Interview met Inquisitor
Onlangs werd de eerste, en enige, cd van het Nederlandse Inquisitor opnieuw uitgebracht. De band treedt sinds kort ook weer op. Zie hier twee redenen om de helft van de band eens aan de tand te voelen. En als bonus komt zanger Alex Wesdijk ook nog even met een heel persoonlijk relaas. Het getuigt van moed om met zoveel eerlijkheid voor de dag te komen. Respect!
Een heruitgave van Walpurgisnacht – Sabbath Of Lust. Waarom?
Erik: Ten eerste omdat het kan. Maar met name omdat er platenmaatschappijen geïnteresseerd waren om onze extreme thrashmetal opnieuw uit te brengen. En ook omdat wij dat natuurlijk wel zagen zitten. De oorspronkelijke versie van Walpurgis – Sabbath Of Lust uit 1996 is indertijd enkel op cd in een relatief kleine oplage uitgebracht, via Shiver Records. Deze is al heel lang uitverkocht en erg moeilijk te vinden. Op internet wordt deze oorspronkelijke release voor relatief hoge bedragen te koop aangeboden en deze versie is voor sommigen dan ook een collectors item geworden. Er spelen diverse factoren een rol waarom onze cd kennelijk een soort van collectors item geworden is. Maar hoe het ook zij, we hebben destijds muzikaal gezien toch iets bijzonders uitgebracht En daar zijn we nog steeds trots op! Tevens is een aantal jaar geleden, overigens buiten ons medeweten om, een niet officiële split-cd (met Bestial Mockery) uitgebracht met daarop onze eerste demo. Dit waren en zijn voor mij signalen dat er nog steeds interesse is in Inquisitor, en dat er wellicht een mogelijkheid zou kunnen bestaan om ons album opnieuw uit te laten brengen. Inmiddels is dat gebeurd via Hammerheart Records. De heruitgave is overigens geremasterd door JB van der Wal (o.a. Aborted en Herder), waardoor de re-release ons inziens beter klinkt dan de oorspronkelijke release. Bij de heruitgave van de cd krijg je ook een extra cd getiteld The Demos. En Walpurgis – Sabbath Of Lust is nu ook eindelijk op vinyl verkrijgbaar en hetzelfde geldt tevens voor The Demos. Ook is er een Die-Hard Bundle verkrijgbaar met de twee cd’s, twee lp’s op splatter-vinyl, aangevuld met twee A2-posters en een gelimiteerd T-shirt. Dat alles tezamen in een zwarte tas met daarop het Inquisitor-logo en voor een zeer gunstige prijs. Deze bundels zijn bijna uitverkocht, dus wees er nog snel bij! En er wordt binnenkort, als alles meezit, ook nog een cassetteversie uitgebracht.
Wim: Ja, die tapeversie komt eind maart via Zwaertgevegt Label uit. Er komt een heel mooi hoesje om, en er zullen ook wat bonusnummers op de pro-tape komen te staan. Tape blijft toch iets aparts.
Wat was er eerder: de heruitgebrachte cd of de reünie?
Erik: Als je alleen uitgaat van de releasedatum van de heruitgave (november 2014) dan was de reünie er eerder. Maar van een volledige reünie was vorig jaar tijdens de voorbereidingen van de heruitgave zeker nog geen sprake. De eerste oefensessie met de volledige originele bezetting vond pas plaats halverwege oktober. De re-release van Walpurgis – Sabbath Of Lust heeft overigens voor een belangrijk deel wel bijgedragen aan de reünie.
En jullie spelen ook weer live in de originele bezetting?
Erik: Absoluut! Dat betekent dat we optreden in de bezetting zoals deze te horen is op The Demos. Dus met Alex Wesdijk – vocalen, Erik Sprooten – gitaar, Alex Bakker – basgitaar en Wim van der Valk – drums. Maar zonder Hans Pos (basgitarist op Walpurgis – Sabbath of Lust). Op zaterdag vier april staan we na circa 21 jaar weer op de bühne in Baroeg tijdens het Veneration Of The Dead festival en op 25 juli staan we op het Stonehenge Festival in Steenwijk. En er zullen nog meer optredens volgen.
Erik, jij bent na het uiteenvallen van Inquisitor niet gestopt met het maken van muziek. Dat geldt niet voor alle bandleden. De vraag dringt zich op: kunnen ze het allemaal nog?
Erik: Iedereen kan het nog en ik heb daar ook zeker nooit aan getwijfeld. We waren echter wel benieuwd in welke mate de stem van Alex Wesdijk intact is gebleven na achttien jaar relatief weinig muzikale activiteit. Maar gelukkig is zijn stem nog in orde. En bassist Alex Bakker maakt net als ik, ook alweer sinds 2002, deel uit van de hardrock-coverband Plusminus. En zoals bij sommige lezers bekend ben ik, nadat ik Inquisitor heb verlaten, definitief deel gaan uitmaken van Ancient Rites. Daar ben ik nog steeds actief in.
Wim: Nadat eerst Alex B., daarna Alex W. en toen Erik uit de band waren heb ik eerst geprobeerd om Inquisitor begin 1997 voort te zetten met Hans en andere nieuwe leden. Maar met die nieuwe mensen veranderde ook het geluid van de band. Vandaar dat we onder een andere naam verder gingen: Centurian. Met Centurian heb ik zo’n vijf jaar het nodige uitgespookt: enkele goede cd’s gemaakt en veel opgetreden. In 1999 bijvoorbeeld op het beruchte Milwaukee Metal Fest in de VS en in 2002 nog op het Zware Metalen festival in Atak (Enschede). Dat was overigens mijn laatste show met de band. We kregen wat onderlinge strubbelingen en ik heb het bijltje er toen bij neergegooid en de band opgedoekt. De eerstvolgende keer dat ik speelde was twaalf en half jaar later, halverwege oktober afgelopen jaar, met … Inquisitor! Het begin was natuurlijk wat stroef maar het kwam allemaal snel weer terug. Binnen een maand speelden we al de eerste live try-out op Molestfest XL.
Is jullie muzieksmaak in de afgelopen twintig jaar niet veranderd?
Erik: ik weet van de andere bandleden dat ze qua muziek iets breder zijn gaan luisteren. Mijn muzieksmaak is niet sterk veranderd al zeg ik het zelf. Maar door de jaren heen is het toch wel wat gevarieerder geworden. Ik luister momenteel qua stijl van (southern) rock tot aan extreme thrash-, black- en deathmetal. Zo kan ik dus op het ene moment genieten van Gov’t Mule en op een ander moment wil ik graag het brute muzikale geweld van Vader horen. En soms luister ik zelfs graag naar artiesten die muziek op de akoestische gitaar maken zoals Tommy Emmanuel.
Wim: ik luisterde eigenlijk alleen maar extreme thrash-, death en blackmetal vroeger. en daar is onder andere grindcore bijgekomen in de loop der jaren. Dus ja, de muzieksmaak verandert wel een beetje als je ouder wordt.
Hebben jullie voor Hammerheart Records gekozen of zij voor jullie?
Erik: Hammerheart benaderde mij in 2012 om Walpurgis – Sabbath of Lust opnieuw uit te brengen. Maar er was toen ook een buitenlands label geïnteresseerd om dat te doen en de keuze is uiteindelijk toch vrij snel gevallen op Hammerheart. Je zou dus min of meer kunnen zeggen dat we voor elkaar gekozen hebben. Wij zijn nauw betrokken geweest bij de voorbereidingen van de re-release en we zijn dan ook zeer content met de kwaliteit van het heruitgebrachte materiaal. De samenwerking met Hammerheart verloopt nog steeds naar wens.
Even was het spannend of zanger Alex bij de reünie-optredens mee kon doen. Wat kun je vertellen over de gezondheid van zanger Alex?
Erik: We hebben deze vraag aan Alex zelf voorgelegd, en hier is zijn eerlijke en tevens moedige antwoord.
Alex: jaren van ellende en veel drugsgebruik hebben mijn lijf niet veel goeds gedaan. In 2013 op de dag van de arbeid heb ik (hoe ironisch) na 25 jaar als lasser mijn ontslag gehad. Ik zakte nog dieper weg in drugsgebruik en raakte in een depressie waar ik nog niet helemaal uit ben. Ik slik nu nog steeds anti-depressiva en een medicijn tegen ADHD. Dat ik ADHD heb hoor je ook wel terug in de nummers, haha. En toen ik het in 2014 helemaal niet meer zag zitten om te leven kwam daar op het juiste moment Erik om de hoek en vroeg mij of ik zin had om weer met Inquisitor verder te gaan. Ik had niks en niemand met wie ik muziek kon en wilde maken dus hij kwam op het goede moment in mijn leven. Ik ben vlak daarna gaan afkicken en ben nog steeds clean dus dat gaat goed. In april 2014 heb ik ook nog een zware nekoperatie ondergaan. Ik had een nekstenose. Daarbij komen alle zenuwen in de knel dus ik ben een beetje “op” lichamelijk gezien. Het herstel hiervan duurt ontzettend lang, alles staat in de slaapstand. Het is vergelijkbaar met het gevoel dat je hebt als je hand slaapt maar ik heb het over mijn hele lichaam. Toch mag dit de pret niet drukken. We gaan ervoor met de band en dat zijn de dingen waar ik weer kracht uit put. Ik ben druk bezig met het schrijven van nieuwe teksten. Ook al is het met een oog minder. Vlak voor de operatie ben ik ook nog aan een oog blind geworden. Er zat namelijk een stukje staal in mijn achterste oogbol. Tot zover mijn gezondheid. Ik ben blij dat Inquisitor weer bestaat en we gaan er zoals vanouds weer hard tegenaan. Alex, The Condemned Saint.
In het verleden zorgden jullie optredens nog wel eens voor wat deining. Ik herinner me een optreden op Aaltjespop van jullie waarbij de plaatselijke kerken, zodra ze er lucht van kregen, een soort platform oprichtten en probeerden het optreden te verbieden. Waren jullie destijds blij met deze gratis publiciteit?
Erik: We hadden dit niet gepland maar we waren destijds zeker niet ongelukkig met deze gratis reclame. En met de opkomst van blackmetal in de jaren negentig kwam deze publiciteit qua timing ook niet geheel ongunstig uit. Wat ik me ervan kan herinneren is dat sommige kerken contact hadden gezocht met de organisatie van Aaltjespop met betrekking tot de programmering van Inquisitor naar aanleiding van een publicatie in een lokaal blaadje. De organisatie heeft hier wel intern over gesproken maar heeft het optreden gewoon door laten gaan. En wij hebben toen een supergaaf optreden gegeven. Hoe dan ook, de maandag na het optreden stond er een artikeltje in een lokale krant getiteld “Kerken in de clinch over Aaltjespop”. Ik heb dit krantenartikeltje destijds gekopieerd en vervolgens gebruikt als onderdeel van mijn zelfgemaakte Inquisitor-briefpapier en middels diverse briefwisselingen verspreidde dit artikeltje zich op deze manier als een lopend vuurtje door de underground van weleer. Wie geïnteresseerd is kan dit artikeltje lezen op onze Facebookpagina.
Wim: Naast de plaatselijke kerken, waren we zelfs onderwerp op wethoudervergaderingen. Dat stuwt de verkoop wel. Ik eet er nog steeds goed van, haha.
Inquisitor komt uit (de buurt van) Harderwijk. Wat merk je ervan dat je in de bible-belt van Nederland woont?
Erik: De vorige vraag en het antwoord daarop zijn veelzeggend in dezen. Tegenwoordig woon ik in de oude binnenstad van Harderwijk en daar merk ik eerlijk gezegd niet veel meer van de bible-belt. En ik moet toegeven dat er ook wel het een en ander langzaamaan is veranderd in Harderwijk. En misschien valt het mij ook minder op in vergelijking met een buitenstaander omdat ik gewend ben om in deze omgeving te wonen. Toen ik in de jaren tachtig nog bij mijn ouders thuis woonde merkte ik er meer van. Zo was het destijds volgens sommige buurtbewoners ongepast om bijvoorbeeld op zondag de was buiten op te hangen of om op zondag in de tuin te “werken”. Maar statistisch gezien wordt er in Harderwijk tijdens verkiezingen toch nog relatief veel op de SGP of op de ChristenUnie gestemd in vergelijking met andere delen van Nederland.
Wim: ha, ik woon sinds enige tijd in Barneveld en hier heb je de bible-belt in het kwadraat! Hier kunnen ze iemand zelfs al verdoemen vanwege zijn achternaam en zo’n oranje juichpak! Er gebeuren hier dingen waarvan je denkt dat het tweehonderd jaar terug zelfs niet meer voorkwam. Maar aan de andere kant hebben we hier ook een chapter van de Hell’s Angels en zelfs een zaal waar geregeld metalbands komen en waar ze zelfs Inquisitor willen hebben. Laatst bij Meiden Van Holland dat we hier op de kabel hebben was er zelfs een mevrouwtje uit Barneveld dat zich helemaal uit liet wonen op tv. Tja, da’s ook Barneveld hè. Maar als je gewoon je eigen gang gaat is het hier best oké.
Vroeger hadden jullie van die extreem blasfemistische T-shrits. Nooit gezeik mee gehad?
Erik: Nee, eigenlijk niet. Maar we hebben wel verhalen gehoord dat sommige ouders niet zo heel gelukkig waren toen hun geliefde zoon of dochter thuis kwam met een Inquisitor-shirt. Deze shirts zijn overigens weer verkrijgbaar. En bij de Die-Hard Bundle krijg je ook een T-shirt, maar die is met het artwork van Walpurgis – Sabbath of Lust.
Erik, jij zit ook nog in Plusminus en Ancient Rites, daarvan komt ook nieuw werk uit. Ben je niet bang dat beide bands, agendatechnisch, in elkaars vaarwater gaan zitten?
Erik: Ik wil natuurlijk het liefst zo veel mogelijk optreden met al mijn bands. En natuurlijk probeer ik dat zo goed mogelijk te plannen voor zover dat kan. Maar het kan een keer voorkomen dat er een dubbelboeking zal gaan plaatsvinden.
Op twintig februari is overigens het nieuwe werk van Ancient Rites uitgebracht via Massacre Records met de titel Laguz.
Dan de onvermijdelijke vraag: werken jullie ook aan nieuw materiaal?
Wim: Dat doen we zeker. We zijn met enkele nieuwe nummers bezig en hebben ook nog wat materiaal en ideeën liggen van de tijd vlak na de cd-opnamen in 1995. Maar afgelopen en komende maanden ligt de nadruk eerst op het weer in vorm komen zoals we waren halverwege de jaren negentig. Het is natuurlijk zo’n twintig jaar geleden dat we live speelden met Inquisitor en onze nummers zijn behoorlijk intensief dus daar gaat een hoop energie in zitten. Persoonlijk moet mijn conditie ook weer terug op peil, want we willen niet inboeten qua snelheid en hardheid ondanks dat de meeste bandleden van Inquisitor qua leeftijd dichter bij de vijftig dan bij de veertig zitten.
Zoals altijd is het laatste woord aan jullie:
Wim: en zo hoort het ook.
Erik: Clemens, heel erg bedankt voor dit interview! Inquisitor is weer terug! En het voelt goed om weer deel uit te maken van deze band. We zien eenieder graag bij onze optredens. Keep supporting the (Dutch) metalscene!
Links: