Interview met Sideblast
Sideblast is een opmerkelijke band. Alle extreme genres samen beslaan ze tot een bastaardvorm, een reflecterende legering met black, thrash, death en industrial metal. Cocoon is de naam van hun nieuwste, geheel in het verlengde van hun debuutplaat Flight of a Moth. Frontman Fredd stond open voor enkele kanttekeningen bij het Sideblast-gebeuren.
Goedemiddag Fredd. Bedankt voor dit interview. Jullie tweede album Cocoon laat opnieuw het Sideblast horen van het debuut, blijkbaar is dit echt wel de muziek die jullie willen brengen, hoe complex ze ook moge zijn.
Dag Bart. Bedankt voor de steun en het interview. En voor de mening die je net deelde.
Vind je het raar dat ik het wat vreemd vind dat jullie nu de cocon als titel genomen hebben, terwijl de mot al gaan vliegen is? Gaan jullie dan achteruit in de tijd?
Niet echt eigenlijk. De link tussen Flight of a Moth en Cocoon kan die indruk wel opwekken, dat we terug in de tijd gaan, of terug naar de oorsprong, de basics. Onze muziek is blijven groeien in de goede richting als je het mij vraagt.
Wat bedoel je met groeien? Is er bepaalde visie ontstaan dan die er nog niet was?
Gedeeltelijk wel. We wilden op dit album nummers creëren voor live shows. Brutaler, pakkender en met duidelijke structuren. Verzen, refreinen, herkenbare elementen, nummers.
Onze sound is nog steeds een mix van stijlen, maar deze keer is thrash het hoofdingrediënt. Thrash metal is duidelijk overheersend geworden op Cocoon, waar het voorheen overwegend black metal was.
Dezelfde invloeden van op jullie debuut zijn opnieuw aanwezig, dat is duidelijk. Ik herken ook opnieuw de Strapping Young Lad-invloed, zoals de kinderlijke vocalen in het titelnummer, die je ook op City hoort.
Ik zou toch eerder denken aan een Danny Elfan dan aan Strapping Young Lad bij die kinderlijke vocals als ik eerlijk ben.
Ja, nu je het zegt. Nu, het is wel zo dat er van Strapping Young Lad-achtige composities overgegaan wordt naar brutaal gerag, black metal-blasts en groovy ritmes. Heb je dan zoiets van “we maken een intelligente vorm van metal”?
Onze sound is modern en brutaal. Wanneer we een nummer in elkaar zetten denken we echt niet na over de vorm of hoe het over zal komen. We schrijven een nummer al naargelang we het zelf goed vinden. Als het dan lijkt op iets van Strapping Young Lad of Behemoth, dan is dat niet doelbewust.
Dus het is niet tijdlozer dan traditionele metal?
We houden van een waaier aan metalbands en stijlen, zelfs andere soorten muziek dan metal. Voor ons is het gewoon een natuurlijk fenomeen, het mixen van groovy ritmes en brutaliteit, zoals je het benoemde. En tijdloos? Het is gewoon hoe we het graag hebben. Niets meer, niets minder.
Ik zag op enkele sites de shirts staan van Sideblast, met achterop de leuze “State of The Art” Extreme Metal. Is dat jullie doel of zo? Of het imago dat jullie (al dan niet bewust) opgekleefd krijgen?
Het probleem met het etiket “State Of The Art Extreme Metal” is dat het de indruk kan geven dat we pretentieus en hautain zijn, dat is zeker het geval niet. Ons label Cyclone Empire vond deze kwalificatie uit. We spelen extreme metal, maar ik kan je echt niet vertellen of we voldoen aan de “State Of The Art Extreme Metal”-norm. Het is vrij moeilijk om je eigen muziek dermate te gaan beoordelen vind ik. Ik kan je wel zeggen dat het een soort van objectief is voor ons, om een “State Of The Art Extreme Metal”-status te verwerven, voor zover dat bestaat. We spelen gewoon wat we goed vinden.
De mix aan stijlen die jullie brengen is “alternatief”, maar jullie eigenlijk ook wel. Jullie zien er allesbehalve uit als de gemiddeld genomen extreme metalhead die net vanonder een steen gekropen komt of zijn kelderdeur achter zich sluit. Heeft die alternatieve levenswijze een invloed op jullie muziek?
Ja, we leven zeker niet in een kerker en we vechten ook niet met demonen en draken en van die zaken. We zijn vrij normale personen die metal spelen en beluisteren, maar ook andere zaken. We vinden niet dat wanneer je metal speelt, zelfs death metal, je een bepaalde manier van kleden moet hebben. Ook niet dat je lang of geen haar moet hebben, of een baard. We zijn openminded ten opzichte van cultuur, van muziek… Het is dus niet alleen een mix van muzikale stijlen die we brengen.
Naast de positieve reacties zijn er altijd negatieve. Eén van de meest gelezen punten van kritiek die ik gezien heb is dat bands als jullie complexe muziek spelen omdat ze geen normale catchy nummers kunnen schrijven zonder Slipknot of Pantera te klonen. Hoe reageer je daarop als je dat leest?
Ik heb daar eigenlijk geen mening over. Iedereen denkt maar wat hij wil over wie hij wil. Ik vind trouwens niet dat onze muziek erg complex is. Dream Theater speelt complexe muziek. Wij niet. Bij ons is het bruut, groovy en catchy. En als je luistert naar Cocoon, dan kun je opmerken dat het nog een stuk directer is dan Flight of a Moth. Trouwens, als je houdt van death, black en thrash metal, waarom zou je dan mainstream metal moeten spelen? Er zijn massaal veel gewone metalbands, als je niet van onze sound houdt dan moet je er gewoon niet naar luisteren. Simpel toch?
En hou je van “gewone” mainstream metal?
Ja tuurlijk. We luisteren graag naar allerhande bands. The Beatles, Björk, Archive, The Black Dahlia Murder, Killswitch Engage, Whitechapel, Lacuna Coil, Franck Zappa, Dream Theater, Fantomas, Boards Of Canada, Immortal en nog veel meer.
We hebben geen muzikale begrenzingen, zo lang het maar goed klinkt.
Frankrijk bloeit metalgewijs als nooit tevoren. In een decennium lijkt Frankrijk weggekeerd te zijn van de typische crossover rapmetal-bands in de richting van bands als Gojira, Sybreed, Dagoba en Lyzanxia. Hoe verklaar je die koerswijziging?
Er zijn een pak degelijke bands in Frankrijk. Het probleem is om in het genre een echte carrière te kunnen maken. In vergelijking met Duitsland, Amerika of Zweden is metal hier nog steeds niet bijster populair. En wat er gaande is met de stijlwijzigingen… geen idee eigenlijk. Er zijn inderdaad veel stijlen die hier aan bod komen, maar de basis is dat we gewoon van metal houden.
Wanneer ik jullie muziek zo hoor dan is er één bepaalde band waar ik jullie het meest kan mee vergelijken en dat zijn jullie landgenoten van Scarve. Ken je hen?
Ja absoluut. Dat was één van de meest beloftevolle Franse bands een paar jaar geleden, voor Gojira er was. Ik denk dat ze uit elkaar zijn. Trieste zaak eigenlijk, al zijn alle bandleden wel bezig met een sublieme loopbaan op te bouwen. Dirk Verbeuren speelt in Soilwork, Guillaume Bideau zingt in Mnemic en Dirk, Guillaume en Loïc Colin hebben ook een band opgericht met de naam One Way Mirror, een erg goede band hoor. Het geluid is mogelijk voor een stuk gelijkaardig, maar een bron van inspiratie zijn ze in ieder geval nooit geweest.
Je hebt het over verschillende bands, wellicht zijn jullie ook mensen die niet al hun energie en focus kwijt kunnen in één enkele band.
Klopt. Drie van de vier bij ons zijn nog actief in andere bands. Sebb speelt drums in een rock/metalband genaamd ULF en in een rockband met de naam Karma.
Nacim speelt bas in een triphopband met als naam Byron en ikzelf zing ook in de deathrashband Xtrunk. Xtrunk’s tweede album Full Confession is in november 2010 verschenen. Zeker eens opzoeken!
Jullie label is Cyclone Empire, een Duits label. Nochtans vind ik dat jullie een typisch Listenable-profiel hebben! Niet dat ik jullie wil vertellen dat jullie moeten vertrekken bij Cyclone Empire hoor. Voor zover ik ze ken, zijn het een bende enorm toffe moffen.
We hebben een uitstekende relatie met de Cyclone Empire-crew. We zijn nog steeds uitermate tevreden dat we bij hen getekend hebben. Het zijn vriendelijke mensen en ze pakken alles bijzonder professioneel aan. Duitsland is ook een fantastisch metalland en we kregen meermaals de kans op daar op te treden.
Hoe dan ook, bedankt voor het compliment hoor, Listenable Records is één van de allergrootste Franse labels en enkele van de grootste metalbands bevinden zich in hun roster..
Duitsland doen jullie regelmatig aan, maar hoe zit dat met België en Nederland? Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie sampling live zal klinken.
We willen echt wel de baan op. Cocoon moet zoveel mogelijk aan de man gebracht worden. Het album werd geschreven om live te brengen en ik kan je alvast vertellen dat de nummers die we al live gespeeld hebben van het album het publiek gek maakten. We werken momenteel aan een tour doorheen Europa, dus blijf onze sites in de gaten houden voor meer nieuws.
Dat zullen we doen.
Links: