Interview met Third Degree
Een mailtje van de platenbaas. Geen woord Nederlands begrijpt hij, maar het cijfer onder de recensie beviel hem wel. Of er een interview vanaf kan? Tuurlijk! En na een aantal verontschuldigingen voor de vertraging eer het zover was kreeg ik eindelijk antwoord.
De speelse Polen van Third Degree, die ook actief zijn in groepen als Nyia, Christ Agony en Non Opus Dei, lieten hun gedachten de vrije loop. In overigens heel erg belezen Engels! Blackie en Fazi waren van de partij.
Prima nieuw album zeg! Het is mijn kennismaking met Third Degree. Hebben jullie altijd al deze sound en stijl gebracht?
B: Bedankt voor de bemoedigende woorden. Het is een breed en gediversifieerd genre dat we bestrijken sinds het ontstaan van onze band. Daarnaast staan we overigens ook open voor alle genres, niet alleen voor de extreme scene zeg maar. Op een van de laatste optredens was ik aan het converseren met iemand, die geïrriteerd wegliep toen ik hem vertelde dat ik mij goed kan vinden in jazz bijvoorbeeld. We beschouwen het vastzitten en ten alle machte vasthouden aan je eigen genre als een vorm van volslagen domheid. Als je onze releases beter gaat bekijken, kom je al vlug tot de conclusie dat we van alle markten thuis zijn: sommige platen zijn meer punkgericht, sommige meer grind of zelfs death metal. En toch valt niet te ontkennen dat er geen samenhang is tussen alle uitgebrachte platen. We leggen nooit vast hoe het volgende album moet klinken, determinatie versmacht de spontaniteit.
Je vraagt ons naar de sound, wel, we hebben het geluk dat gitarist Szymon eveneens sound engineer is in de studio waar we kind aan huis zijn. De studio blijft evolueren, en wij daarom ook. Nieuwe uitrustingen worden voortdurend aangebracht, en het resultaat wordt beter en beter. Szymon voegt een berg energie toe bij iedere opname en spant zich serieus in om ieder detail alle mogelijke potentie mee te geven. Zijn invloed is erg hoorbaar op iedere release.
Wiens zusje is dat op de cover van de cd?
B: Dat is niemand zijn zus hoor! Dat is de rubberen mascotte die op batterijen loopt. We zorgen er heel goed voor tijdens onze oefensessies. Kijk maar hoe haar lipjes staan!
Ik hoor Napalm Death van een jaar of twaalf geleden weerklinken in jullie nieuwste. Is Napalm Death een groot voorbeeld voor jullie?
B: Je bent één van de velen die ons dat vraagt. Ieder bandlid begeeft zich in een ander muzikaal klimaat, en is geïnspireerd door andere zaken. Ik wil dan ook niet generaliseren, dat lijkt me niet gepast. Maar ik wil daarmee niet zeggen dat je geen gelijk hebt.
Jullie teksten behandelen non-conformisme. Hoe leven jullie jullie dagelijks leven?
B: jammer genoeg is ieder bandlid gedwongen om dagelijks te gaan werken. Leven van je muziek in Polen is alleen weggelegd voor weinigen (Vader, Behemoth). Wij moeten werken voor ons boterhammetje. Muziek spelen is, o gloria, ultiem bevredigend, en ook de veiligheidsklep op onze mentale ziektebom.
Wat is de toestand in Polen eigenlijk? Is alles zo goedkoop als wat we te horen krijgen? Cd’s, sigaretten, make-up (niet dat ik een drag queen ben hoor…).
F: Dat is complete bullshit. In Polen is alles verdomd duur. Misschien is het voor de euroverdieners niet duidelijk, maar voor ons is het zo helder als een wodka. Het minimumloon in Polen is circa 700 Poolse Zloty (circa 220 Euro). Kun jij van zo een aalmoes leven? Een cd die je los van een winkel koopt gaat hier 30 – 35 Poolse zloty, populaire cd’s 50. En over de cosmetica wil ik het zelfs niet hebben. Het leven in Polen is allesbehalve goedkoop!
Zo, dat weten we dan ook weer. Even terug over jullie ingesteldheid en inhoudelijke thema’s. Vinden jullie dat jullie zich in de “metal”scene begeven eigenlijk?
B: Ben je gek???? Zulke definities zijn voor kinderen, en daar zijn we helemaal klaar mee.
F: Om te beginnen beschouwen we onszelf als mensen. We trekken er ons geen moer van aan hoe we gelabeld worden. Een tijdje terug werden we geassocieerd met de punk scene, nu met metal. Het gaat ons geen reet aan. We maken muziek voor de mensen die er naar luisteren, of het nu langharigen, dreads of Mohawks zijn.
Enkelen onder jullie spelen ook in death- en black metal bands. Je verwacht dan ook niet direct dat dit soort van maatschappij kritische, sociaal geëngageerde muziek uit jullie ingewanden kan komen. Is dat geen vorm van contradictie?
B: Hier vraag ik toch wat begrip. Ik vind niet dat het over en weer gaan tussen verschillende genres en verschillende klimaten iets verkeerds is, of iets bedenkelijks. We zijn muzikanten, we spelen verschillende genres. Het verbreedt onze visie en onze kunde, onze ontwikkeling. Dat is wat telt, de positieve aspecten. We zijn heel erg open-minded, en de muziek is de topprioriteit. De inspiratie en de ontdekkingen van het zwerven in en over genres; het is primordiaal. We proberen te luisteren naar alle muziek waarvan we denken dat het goede muziek is, of het nu serieus of halfgare muziek is. We ontzeggen onszelf niets op dat vlak.
Waarom moeten mensen jullie een kans geven?
B: Man, ik zou het totaal niet weten. De normale manier zou zijn dat ze ons zien optreden en dan overtuigd worden. Maar ja, het materiële aspect weet je wel. Het is moeilijk voor ons om naar het hol van Pluto te reizen, daar op eigen kosten op te treden en er niets terug voor te krijgen. Dat is de scene jammer genoeg. Ik veronderstel dat dat niet alleen in Polen zo is.
Hebben jullie jullie eigen oefenruimte?
B: Ja, die hebben we. Dat is ook de plaats waar we meestal optredens geven of mensen de oefensessies laten bijwonen.
Dus, zien we jullie nu binnenkort in real life? Of hebben jullie plannen?
B: Geen echte plannen nee, we wachten op een uitnodiging!
Ik hoop dat er bepaalde mensen meelezen! Bedankt voor jullie tijd alleszins. Nog een woordje voor de mensen van zwaremetalen.com?
B: Bedankt voor het interview. Gegroet gij allen!
F: Hopelijk tot ergens in Europa, hoe vlugger hoe beter… Cheers!!!!
Links: