranderd? Zo weten we meteen of Veni Domine vroeger iets anders was dan wat we nu te horen krijgen. Voor velen zal het immers een eerste kennismaking zijn.

Bedankt! Ja, ik vind wel dat er een behoorlijke evolutie zit in onze muziek. We zijn al sinds
halverwege de jaren ’80 bezig met deze muziek dus moet je constant evalueren en aanpassen. Uiteraard ook in het leven.

Was er een bepaalde reden waarom het deze keer zo lang duurde?

We moesten even wat tijd nemen om de veranderingen in ons persoonlijke leven in te passen in de band. We moesten ook kijken waar we naartoe wilden, hoe en waarom. Tussen 2004 en 2007 hadden we ook drie albums uitgebracht, dus waren we behoorlijk uitgeput. Wat tijd om op te laden dus.

Ik merk dat er drie leden bij zijn van in het begin, waaronder ook jij. De andere twee zijn nieuw sinds dit album. Was dit album dan het resultaat van vijf personen, of schrijven vooral de drie oorspronkelijke leden alles in de band?

We zijn de opnames gestart met zijn drieën, Olov en Klas zijn er iets later bij gekomen. Ook al vinden we hun inbreng fantastisch, schreven Fredrik en ikzelf de kern van dit album. Uiteraard heeft iedereen wel wat bijgedragen. Als je zulke artiesten in je band hebt zitten, zou je gek zijn als je dat voordeel niet gebruikt!

log

Zoals gezegd was dit reeds het zevende album, jammer genoeg is de rest niet tot bij ons magazine geraakt. Wellicht weten veel lezers dus niets over jullie en de muziek die jullie maken. Ik beschreef het als “harmonisch” en “rustgevend”. Ik voelde echter ook wel wat Candlemass aan. Hoe beschrijven jullie zelf de muziek die jullie maken, in vergelijking met de doomscene?


Wel, ik zie ons niet echt als een doomband. We houden van verschillende soorten muziek en de vrijheid die we in het schrijfproces hebben. Daarnaast is en blijft Candlemass uiteraard een schitterende band. We mixen graag prog en doom, metal en hardrock, symfonische muziek met pop. Laatste jaren noemen we het gewoon rock, simpel! (lacht)

Het is ook wel iets wat je niet elke dag tegen komt, een band die enkel studioplaten uitbrengt. Was dit een keuze van jullie? Staan livealbums, EP’s of misschien nu zelfs compilaties, niet op jullie verlanglijstje?

Grappig dat je het aanhaalt. We probeerden in het verleden al wel om livealbums uit te brengen, maar ons vroegere recordlabel vond dat maar niets. We lieten het idee dus maar varen. Voorlopig hebben we met het nieuwe label nog geen concrete plannen, maar we staan natuurlijk open voor alles. Het zou schitterend zijn om ooit eens een livealbum te kunnen uitbrengen.

De naam van de band en van de laatste plaat winden geen doekjes om het thema van jullie band. Die christelijke insteek is niet wat we gewend zijn. Betekent dit dat hoop en liefde de hoofdingrediënten zijn van jullie lyriek en sentiment, of komt melancholie en wanhoop ook mee kijken?

Het leven bevat al die elementen dus ze zijn allemaal welkom. Het is wel makkelijk om in de melancholische stemming te blijven, vooral voor ons in het noorden. Er is nog wel een zekere apocalyps-voeling in de band, maar die was vroeger misschien krachtiger. In deze tijden denk ik dat liefde en hoop nodig zijn op een speciale wijze. We hebben nooit het typisch Christelijke rockding gedaan. Ik beoordeel de bands niet die dat wel deden, maar wij waren er nooit mee bezig. We wilden met onze band wat dieper gaan prikken onder al het vanzelfsprekende.

log

Ik heb ook zeker geen problemen met jullie idealen, maar ik kan me voorstellen dat bepaalde Scandinavische artiesten anders denken, of dachten. Ik heb het gevoel dat vandaag de dag mensen meer en meer respect krijgen voor muziek en bands met andere meningen, of misschien ligt dit gewoon aan mij. Voelen jullie verschillen in meningen?

We komen goed overeen met de meeste bands en artiesten die we tegen komen. Uiteraard valt het meer in de smaak wanneer je als band zingt over dood, verkrachtingen en oorlog in plaats van het over liefde en hoop te hebben. Eigenlijk een gekke manier van denken, vind je niet? We hebben wel een waslijst aan negatieve ontmoetingen uit het verleden, met verschillende ideologieën en mensen. Persoonlijk vind ik het niet erg, ik hou van mensen. We zitten in hetzelfde schuitje en we moeten op een of andere manier kunnen blijven roeien. De basis daarbij is denk ik om mekaar te respecteren, dat ik mijn tocht door het leven heb en anderen een andere weg kiezen. We vechten allemaal tegen onze demonen, al nemen ze telkens andere vormen aan.

Iets anders nu. Ik zag dat jullie gaan spelen in Nederland binnen enkele maanden. Is dat jullie eerste kennismaking met ons schitterende land of kwamen jullie ook in het verleden al eens langs? Misschien een mooi momentje voor die eerste live-dvd?

Ja, we kijken erg uit naar Brainstorm Fest. We staan te popelen! Het zal, als ik goed geteld heb, onze vierde show zijn in Nederland. We speelden nog in Utrecht, Amsterdam en een plek waarvan de naam me ontglipt. We zien er dus naar uit, want we hebben niets dan goede herinneringen. Buiten dan die gitaarproblemen, eenmalige molotov cocktail en inbraak in onze auto. Schitterend idee ook van die live-dvd, maar niet nu. (lacht)

log

Dus uiteraard moeten we daar allemaal aanwezig zijn om het spektakel mee te maken. Hoe wil je ons voorbereiden voor jullie komst en wat mogen we van jullie verwachten? Zowel voor deze show als voor de nabije toekomst?

We gaan de focus leggen op het brengen van de nummers op Light, maar we gooien er ook nog wel wat oud materiaal tussen. Om je voor te bereiden voor een Veni Domine-show is het belangrijk dat je openminded blijft en je geniet van de veranderingen in het tempo. Soms klinkt het erg relaxt, op andere momenten zit er weer wat meer drive in. Zo’n beetje als het leven dus. Voor de toekomst weten we nog niet meteen hoe het gaat lopen met de tours en shows. We bespreken nu wel een paar opties maar we moeten het realistisch houden en het nemen zoals het komt. We zijn nog jong en de toekomst ligt in het verschiet!

Links: