Binnenkort verschijnt de nieuwste CD van Rhapsody of Fire, Dark Wings of Steel. Alex Staropoli, het creatief meesterbrein achter het geheel, vertelt over Dark Wings, Rhapsody’s plannen voor de toekomst en de recente split met Luca Turilli.
Binnenkort komt jullie nieuwe album uit, de eerste zonder Luca. Was het anders om een album te maken zonder hem?
Zonder Luca was de sfeer veel meer ontspannen. Ik ken Luca al jaren, en we zijn nog altijd goede vrienden, maar binnen de samenwerking was er steeds meer spanning. Voor dit album heb ik ook meer samengewerkt met mijn broer. Toen we begonnen met Rhapsody of Fire was hij erg jong, 13 pas, maar hij was toen al een goede fluitist. Hij gaf Luca en mij toen cd’s met renaissance en barokmuziek, en dat is voor ons een grote inspiratie geweest. Hij is eerder nooit echt betrokken geweest bij het productieproces, en het was fantastisch om hem er nu bij te hebben.
Met From Chaos to Eternity kwam er een einde aan jullie saga. Begint er met dit album weer een nieuw verhaal?
Na tien albums is de saga voorbij, en het voelt nu een stuk vrijer om onze muziek te schrijven. Het is nog altijd wel in lijn met die typische Rhapsody of Fire-sound, dat soundtrack-achtige, maar we konden Fabio veel meer vrijheid geven in het schrijven van de lyrics. Hij is natuurlijk bekend met de stijl van Rhapsody of Fire, en het blijft ook wel in die fantasysferen, maar het wordt geen concept album.
Hoe was het om met een echt orkest en koor te werken?
Dat was echt geweldig. We waren in Milaan aan het spelen, en daar vertelde een man ons dat hij een groot fan is van Rhapsody of Fire, en dat hij schrijft voor soundtracks en orkesten. We zijn in contact gebleven met hem, en hij heeft ons geholpen een orkest te vinden. Het orkest dat we uiteindelijk gebruikt hebben, is bekend van Italiaanse tv-zenders. Het was erg spannend om voor een orkest te schrijven. We hebben ook muzikanten gebruikt van het conservatorium van Triëst, dat was ook erg leuk. Het is fijn om muzikanten te hebben die zich betrokken voelen bij de muziek, die het doen omdat ze het leuk vinden, in plaats van professionals die even hun stukje inspelen en dan weer weg zijn.
Kunnen we binnenkort ook weer wat meer optredens verwachten, nu jullie album er bijna is?
Er komt natuurlijk een tour aan, die zijn we nu aan het plannen. Daar kan ik nog niet veel over zeggen, maar er komt snel meer nieuws over. We zouden graag ook optreden met het orkest, maar dat is lastig te regelen. Het is een idee dat we al heel lang willen proberen, maar logistiek is het erg moeilijk, en het is natuurlijk ook duur. Het idee is er eigenlijk al sinds we de DVD van Metallica zagen. Ik heb nooit echt van Metallica gehouden, maar met orkest was het wel leuk.
Jullie omschrijven je muziek als ‘Hollywood Metal’, denk je dat jullie muziek ook een keer echt in een film gebruikt zou kunnen worden?
Schrijven voor een film is iets dat ik altijd heel graag heb willen doen, maar het is lastig om in dat wereldje te komen. De kerel die onze videoclips regelt is ook regisseur in LA, onze volgende video wordt ook door hem gemaakt. Binnenkort gaat hij aan een nieuwe film beginnen, en ik ga wel muziek schrijven voor in die film.
Een tijdje geleden heb je ook gewerkt aan een project met je broer, gaan we daar nog meer van horen?
Dat is alweer een paar jaar geleden. Het was wel iets dat we erg leuk zouden vinden, maar het is nooit verder gekomen dan een idee. We hebben een paar maanden besteed aan het schrijven van lyrics, samen met Midnight van Crimson Glory, maar toen hij overleed was het eigenlijk voorbij met het project.
Toen jullie begonnen was de Italiaanse metalscene nog vrij klein, jullie waren een van de weinige grote namen. Is dat nu anders?
De scene is wel duidelijk veranderd, ja. Er waren altijd al goede muzikanten, maar ze hadden nooit de goede ideeën om verder te komen. Nu zijn die ideeën er volgens mij wel, maar ik volg de Italiaanse metal verder niet echt meer. Ik heb het te druk om al die bands bij te houden, en als ik zelf muziek luister is dat meer de wat oudere muziek.
Wat luister je dan zoal?
Ik luister natuurlijk veel naar soundtracks, die we ook als inspiratie gebruiken voor onze muziek, maar ook poprock vind ik erg goed. Alter Bridge is een band waar ik vaak naar luister, en de rock/metal uit de jaren ’90 waardeer ik ook.
Je noemde al soundtracks als inspiratiebron, kun je ons nog wat meer vertellen over je andere invloeden?
We laten ons vooral inspireren door films, vooral de grote fantasyfilms, maar ook oude muziek is een grote invloed. Bands als Dio, Deep Purple, Rainbow, dat zijn namen die toch wel erg belangrijk zijn voor de muziek van Rhapsody of Fire
Denk je dat we Rhapsody of Fire ooit nog met Luca op het podium gaan zien?
Voorlopig nog niet. We zijn erg lang samen geweest, bijna 15 jaar, en het is nu nog te vroeg om daar wat over te zeggen. De split hing al een hele tijd in de lucht, maar we wilden eerst de saga afmaken voor de band uit elkaar zou gaan. Al die tijd hebben we wel als professionals samengewerkt, maar het was niet echt leuk meer. Het is nu twee jaar geleden, dus nog niet heel lang geleden, en we zijn gelukkiger zo.
Is er verder nog iets dat je tegen onze fans wilt zeggen?
We kijken er echt naar uit om weer op tour te gaan. De band bestaat nu weer uit vijf leden, zoals in het begin. Onze nieuwe gitarist is niet, zoals veel mensen denken, een vreemdeling voor de band, hij was er in het eerste begin ook even bij. Hij zat vroeger bij Luca in de klas, en zo zijn we goede vrienden geworden, en nu is hij dus weer terug bij de band. Wij zijn er klaar voor!
Links: