Interview met Seventh Void
Seventh Void, is dat niet die band van die Type O Negative-leden? Klopt ja. In tegenstelling tot wat velen denken zijn “deze heren” wel al langer bezig dan de Europese release van hun debuut laat uitschijnen. Al voor het te vroeg overlijden van Peter. En ze zijn ook totaal geen Type O Negative II, absoluut niet. Ik zag ze live aan het werk in Gent als voorprogramma van Monster Magnet en voelde ze na hun optreden allemaal aan de tand. Het werd een hilarische ontmoeting.
Hallo allemaal, alvast bedankt dat ik dit interview mag doen met jullie.
Johnny: Ja, waarom doe je dat eigenlijk?
Omdat de mensen die dit lezen ook interesse hebben in jullie achtergrond. Human interest en zo.
Kenny: Om te zien wat voor assholes we zijn bedoel je?
Ja bijvoorbeeld. Zijn jullie assholes?
Kenny: Nee, totaal niet! Behalve Hank, die loopt constant te ruften!
Net als mijn moeder, een echte gasshole dus als het ware.
(hilariteit alom)
Nu, jullie maken ook muziek. Mij valt op dat in vergelijking met Type O Negative de gothic eruit gegooid is, en jullie een soort van hardrock spelen. Een soort van stonerige Black Sabbath meets Soundgarden. Hard maar niet smerig. Klopt dat of is dit niet bewust?
Kenny: Dat klopt wel. Het zijn bands waar we (behalve Hank) wel fan van zijn. Ook Alice In Chains past in dat rijtje. Maar ja, wat je zegt, ik ga het niet herhalen, dat klopt wel. We hebben meer hooks dan vroeger en meer levels. En dat stoner, ja, kan wel. Je kent de definitie van stoner metal wel zeker?
Huh? Nee, hoe bedoel je?
Kenny: Smoke pot, eat twat en smile a lot. Dat is de heilige drievuldigheid van stoner metal!
Hank: Twee op drie. Woohoo!
Super, nee die uitspraak was mij onbekend. Aan de reacties te zien gaat het blijkbaar ook erg goed op tournee, qua fun.
Kenny: Denk je? Het is “Hell on four wheels” man! In Malmö werden mijn koffer en die van Matt gestolen uit de van. Dat is echt balen!
Jullie koffers zijn gestolen en het stond niet te lezen op Metalunderground of Blabbermouth?
Matt: Hadden we dat moeten doen?
Kenny: Hell no! Wil jij dat publiek maken? Dat is niet iets waar we trots op zijn toch?
Wat is er zo allemaal gestolen dan? Veel waardevols?
Kenny: Ja echt wel, al onze boxershorts!
Kun je die beschrijven?
(simultaan worden de broeken uitgedaan)
Kenny:
De mijne zijn zo true als maar kan, schedels en botten!
Matt: Bij mij is het “Lucky in Love”.
(bier door de neusgaten bij zanger en bassist)
Dat zal het thuisfront niet graag horen!
Kenny: Ach valt wel mee. We kunnen via internet contact houden, zoals onze Tsjechische bandbitch die daar zit (even verderop), helemaal emo en weeïg en vol spijt dat hij met ons is meegekomen.
En valt de omgeving overal mee?
Kenny: Ja best wel, behalve het kutweer. Wat ons wel opvalt is dat er overal pittabars zijn. Werkelijk o-ver-al. En we vergelijken die dan ook graag. Gisteren was het echt superlekker, in de buurt van de Effenaar in Nederland.
Hank: Ja echt wel, en we hebben ook een expert in ons midden: onze Tsjecho-kebapian!
(band giert van het lachen terwijl het arme jongetje er stilletjes tussenuit knijpt)
Kenny: Oh man, dat zal hij nog lang mogen horen.
Ja, even serieus nu graag als het kan. Jullie band heet Seventh Void, dat is afkomstig uit Dante’s Inferno. Hebben jullie dat boek echt allemaal gelezen?
Kenny: Ik wel alleszins, ik heb alle klassiekers denk ik wel doorgenomen. Lost Paradise bijvoorbeeld ook, maar ook epen van Tolstoj en Dostojevski. Nu, om terug te komen op de zevende cirkel/leegte, dat is waar men op laffe manier zelfmoord pleegt… maar het is een metafoor voor ons, vergeet dat niet te vermelden hè!
Nee, staat erop, ik beloof het. Jullie debuut heet Heaven is Gone, waar is die hemel dan naartoe?
