Interview met Immolation
Klassieke death metal volgens het boekje, kenmerkend door somberheid en kilte en toch fris en fruitig. Immolation kreeg het voor elkaar met Majesty and Decay. Een prachtplaat die wat onderbouwing verdient. Een goedgemutste Robert Vigna stond me te woord.
Hallo Robert! Allereerst bedankt voor je tijd. Ten tweede, drieëntwintig jaar Immolation! Gefeliciteerd. Hoe kijk je terug naar de beginperiode van de band?
Hallo! Ja, dat was een goede tijd maar nu vind ik alles zoveel beter. (lacht) Het was cool om deel uit te maken van de oorsprong van de hele death metal-beweging om vervolgens de ontwikkelingen mee te maken. Het was toen zo anders. Er werd gehandeld in cassettes, zonder MySpace en zonder het wereldwijde web. Het draaide om metal via de post en op het podium. Er waren veel goede bands en er was zoveel gaande, het was een geweldige tijd. Maar nogmaals, ik leef nu en niet in het verleden. (lacht) De technologie van vandaag bevalt me een stuk beter en ook met de band gaat het nu ongekend goed.
Majesty and Decay kreeg een 86/100 van Zware Metalen. Er zijn weinig klassieke death metal-acts die dat nog voor elkaar krijgen. Vertel, is het de ervaring en het automatisch gegenereerde respect of is er een speciale reden voor de kwaliteit die jullie anno 2010 uitstralen?
Nou, we krijgen niet vaak ladingen respect hoor. (lacht) Dus als we complimenten of een positieve review onder ogen krijgen, zijn we gewoon blij! (lacht) Natuurlijk spelen de ervaring en het experimenteren met nieuwe factoren ook een grote rol in het krijgen van aandacht. Ook met Majesty and Decay zakten we af naar de Millbrook Sound Studios, wederom met Paul Orogino aan het roer. We besloten om Zack Orhen te vragen voor het mixen en de mastering. Het bleek een geweldige combinatie te zijn en Majesty and Decay is voorzien van het beste geluid dat we ooit hebben gehad. Deze keer hebben we ook aan pre-productie gedaan en met behulp van de computer kregen we bij voorhand al een goed beeld van hoe het album moest klinken voordat we het daadwerkelijk gingen opnemen. Zo werden er al wat details verwerkt en aanpassingen gedaan wat ons weer ontzettend hielp bij het verdere schrijven van de nummers en later bij het oefenen en het opnemen! Daarbovenop kan ik zeggen dat Nuclear Blast zeer goed bezig is met het promoten van de nieuwe plaat. Het zijn dus verschillende factoren die de plaat tot een succes maken.
Nog meer leuke weetjes over de studio-ervaring gedurende de maak van Majesty and Decay?
Zoals ik al zei hadden we deze keer een modernere aanpak en dat zorgde ervoor dat onze muziek een stuk creatiever uit de hoek is gekomen. Verder deden we gewoon ons ding in de studio. We hanteerden dezelfde volgorde… eerst drums dan gitaar, vervolgens het baswerk en tot slot de vocalen en het soleerwerk. We wisten wat dat betreft wel wat ons te doen stond, dus we gingen er gewoon weer voor. Het mooiste was wederom dat we regelmatig in Pauls ‘in studio bar’ zaten om ons te goed te doen aan Belgisch tapbier. We luisterden naar goede muziek en hadden het regelmatig over Pauls ervaringen met Anthrax, Widow Maker, jazzmuzikanten, vrienden in de muziekwereld en vroeger. Het waren soms regelrechte lessen in muziekgeschiedenis. Geweldig! (lacht) Er werd hard gewerkt maar er is ook veel plezier gemaakt gedurende de weken in Millbrook. Het mixen werd zoals gezegd gedaan door Zack in Californië. Dit ging voornamelijk via de email. Een makkelijk proces wat wederom goed uitpakte. Zack heeft het weer enorm goed gedaan!
Ik zou Majesty and Decay beschrijven als een levende hel. Een rollende en brute marteling, zelfs tijdens de intermezzo’s. Kortom, het album bevat een geweldige, nostalgische death metal-sfeer. Zie je dat ook zo?
Ja, daar ben ik het mee eens, maar ik denk evenwel dat we onze muziek op een frisse manier hebben gepresenteerd. Het album leeft wat dat betreft in twee verschillende werelden. Enerzijds heb je de old school vibe en de duisternis (iets waar we nooit van hebben afgeweken) en anderzijds heb je de nieuwe benaderingen op het gebied van productie en het daardoor moderne randje aan de muziek. Het klinkt mijns inziens hedendaags en dat is denk ik de een belangrijke reden voor het feit dat we nog steeds relevant zijn. We blijven nieuwe dingen proberen, we voegen nieuwe elementen toe aan ons concept, we breiden continu uit en zo blijft het interessant.
Bevat het nieuwe album een zekere boodschap voor de luisteraars of wellicht de wereld?
Majesty and Decay is onze kijk op de mensheid die vandaag de dag zo geobsedeerd is door macht, luxe en de manier hoe macht wordt misbruikt, ookal brengt dit vernieling, verrotting en verdriet met zich mee. Het hele album draait om de duistere momenten van de mensheid, zowel historisch als recent gezien. Het gaat er dus om hoe we met de wereld zijn omgegaan en de manier hoe we dat nog steeds doen. Het is een heel donker en sober album!
Jullie toerden onlangs met Nile. Een band die haar eerste langspeler in 1998 op de mensheid losliet. Zeven jaar na jullie Dawn of Possession. Nile was echter de hoofdact van die tour en er zijn nog genoeg andere voorbeelden van bands die “groter” zijn dan jullie, terwijl Immolation voor velen als inspiratiebron diende. Is hier een reden voor en hoe sta je er tegenover?
Nou, ten eerste voelden we ons prima na de tour met Nile! (lacht) Het was een geweldige tour en Krisiun maakte er ook deel van uit. Het publiek was prachtig en we hadden een geweldige tijd. Nile bood ons de tour aan en indirect spoorden ze ons dus aan om onze luie reten op te tillen en naar de studio te trekken! (lacht) We hadden al één en ander klaarliggen maar dat aanbod zorgde er halverwege 2009 voor dat we op hogere snelheid alles afgerond hadden. Dat pakte erg positief uit en was tevens motiverend! Het album was nog niet uit toen de tour plaatsvond, het was dus een zeer goede manier om sommige dingen te proberen op het podium.
Het is moeilijk om een goede tour op te zetten, je kunt niet altijd headlinen en het is vooral belangrijk om iets succesvols op te zetten waar genoeg volk op afkomt. We waren dus vooral blij met zo’n coole tour en het goede gezelschap! Voor ons geldt dat we stap voor stap naar boven willen klimmen. Iedere stap die we zetten telt en nu we flink worden gepusht door Nuclear Blast gaat het wederom een stuk beter! Het maakt ons dus niet zoveel uit welke band er zogenaamd groter is. Het gaat erom dat we er zijn, in onze beste staat, met ons best geproduceerde en geschreven album dat we ooit hebben gemaakt, mét de beste omstandigheden. Immolation leeft, en dat al meer dan twintig jaar. Daar zijn we erg blij mee! De enige richting die we kennen, is naar boven! (lacht)
Zo is dat! Een andere zeer geslaagde factor is het artwork van Majesty and Decay. Kun je er iets meer over vertellen?
Oh… Par Olofsson heeft iets geweldigs voor elkaar gekregen! We staan er nog steeds van versteld! We gaven hem ons concept en wat soundclips en wow! Hij tikte de spijker op z’n kop en verpakte de soberheid en de kille sfeer van het album op prachtige wijze in het artwork. Ik kan er niet positief genoeg over zijn!
Een nieuw decennium is aangebroken. Hoe kijk je terug naar 2000-2009?
Er waren uiteraard vele hoogtepunten. We deden een van onze eerste open air shows in Europa en dat was verbazingwekkend mooi! We toerden met Krisiun, Grave, Goatwhore, Melechesh, Dreaming Dead, Nile… en zoveel meer. Te gek gewoon, er is zoveel gebeurd! Voor ons was het een decennium wat in het kader stond van een transformatie. Het begon met Close to a World Below, vervolgens Unholy Cult en daarna Harnessing Ruin. We bereikten keer op keer een nieuw hoogtepunt in onze carrière en dat ging verder met Shadows in the Light en Hope and Horror. De komst van Bill Taylor en Steve Shalaty was eigenlijk het belangrijkst. Ze bezorgden Immolation veel geluk en vormden de sleutel naar succes door hun toewijding en concentratie. We werden serieuzer, zowel in de studio als op het podium. Het was een goede periode en we zijn klaar voor de toekomst!
Uiteraard. Je gaf al aan dat je niet in het verleden leeft. Hoe zie je de komende tien jaar voor je?
Ik kijk zeer positief naar de toekomst. Met de release van Majesty and Decay en het begin van een nieuw decennium voelt het weer als een frisse start. Met Majesty and Decay zijn we begonnen aan een nieuwe transformatie met een geheel vernieuwde benadering van onze muziek. Zoals gezegd hanteerden we deels een andere aanpak voor deze plaat, zowel op het gebied van productie als van het materiaal in het algemeen. Maar dit is slechts het begin. We zijn van plan om meer dan ooit te toeren voor dit album dus het wordt niet alleen beter maar ook productiever voor ons. Kortom, er komt een geweldige tijd aan!
Immolation speelt op Neurotic Deathfest met Carcass, Napalm Death, Dying Fetus en vele anderen. Voor mij is het zeven jaar geleden dat ik jullie live aan het werk heb gezien. Wat mag ik verwachten van Immolation on stage anno 2010?
(lacht) Jij hebt een update nodig, en die zul je krijgen ook! (lacht) Als je ons voor het laatst in 2003 zag, kun je net zo goed zeggen dat je ons nog nooit eerder hebt gezien! (lacht) Dat is alles wat ik er over kan zeggen. De hel zal losbarsten in Tilburg!
Ik ben zeer benieuwd. Zin om terug te keren naar Nederland?
Ja, het is daar zeer aangenaam, stil en schoon. We hebben heel wat goede vrienden in Nederland. Ik vind het een fijn land en het is daar zo heerlijk relaxed. Dus ja, we houden van jullie land.
Ik denk dat ik door mijn vragen heen ben. Wellicht ben ik nog iets vergeten te vragen? De laatste woorden zijn in ieder geval voor jou!
Nee, het is goed zo jongen! Bedankt voor het leuke interview, we appreciëren het! Blijf Immolation in de gaten houden, jullie zullen nog veel meer van ons horen. Volg ons via de MySpace of de website van Nuclear Blast en houd de tourdata in de gaten! Bedankt Martijn en alle fans daar die ons steunen. See you on the road very soon!
Links: