Interview met Mastodon
Iedere keer dat je een interview afneemt dan vertelt de betreffende muzikant altijd wel hoe persoonlijk zijn teksten zijn en hoe erg de muziek wel niet vanuit het hart komt. Toch was bassist Troy van Mastodon de eerste die me ook echt wist te overtuigen toen hij dat zei. Ik heb in ieder geval veel respect voor de heren gekregen na het afnemen van dit interview en ik kijk dan ook uit naar het aankomende album dat in september uitkomt.
Jullie aankomende album Leviathian komt eind augustus uit. Hoe ver zijn jullie nu met het album?
Vorige maand hebben we de opnames van het album afgerond. We hebben in totaal 10 nummers opgenomen met een totale lengte van 45 minuten. Het rockt erg lekker. Op dit moment wordt het album geperst.
Zal het album meer als de ep Livesblood of als Remission gaan klinken?
Het album heeft wat weg van Remission. Voor het grootste gedeelte bestaat het album uit kort maar krachtige nummers. De nummers zijn vaak 3 minuten en het is eventjes knallen en dan zijn ze weer voorbij. Het is ook meer punk rock maar dan wel erg heavy. Remission wisselde daarin nog wel eens tussen lange slome nummers en korte snelle nummers. Het is erg recht voor je raap.
Op welke vlakken hebben jullie vooruitgang geboekt in de periode tussen het vorige album en dit album?
Het schrijven van nummers gaat nu beter dan eerst. We hebben erg hard gewerkt aan de zang om deze wat meer divers te maken. Door beter te variëren tussen verschillende zangtechnieken kun je daarmee een contrast maken. We hebben de nummers daar ook meer op geschreven.
Hoe hebben jullie eigenlijk tijd gevonden in jullie drukke tourschema om de nummers te schrijven?
Afgelopen september kwamen we thuis na getourd te hebben voor Remission. Toen hadden we 2 maanden voordat we weer op pad moesten. In die 2 maanden hebben we dus 10 nummers geschreven. Toen we daarna dus weer op tournee waren hebben we die nummers ook gewoon lopen spelen. In maart zijn we toen naar Seattle gegaan waar we de hele maand bezig waren met de opnames van het album. Daar moesten we alleen nog wat teksten schrijven
Als ik naar jullie teksten kijk dan zijn het gewoon gedichten die gezongen worden. Hoe koppelen jullie een gedicht aan een nummer?
Als Brent en ik een nummer geschreven hebben dan bladeren we door onze schriften met gedichten om een gedicht uit te zoeken dat past bij de muziek past. We kijken dan of we in een gedicht woorden kunnen ontdekken die bij de emoties van de muziek passen.
Waar halen jullie de inspiratie voor de gedichten dan vandaan?
De inspiratie komt vooral van het vele reizen. We touren veel en op tour reis je veel rond, daaruit komen gewoon gedichten voort. De inspiratie voor de muziek komt uit het verlangen om muziek te maken en om met die muziek de wereld rond te gaan.
Als ik de teksten even snel doorneem lijkt er een verschil te zitten in die van Livesblood en Remission. Hoe heb je jezelf in de periode daartussen als tekstschrijver ontwikkeld?
We proberen de teksten steeds meer betrokken te maken bij de nummers. We gebruiken de zang als een extra instrument en daarom gaan we niet overal blèren omdat je als zanger veel zang in de nummers wil. De zang moet iets toevoegen aan de muziek. Als je de juiste woorden op de juiste plek zet dan kan je 200 optredens doen en nog steeds menen wat je zingt. De teksten moeten ook erg persoonlijk zijn.
Hoezo zijn jullie Mastodon eigenlijk als nieuwe band begonnen, jullie konden het toch ook zien als doorstart van Today Is The Day of Lethargy?
Bill en Brann wilden juist iets buiten die 2 bands beginnen. Een band waarin ze broeders van elkaar waren. Toen verhuisden ze naar Atlanta waar ze mij en Brent leerden kennen. Toen zijn we ook meteen met optreden begonnen en dat doen we nu al 4 jaar lang erg constant.
Welk verhaal zit er eigenlijk achter de korte flirt met Lethargy?
Bill en Brann wilden op tournee en dat was iets wat ze in Lethargy niet konden doen. Als je als band 7 jaar bezig bent dan is het toch vreselijk saai om nooit buiten je eigen stad op te treden. Hun willen juist veel touren en zo je muziek bij andere mensen brengen.