(Hank houdt het niet meer en zakt onder tafel om de hemel te gaan zoeken)
Kenny: Ja, dat is eigenlijk niet grappig, maar kom. Een vriend van me, Tom, is onlangs overleden. Hij had voor zijn overlijden een infectie opgelopen en moest geopereerd worden. Hij was een erg gelovig persoon en had eigenlijk niet echt angst om te sterven omdat hij geloofde in “the afterlife”, je begrijpt me wel. Nu, bij zijn operatie is hij zo goed als dood geweest, hij had een NDE (Near Death Experience). Toen ik hem bezocht nadat hij wakker was… ja, die man was enorm teleurgesteld. Extreem.
Geen licht gezien?
Kenny: Nee inderdaad. Geen licht, geen tunnel, noppes. Terwijl hij wel voelde dat hij weg aan het zakken was in een leegte. Ja, de hemel was weg.
Zijn jullie zelf religieus eigenlijk?
Hank: Nee man, 100% atheïst.
Kenny: Ik wel eigenlijk, ik geloof wel in een hoger bewustzijn.
Hank: Wat?? In al die losertroep?
Kenny: Nee, niet in dat christelijke gedoe. Geen georganiseerde religie.
Matt: Dat is trouwens allemaal metaforisch, dat christelijke.
Johnny: Ik hou het bij science. Dat is al onwerkelijk genoeg.
Een onvermijdelijk onderwerp komt eraan: Peter (Steele). Is het niet demotiverend als er constant vragen komen over hem, terwijl jullie nu jullie eigen weg moeten inslaan?
Kenny: Nee, absoluut niet. Weet je, hij was niet alleen een groepslid, hij was ook een echte vriend. Van ons allemaal. En ja, dat is onze geschiedenis ook. Type O Negative, dat was Peter. Wij gaan nu verder, maar hij blijft in onze herinneringen als een vriend, een getalenteerd muzikant en een enorme grapjas. Al kon hij ook extreem vervelend doen. Echt waar.
In de meest recente interviews leek hij niet erg gelukkig. Hij was eenzaam en vroeg om contact met vrouwen.
Kenny: Eenzaam? Hij had verdorie iedere avond een vrouw!
Misschien wilde hij iemand voor het leven?
(lachen allemaal)
Kenny: Nee man, onmogelijk. Weet je hoe een typische avond met Peter eruit zag? Op een bepaald moment kwam hij de kamer binnen, super enthousiast: “Hey mannen, nu heb ik haar gevonden, een supervrouw, ik ben wild van haar.” En twee uur later kwam hij binnen: “Godverdomme mannen, ik kan ‘r niet uitstaan!”. Dat was Peter!
Johnny: Klopt volledig inderdaad.
Jullie hoeven er niet op te antwoorden, maar zijn er nog onuitgebrachte Type O Negative-nummers die ooit zullen uitkomen?
Kenny: Neen, geen enkele. Sorry.
Begrijp ik. Hoe komen jullie eigenlijk bij een label als Napalm Records terecht??
Matt: Wat bedoel je daarmee?
Nou ja, begonnen met sterke black metal-releases (inmiddels enkele klassiekers), dan breder gegaan in alle genre’s inclusief een pak crappy female gothic metal-uitgaves en nu jullie en ook Monster Magnet.
Kenny: Ik denk dat ze aan het veranderen zijn, let maar op.
Hank: Trouwens, er zitten ook ondergewaardeerde bands tussen hoor. Heb je die Metallica-cover van Van Canto al gehoord? Subliem!
Kenny: Wist je trouwens dat enkele dagen voor Peter gestorven is, hij had getekend bij Napalm Records voor de volgende Type O Negative? Daarom zijn wij ook bij hen terechtgekomen. En we zijn tevreden over hen, prima label. In Amerika is het album wel al even uit hoor, maar daar is nog niets gebeurd rond promotie of zo, enkel een tour met Static-X.
Jullie album, dat inderdaad al een jaar geleden is verschenen in thuisland Amerika, werd gemixed door Vinnie Paul. Kennen jullie Vinnie al wat langer, of geeft het overlijden van een bandlid jullie een gemeenschappelijke basis?
Johnny: Nee, we kennen hem al lang hoor. In de jaren negentig tourden we vaak en graag met Pantera. Vinnie is een vriend, een prachtig mens. We love him.
(volgende interviewer komt binnen)
Bedankt mannen. Nog een vruchtbare carrière toegewenst en een doorstart die jullie terug in de hoogste regionen brengt.
Kenny: Bedankt. Doet deugd om te horen. Tot binnenkort!
(Met erg veel dank aan Daisy George voor de foto’s)
Links: