Dat een interview niet altijd van een leien dakje verloopt, bewijst onderstaand gesprek. Bij de artiesteningang op het Alcatraz festival in België worden we staande gehouden, gezien we om één of ander dubieuze reden niet op hun planning staan. Het feit dat er gisteren een stalker van Ghost kon binnenglippen, maakt het er ook niet gemakkelijker op om toegang te verkrijgen. Met de tourmanager van Obituary hadden we nochtans eerder op de dag al de goedkeuring gekregen. Vanuit Alcatraz zijn ze resoluut, geen ingang. Enige telefoontjes later komt de toermanager zelf naar buiten en maakt ons de belofte te kijken wat hij kan doen. Hij komt wat later met Trevor Peres naar buiten, gitarist bij Obituary. Een gepland formeel gesprek maakte plaats voor een amusant en geanimeerd interview bij de artiesteningang.
Allereerst bedankt Trevor, om toch nog wat tijd te maken voor ons.
Oh, geen probleem hoor, het is eens iets anders en wat buitenlucht doet ook wel deugd.
Obituary bestaat nu dertig jaar en heeft tien studio-albums op de teller staan. Je zou denken dat de mannen het wat rustiger en comfortabeler gaan doen, maar jullie nieuwe plaat is een herkenbare en tevens energierijke plaat geworden. Waar blijven jullie deze ‘drive’ halen?
Dat is eigenlijk een natuurlijk proces, we houden allemaal van “heavy stuff” en zullen het altijd zo spelen. Dat de nieuwe plaat ook zo vet klinkt, is door een goede productie waar we ruim de tijd voor hadden in onze eigen studio in Tampa (Florida). We zijn ook uitermate tevreden van het resultaat.
Het nieuwste album doet het ook goed in Europa, hou je de verkoopcijfers nog bij of lig je daar niet meer van wakker?
Voor mij maakt dit niet veel uit, het enige wat ik wil doen, is live spelen en zo veel mogelijk shows aandoen. Ik begrijp dat dit alleen maar mogelijk is met goede verkoopcijfers van albums, dus in dit opzicht erken ik wel het belang van positieve verkoopcijfers, al laat ik mijn slaap er zeker niet voor. Weet je, voornamelijk het opnemen van een album is voor mij het saaiste onderdeel. Je zit constant in een muffe kamer naar dezelfde gitaarlijn te luisteren. Dit is pas echt vermoeiend.
Verkies je bij het live spelen de clubshows of eerder de festivals?
Ik verkies de clubshows. Festivals zijn altijd wel leuk om te doen. Je ziet ook meestal aardige bands, zoals vandaag, waarbij ik zeker Venom ga bekijken. Ook heb ik een vriend beloofd een foto te nemen van Sleep, dus die band neem ik ook wel mee. Je hebt op festivals ook een veel groter publiek en dus meer bereik, maar de intimiteit van een clubshow wint toch van de festivals.
“Op dat moment komt de burgemeester van Kortrijk Vincent Van Quickenborne, gekleed in een zomers kostuum en militaire Obituary pet, Trevor de hand schudden en nodigt hem uit om na de show te genieten van Belgische chocolade en bieren, dit op een alleen voor artiesten voorzien “skydeck”. Een voorstel waar Trevor met veel plezier op in gaat. Na dit intermezzo kunnen we het interview aanvangen.”
Ik ken weinig Amerikaanse deathmetalbands die zoveel keer de grote plas oversteken om op te treden als Obituary. Hoe zit dat?
Dat klopt, we komen heel graag naar het Europese continent, en niet alleen voor het bier en de chocolade, haha. We houden van de cultuur hier, alsook merken we een grotere appreciatie van het genre. Er zijn hier immers veel meer festivals en merken ook een betere afzetmarkt dan in Amerika, betreffende death metal dan in ieder geval.
Het nieuwste album kent weer lekkere beukertjes, die het live heel goed zullen doen. Is het soms niet moeilijk om een setlist samen te stellen tussen al die oude klassiekers en het nieuwere werk?
We proberen hierin een goed evenwicht te zoeken en begrijpen dat de menigte graag de klassiekers wil horen, een setlist zonder het nummer Slowly We Rot is ondenkbaar. Zouden we dit doen, dan breekt de massa de tent in een negatieve manier af. Bij de oudere nummers is het soms wel dat ik denk: “Hier gaan we weer…”, maar uiteindelijk spelen we voor het publiek en niet voor onszelf.
Nooit gedacht om een show aan een volledig album te weiden?
Daar hebben we inderdaad al eens over gesproken, maar dit is nog nooit concreet geworden. Slowly We Rot of Cause of Death. Als we dit overwegen moeten we wellicht de twee albums spelen, gezien de tijdsduur van deze platen. Wie weet komt het er weleens van.
Als jullie onderweg zijn, is er dan een bepaald rollenpatroon tussen jullie?
Nee, eigenlijk niet. Ik ken de Tardy-broers nu al sinds de jaren tachtig. Eigenlijk zijn we allemaal individueel wat gek, maar doen het uiteindelijk samen perfect.
Hebben jullie onderweg tijd om naast het optreden ook wat cultuur op te snuiven?
Ja eigenlijk wel, soms hebben we eens een vrije dag en doen we wat leuke dingen. Onlangs moesten we in Italië spelen en hadden wat tijd vrij, we zijn dan een klein stadje gaan bezoeken met de volledige crew. De inwoners, die waarschijnlijk met minder waren dan onze crew, schrokken zich daar een hoedje toen ze allemaal langharig “gespuis” uit de bus zagen stappen. Best wel hilarisch. Ook probeer ik meer te genieten in het algemeen, zo hou ik van een glas bier of een goed glas wijn, zoals een Merlot, maar ik zorg dat dit met mate gebeurt. Ik wil er echt niet met een dikke bierbuik bij lopen. Alhoewel (kijkt naar beneden), haha!
Denken jullie soms aan pensioen of gaan jullie door tot in het graf?
Ho, deze is gemakkelijk. Wij gaan nooit stoppen! Ooit wil ik wel een restaurant houden. Zelf heb ik een foodtruck, waarin ik southern BBQ serveer; wat ik heel graag doe. Misschien als er ooit eens een pauze komt met Obituary, wil ik wel werk maken om dit restaurant uit te bouwen, maar dan wil ik waarschijnlijk ook zo snel mogelijk weer optreden, haha.
Jullie jongste plaat kent geen titel en draagt enkel de naam Obituary. Geen inspiratie of zijn er andere redenen voor?
Nee, dat is het niet. We vonden het artwork met het logo zo goed, dat we een titel niet nodig vonden. Het heeft niets met tijd of inspiratie te maken. We wilden het simpel houden en geen albumtitel is hierin het meest logische gevolg. In het logo zit immers genoeg symboliek waar mensen op zoek kunnen gaan. Laat ze maar hun eigen titel fantaseren. Indien dit niet lukt zal het volgende album misschien Evil Dead heten of zoiets, iedereen dan tevreden, haha.
Mag ik enkele multiple choice vragen afschieten?
Huh, ja doe maar.
Het zijn psychologische stellingen die kijken hoe je er mentaal voor staat.
Haha. Oke, vuur maar af.
Doofheid of blindheid?
Goh, hoe moet ik hier op antwoorden? Dat is een moeilijke, jong. Ik hoor graag een pot stevige muziek, maar ik zie ook graag mooie vrouwen hoor, haha. Hiertussen kan ik echt niet kiezen. Joker, mag dat?
Oke, voor één keer dan. Na je dood, vergeten worden of gehaat worden?
Vergeten hoor, zeker weten!
Welke Cause of Death zou je kiezen? Slowly Rotten of Frozen in Time?
Oh my God, hmmm, ik denk Frozen. Mag ik niet kiezen voor Born In Time? haha
Sex hebben met een geit waar niemand weet van heeft of iedereen denkt dat je sex had met een geit, maar je hebt het nooit gedaan?
Haha, wauw deze is goed. Neem maar het laatste, dat ze maar denken wat ze willen. Voor alle duidelijkheid ik hou van vrouwen, menselijke vrouwen hé, haha!
Oke Trevor, je bent psychisch gezond verklaard. Dank voor het interview.
Links: