Kort geleden mocht ik het nieuwe album van Lee Aaron, Diamond Baby Blues, beluisteren. De voormalig Metal Queen bracht een compleet ander geluid dan dat ik gewend was. De hoogste tijd om de dame in kwestie eens wat vragen te stellen.
Om te beginnen: Hoe gaat het met je en waar ben je al die tijd geweest?
Het gaat geweldig met mij! Ik ben erg enthousiast over het nieuwe album en ik verheug me er enorm op om de songs samen met mijn band live te mogen spelen de komende zomer. Ik ben een tijdje niet meer in Europa geweest, maar we hebben nog wel enkele shows in Canada gedaan. Ik ben er een tijdje uit geweest om kinderen te krijgen en een gezin te stichten, maar nu ben ik terug. Nieuwe songs aan het schrijven en inmiddels heb ik twee nieuwe albums uit (Fire And Gasoline – 2016, en Diamond Baby Blues – 2018).
Wat is er gebeurd met de “Metal Queen”? Had je misschien het idee dat je op een bepaalde leeftijd was gekomen dat je niet meer geloofwaardig zou zijn voor de metalscene?
Ik denk dat de definitie van Metal Queen verschilt voor verschillende mensen. In Canada is het simpelweg een symbool dat ik een sterke vrouw ben die staat voor andere vrouwen en krachtige muziek maakt. Dat vind ik helemaal prima. Sommige fans willen dat ik het Metal Queen album telkens opnieuw maak, maar ik wil albums maken die muzikaal groeien om zelf gelukkig te kunnen zijn. Ik ben van mening dat mijn muziek in meer dan één genre past, zoals melodische rock, hard rock en metal.
Waarom een bluesalbum? Waarom niet meer classic rock of A.O.R.?
Ik heb het gevoel dat Diamon Baby Blues een hard rock- en bluesgeoriënteerd album is, net als nummers van Led Zeppelin en AC/DC gebaseerd zijn op bluesriffs. Het nummer American High is bijvoorbeeld absoluut een arenarocknummer terwijl Hard Road meer classic rock is. I’m A Woman is meer blues, maar wel stevig.
Op het nieuwe album vergeleek ik je met Alannah Myles. Was zij een inspiratie voor je?
Nee. Alannah Myles was een generatiegenoot van me eind jaren tachtig en negentig. Zangers als Paul Rogers, Robert Plant, Janis Joplin en Ann Wilson waren invloeden.
Wat is je favoriete track van het nieuwe album en hoe is dat nummer ontstaan?
Ik heb niet echt een favoriet. Ik houd van American High en Diamond Baby. Ik schreef American High met Sean Kelly, mijn gitarist. Hij stuurde mij de gitaarriff en ik bleef het maar afspelen op mijn computer terwijl ik bezig was in mijn huis. Ik was erg gefrustreerd dat Trump tot president was gekozen, dat hij Obamacare afpakte van arme mensen en dat hij zich terugtrok uit het klimaatakkoord. Het refrein voor American High belandde ineens in mijn gedachten en ik bleef het zingen. Het nummer werd een uitlaatklep voor mijn frustraties.
Wie koos de covers op dit album (Mistreated, I’m A Woman en Black Cat)? Waarom deze nummers?
Ik koos ze. Ik wilde I’m A Woman van Koko Taylor altijd al opnieuw opnemen en het idee om een episch nummer als Mistreated te doen leek me een goede uitdaging. Het origineel is kaal genoeg (alleen bas, drums en gitaar) en daardoor hadden we het idee dat we extra instrumenten konden toevoegen zodat het ver genoeg van het origineel af stond en er echt onze eigen versie van konden maken. Black Cat was het idee van Sean Kelly. Ik dacht eerst ‘Nee, dit is een pop-song’, maar toen Sean de riff speelde die hij bedacht had voor de nieuwe versie was ik verkocht.
Heb je overwogen om je grootste hits, Metal Queen en What You Do To My Body bijvoorbeeld, opnieuw op te nemen voor dit album?
Nee. Ik besef me dat sommige artiesten dit wel doen, maar dat is meestal omdat ze de rechten van het origineel niet in handen hebben en op deze manier krijgen ze weer controle over die nummers. Ik ben van mening dat je de magie van het origineel nooit meer kan evenaren.
Ga je deze songs nog wel live spelen?
Ja, ABSOLUUT! Het zijn de favorieten van de fans en mijn huidige band speelt ze geweldig!
Kom je binnenkort naar Europa en dan specifiek Nederland of België?
Ik sta dit jaar op Wacken in Duitsland (3 augustus) en speel in Zweden op het Skogsröjet festival op 4 augustus. Ik zou graag op Alcatraz optreden. Misschien in 2019?
Nog enkele beruchte laatste woorden voor onze lezers?
Ik heb geweldige herinneringen aan touren bij jullie in de tachtiger jaren en kan niet wachten om terug te keren en weer voor de Nederlands sprekende fans op te treden.
Links: