Interview met Striborg
Striborg. Door sommigen openlijk tot het laagste van het laagste herleidt, door anderen anoniem geniaal bevonden. De Australiër (Tasmaniër) achter deze creatie, Sin-Nanna, is iemand die afgezonderd leeft en vrij obscuur blijft. Interviews zijn zeer uitzonderlijk, maar dankzij Displeased Records kreeg ik de vrij unieke kans deze persoon enkele vragen te stellen. Dit is het resultaat.
Gegroet. We weten dat we u ‘t best aanspreken als
Sin-Nanna, dus doen we dat ook. Alvast bedankt voor dit interview. We weten dat media niet geliefd is bij u. Of is dat een mythe?
Geen mythe, de realiteit. Ik probeer zou weinig mogelijk contact te houden met andere mensen. Alleen via mail, met een paar individuen.
Het was een grote beslissing om opnieuw enkele interviews te geven.
Ik heb een aantal keren de dvd Journey of a Misanthrope bekeken.
De fascinatie voor natuur, vooral bomen dan, is merkwaardig.
Is de reden daarvoor hun emotieloze toestand?
In tegendeel, de bomen en wouden lopen over van emotie. Althans, wanneer ik overweldigd word door emoties als ik mij in die omgeving bevind.
Je kunt de aanwezigheid van Gaia voelen dwarrelen in de lucht..
de duisternis en eenzaamheid van Moeder Natuur…
Winterlandschappen zie je ook op de dvd, waarin we jouw aanwezigheid ook kunnen zien.
Ik kan me niet voorstellen dat dit in Australië plaatsvindt. Reis je soms naar Scandinavië?
Ik ben nog nooit in Scandinavië geweest. Tasmanië bevindt zich op
43 graden zuiderbreedte dus het sneeuwt hier altijd in de winter en delen van de herfst en lente.
Je misantropische visie veruitwendigt zichzelf zeer zeker in de sound van Striborg.
Sommigen definiëren het als lo-fi, ik durfde zelfs de term no-fi aanhalen. Klinkt dit aannemelijk of onderschatten we de
creatie van het geluid doorheen elektronische circuits?
Dat is belachelijk; no-fi betekent zoveel als “geen geluid”.
Mensen onderschatten altijd de kracht van Striborg
en de overweldigende atmosfeer die ze bevat.
Termen als “no-fi, lo-fi, rauwe en primitieve black metal” zijn alleen maar
beledigingen en betekenen niets wanneer je het hebt over
“true misanthropic art”!
De lange lijst releases blijft groeien als een kwaadaardige tumor.
Het lijkt wel alsof je geen tijd hebt voor eender wat naast de band.
Is Striborg de prioriteit qua zingeving en activiteit in je leven?
Muzikaal en spiritueel gezien, op individueel niveau is Striborg inderdaad mijn “raison d’etre”.
Niettemin moet ik zeggen dat ik een vrouw en kinderen heb, die eveneens belangrijk zijn in mijn leven, naast Striborg.
Kun je mij iets vertellen over de entiteit Sin-Nanna?
De entiteit Sin-nanna gaat qua naam terug naar de maangod van de Babylonische/Sumerische mythologie.
Als pseudoniem reflecteert Sin-Nanna de donkere kant van mezelf
als menselijk wezen en als ziel. Een geestelijke ziel, dwalend, verloren in een wereld van
leegte door depressie and nachtmerries. Als mens, in de onmogelijkheid verkerend om de mensheid an sich te kunnen accepteren. Alleen leugens,
verraad, achterbaksheid, hebzucht en apathie. Daarom kan ik alleen cynisme voelen en
misanthropie jegens mensheid, maar ook naar mezelf toe…
Voel je je verwant met Malefic (Xasthur) op een bepaalde manier?
Ja, ik veronderstel van wel. Ik bedoel, veel mensen die naar
Xasthur luisteren appreciëren Striborg ook.
Ik heb ook regelmatig contact met Malefic sinds een paar jaar en we delen bepaalde meningen en problemen aangaande sommige onderwerpen…
Daarnaast neem ik momenteel deel aan een driedelige documentaire rond
eenmans-metalbands met betrekking tot Xasthur/Leviathan/Striborg.
Australië brengt een vrij groot aantal black metal-bands voort, bijvoorbeeld in het melancholische black metal genre. Austere, Drowning The Light en vele anderen. Hoe komt het dat een land als Australië zo een
nihilisme en depressie teweeg brengt?
Ik weet het niet en het kan me eigenlijk niet schelen ook. Ik wil niet geassocieerd worden met deze bands.
Ik woon in Tasmanië, niet op het Australische vasteland.
Ik weet alleen dat de grootse wildernis van Tasmanië een grote
impact op me heeft, het is mijn omgeving.
Het wekt ook mijn interesse op in het paranormale, supernatuurlijke, et cetera…
De rest komt uit mijn diepste dallen; misanthropie, haat, depressie, cynisme en al wat obscuur is.
Voor zover ik de Australische black metal-scene ken, kan ik zeggen dat ze
steunt op een sterke wil, trots en onafhankelijkheid qua benadering…
Een vraag die sommige forumbezoekers zich stellen:
gebruik je soms geestesverruimende middelen. En indien ja, in welke hoeveelheden.
Nee, ik neem geen drugs behalve koffie en alcohol, met mate.
Ik hoef niet zonodig drugs te nemen, aangezien de realiteit al
bevreemdend genoeg is…
Ik gebruikte vroeger iedere dag wiet gedurende jaren en ik nam ook LSD en occassioneel magic mushrooms.
In die tijd dronk ik mateloos, meer dan eens eindigde dat met aeen lcoholvergiftiging!
Ik ben nu toch al een tiental jaar zo goed als clean en ik ga een paar keer per week een lange afstand lopen om wat fit te blijven.
Zijn optredens nog steeds uitgesloten voor Striborg?
Voorlopig wel ja, maar het is niet volledig uitgesloten.
Mijn andere project, Veil of Darkness, is meer geschikt voor optredens.
Ik zou wel backing tapes of cd’s kunnen gebruiken om op te treden
en enkel gitaar en vocals brengen. Dat zou een saaie bedoening worden en er zouden nog steeds projecties of zo nodig zijn, bijvoorbeeld van bomen of een woud.
Het kan interessant worden, zo een optreden van zowel
Striborg en Veil of Darkness in één show.
Doen opinies over over je creaties er eigenlijk toe voor jou?
Er blijken nogal wat meningen te zijn van mensen die Striborg uitlachen op het net, maar ook veel adoraties aan jouw adres.
Ja, Striborg heeft zeker een ‘love it or hate it-status’ bereikt sinds
het prille begin. Er zijn diegenen die de muziek het recht ontzeggen
en het gewoon geen kans geven of niet begrijpen.
De meer intelligente personen begrijpen mijn donkere en misantropische kunst en dusdanig dank ik diegenen.
Ik trek het me teveel aan ja wat mensen denken en ik zou dat eigenlijk niet moeten doen.
Nog enkele laatste woorden?
Pas op voor je medemens; kijk altijd achterom;
respecteer Moeder Natuur en Gaia zal over je waken.
En natuurlijk: beperk het contact met (sub)humans tot een absoluut minimum.
Links: