Thou Shalt Drown In The Blood Of Thy Children, zo heet het debuutalbum van de Belgische band Spankraght. Eerder dit jaar werd het conceptalbum met een karrenvracht aan grote namen aan ons voorgeschoteld. Voor de EP Spankraght was ik eerder slachtoffer tijdens een kidnappoging, nu ben ik de interviewer. Dit is het verslag.
Hoe gaat het met jullie?
Vandaag wat minder. Gisteren de laatste “backer” van onze kickstartercampagne ontvangen in de repetitieruimte en een privésetje gespeeld voor hem en twee vrienden. Dit ging natuurlijk gepaard met een net aantal biertjes dus vandaag een houten kop en alles gaat wat trager. Maar verder mogen we niet klagen want de eerste reacties en reviews zijn heel positief en we voelen dat het album aan een mooie reis gaat beginnen. Heel fijn, gezien al het werk dat er is in gekropen.
Kun je eerst even vertellen aan onze lezers wat de geschiedenis is van Spankraght?
Spankraght is in 2015 in het leven geroepen om eindelijk eens een deftige combinatie van elektronica met zware gitaren te kunnen brengen. Wie ons YouTube kanaal al eens heeft bezocht zal zien dat de roots van Spankraght teruggaan tot groovecore band Tud Russel die in 2007 gestopt is en waar dan weer Notti Del Terrore uit is gegroeid. In 2015 groeide het besef dat dat verhaal naar niet veel leidde en kwamen er al plannen om iets met veel beats, synths en scheurende gitaren te maken. Eigenlijk is Spankraght begonnen zoals Notti Del Terrore jaren terug: twee kerels met geprogrammeerde drums die iets anders wilden doen. Het verschil was dat we nu veel verder waren op het gebied van het programmeren van beats, synths en opnametechnieken. En nu was het plan om geen grenzen te trekken. Alles kan, alles mag, zolang het maar beukt, swingt en/of emotie teweeg brengt. In 2018 verscheen dan onze eerste EP met vijf tracks als een soort introductie tot wat we doen en nu is er het eerste volledige album dat alle registers opentrekt en de wereld van Spankraght verder uitbreidt tot zelfs buiten de muziek.
Wat zijn jullie inspiratiebronnen binnen de muziekwereld?
Directe invloeden zijn Rave The Reqviem, Zardonic en The Prodigy. Zij waren de acts die ons in de juiste richting stuurden. De eerste twee vooral want daar zit die combinatie van twee genres zeer goed en zoiets wilden we ook maken. In 2015 was de toen populaire synthwave golf ook een bron van inspiratie maar gaandeweg is die invloed veel minder geworden. Verder worden wij beïnvloed door veel industrieel getinte metal zoals Fear Factory, Kill II This, Ministry, KMFDM, PIG. Dingen die vooral in de jaren ’90 succesvol waren. Dat geldt ook voor de dance die we proberen te integreren. Daar kijken we veel naar New Beat uit begin jaren ’90 of trance uit dezelfde periode. Hele commerciële dingen zoals 2 Brothers On The 4th Floor of 2 Unlimited zijn ook inspiratiebronnen. Van al die muziek nemen wij de coole elementen, steken deze in een pot en maken er iets nieuws van.
Maar Spankraght is het resultaat van dertig jaar muziek luisteren en daaruit leren. Proberen te analyseren wat werkt bij mensen en die technieken dan weer opnieuw toepassen. Als je kijkt naar sommigen tracks van Cradle Of Filth uit de Cruelty-periode, die spanning dat daar inzit, de dynamiek en het continue vasthouden van de luisteraar… Ook dat sijpelt door in onze muziek. Het kan niet anders dan dat je als muzikant alles wat je door de jaren heen hebt beluisterd ook zelf in je muziek steekt. Vandaar dat mensen ook zelf verschillende invloeden horen als ze de plaat beluisteren. Uit de reacties leren we dat elke luisteraar het album anders ervaart.
En qua thematiek? Games, films, … wat zijn daar de grootste invloeden geweest voor Spankraght?
Het album moest de soundtrack kunnen zijn van een goede First Person Shooter uit de jaren ’90. Met een mega Doom-fan in de rangen kan het niet anders dat Doom inspiratie bron is. Vandaar dat we ook zes maps voor Doom 2 hebben gemaakt waar de levels ondersteund worden door tracks van het album. Instrumentaal en geknipt zodat ze loopable zijn. En zo geven we de muziek dan weer een extra leven en gaan misschien spelers die de levels spelen op zoek naar onze plaat. Of slorpen ze zonder dat ze het weten de muziek op en doet de naam Spankraght een belletje rinkelen als ze die ergens op een affiche zouden zien staan.
Verder halen we inspiratie uit actiefilms, horror, extreme anime en 80’s tekenfilms. Dus de vibe van de muziek moest hevig zijn. Het moest vooruit gaan, knallen. Maar dat was niet genoeg, dus hebben we om alles wat meer gewicht te geven er ook nog eens een verhaal achter gestoken. De titel van het album was er eerst. Die klonk goed en was meer dan enkel een moeilijk woord uit een Engels woordenboek gegrepen en op de hoes gesmeten. Maar dan moet je natuurlijk die titel bestaansrecht geven. Thou Shalt Drown In The Blood Of Thy Children klinkt brutaal maar het moet iets betekenen. En zo is heel het concept van de mensheid in gevaar ontstaan. Een soort van apocalypsverhaal. We zijn als mensheid god geworden. Alle dingen die de wereldbevolking op peil moesten houden zoals oorlogen, rampen, epidemieën hebben we redelijk onder controle. We wanen ons heer en meester. De natuur zijn we baas. Daar denkt een hogere kracht anders over en stuurt het kwade op ons af om ons een les in nederigheid bij te brengen door één generatie uit te moorden als voorbeeld voor de rest. Een duidelijk teken dat we niet moeten denken dat we hier zo maar kunnen doen wat we willen.
Het is een niet zo bijster origineel onderwerp maar het zorgde ervoor dat we de nummers mooi op elkaar konden laten aansluiten en ook op vocaal gebied duidelijker konden invullen. Willen we er verder iets mee vertellen? Nee, ieder kan zijn versie geven van die hogere kracht. Iedereen kan zelf invullen waarom we gestraft zouden moeten worden. Wat we in de eerste plaats willen doen, is entertainen. Vingertjes wijzen laten we aan anderen over.
De maskers staan of stonden centraal. Is dat nog steeds zo?
Er was even sprake van om die niet meer te gebruiken. Ze zijn veel te moeilijk om mee op te treden: te warm en je ziet niks. Verschillende mensen raadden ons aan de maskers niet weg te doen omdat ze ondertussen een deel van Spankraght zijn. We hebben het opnameproces onderbroken om een show te doen als support van het Duitse Ost+Front en die show was ongemaskerd. Het was eens leuk om het eens zo te doen maar daaruit bleek ook dat we dat extra showelement toch nodig hebben. We zijn ook maar met zijn tweeën en die smoelen ben je na enkele nummers wel zat. We zijn daarom aan de slag gegaan om alles wat makkelijker en draaglijker te maken. Vandaar de nieuwe bloederige look. Maar we gaan ons niet anoniem proberen te houden. De maskers zijn onderdeel van de show en van het imago maar mogen niet het belangrijkste zijn. Dat is de muziek. De maskers zijn gewoon dat beetje extra fun om het allemaal wat specialer te maken. Net zoals tegenwoordig iedereen weet dat Tobias Forge Cardinal Copia van Ghost is en iedereen weet dat het alter ego gewoon bij de totaalbeleving van de act hoort.
Er werkten een pak artiesten mee aan dit nieuwe album. Kun je daar meer over kwijt? Hoe kwamen jullie in contact en hoe verliepen de samenwerkingen?
Zang, er moest zang op het album komen. Om de muziek voor luisteraars boeiend te houden en om af en toe eens iets kunnen scanderen. Niet te veel zang, maar kleine dingen: slogans die gemakkelijk te onthouden te zijn en eenvoudig om live te brengen. En dus hebben we een oproep op onze Facebook gedaan om te vragen of er geïnteresseerden waren. Daaruit zijn dan Droeee (Diva Muffin, Rapazes Americanos) uit Brazilië en Xavier De Schuyter (ex-Saille) gekomen. Anderen hebben we zelf gecontacteerd omdat we ze kenden van eerdere samenwerkingen zoals Evy van Elusion, Mario van PatriarcH en Dietwin Elbers die ooit nog bij Herfst zong. PJ Turlinckx van A Thousand Sufferings kenden we nog van de tijd dat hij fan was van Tud Russel. Marc en Wim die meedoen op de track Synopsis zijn contacten uit een verleden bij de Antwerpse Televisie. Axl Peleman (De Kreuners, Ashbury Faith, Camden) is dan weer iemand die we ten tijde van Tud Russel vaak tegenkwamen op verschillende festivalpodia met zijn toenmalige band Camden. Na al die jaren hebben we hem gecontacteerd en hij was meteen mee en stemde in om mee te doen. Met Franky van Channel Zero hebben we contact opgenomen omdat die ons al volgde op Instagram en het ijs dus op die manier al een beetje gebroken was. Alex Agnew was de eerste die we via Instagram hebben benaderd en toestemde. Toen wisten we dat we misschien die andere “grote” namen ook zouden kunnen strikken. Zak Tell van Clawfinger hebben we kunnen binnenhalen via een goede vriend van ons, Yves. Ze zijn al jaren bevriend en het leek ons een leuk idee om die twee samen op een track te krijgen. Yves is trouwens nog maar een paar jaar actief als zanger van een coverband, Sonic Bastardz. Yves zag het meteen zitten en ging er alles aan doen ook Zak mee te krijgen. Het heeft een tijdje geduurd, maar het is er van gekomen.
Enkel Franky en Yves hebben we de partijen zien zingen en opnemen. Al de anderen hebben we de teksten gestuurd met voorbeeldzang. Zij hebben vervolgens zelf alles opgenomen en naar ons teruggestuurd.
Dat is de stad Antwerpen en de kathedraal die volledig opgeslorpt worden door de onbekende kracht die is neergedaald om de mensheid te straffen. We wilden geen expliciete weergave van de titel van het album. Toen we nog niet aan het opnemen waren, hebben we Bram Bruyneel gecontacteerd om te vragen of hij het zag zitten om iets te maken. Dat zag hij zeker zitten en enkele maanden later hebben we het concept doorgestuurd: een dronefoto van de stad Antwerpen vanuit de juiste hoek met richtlijnen en daarmee is hij aan de slag gegaan met dit als resultaat. Bram werkt altijd in zwart-wit, dus het inkleuren hebben we zelf gedaan. We hebben al veel complimenten over de hoes gekregen. Het is eens iets anders, kleurrijk en niet de zoveelste Photoshop-constructie. Er valt van alles op te ontdekken en ook voor Bram was het leuk om zijn werk eens in kleur te zien.
De vorige keer kidnapten jullie mij voor de opnames van de videoclip van Enjoy. Staan er binnenkort nog opnames gepland?
Voorlopig niet. Als we een clip zouden doen, dan moet deze “over the top” zijn en volledig het concept van de plaat volgen. Maar dat betekent dat we een stevig budget nodig hebben om dit allemaal visueel te kunnen weergeven. We willen meer aanbieden dan de zoveelste performance clip in een hangar, kerk of op een podium met wat rook en vuur, die uiteindelijk maar één keer bekeken wordt. Als we het doen, moet het er “boenk” op zijn en rillingen bezorgen. We hechten heel veel belang aan het visuele en willen dat dat eruit springt. Liever niets dan iets dat “meh” is.
We zien nu eerder de zes map uitbreiding voor Doom 2 als een soort videoclip die mensen naar de band moet lokken. We mikken dan eerder op de Doom-community die nog zeer actief is en waar nog veel metalheads in rondhangen. Er is een lyricvideo voor Carnivale en Reset Mankind staat ook op YouTube en dat is voorlopig genoeg.
Voorlopig staat er niks gepland omdat al onze tijd naar de afwerking van de plaat is gegaan maar we hopen dat de reviews en circulatie van het album wat shows opleveren. En moesten die mensen van Red Bull mee lezen: Wij willen wel in de Dome op Graspop staan! (lacht)
Ook werken we nu aan een nieuwe stage set up met nieuwe banners en andere podiumelementen om de juiste live-ervaring te kunnen brengen. We hopen vooral onze show op de juiste locatie en in de beste omstandigheden te brengen. Vandaar dat we ook niet overal en altijd optreden. We zijn niet de band die je eender waar even snel kan opstellen. Met die elektronica kan het al snel fout lopen of knullig overkomen.
Wat zijn de ambities van Spankraght eigenlijk?
Goede muziek maken die mensen meeneemt op een trip die ze niet snel vergeten en kwaliteit leveren op verschillende vlakken. Meer nog: een stempel drukken op de Belgische metalgeschiedenis. We zijn allemaal sterfelijk en iedereen wordt vergeten, maar het zou toch tof zijn als je iets kan achterlaten op deze blauwe bol. Iets dat iets heeft betekend in het leven van mensen, iets dat mensen voor altijd meedragen en doorgeven aan hun kinderen…
…en geld verdienen, heel veel geld.
Och ja, gewoon ons amuseren. We zijn ondertussen ook geen twintigers meer die zomaar op tour kunnen gaan of alles kunnen laten vallen voor de muziek. We zien wel wat er komt. Nu gaan we vooral genieten van de mensen die genieten van het album en misschien af en toe eens een coole show spelen.
Verder nog interessante nieuwe muziek gehoord de laatste tijd?
Iemand raadde laatst Poppy aan (kijk eens aan-red.). Zeer aangename verrassing! Verder was ik ook danig onder de indruk van Skynd. Wat een sfeer! 3Teeth voor het industriële beukwerk en de laatste Sepultura is echt een lekkere plaat. Die Eloy Casagrande … Wat een beest, man, man, man!
Nog een woordje voor onze fans?
Luister naar Thou Shalt Drown In The Blood Of Thy Children en vertel ons wat er je ervan vindt! En delen, delen, delen! En don’t do drugs, kids! Play Doom instead! En breng EPICITAAT in je leven want je hebt het nodig!
Links: