Interview met Dååth
Dååth is een band van mystiek. Een diepgaande naam, mysterieus artwork, een groots concept, en (hoewel chronologisch per album minder aanwezige) freaky effecten en composities. Op
The Concealers presenteert Dååth zich echter vooral als een volbloed moderne metalband. Daar moest ik meer van weten.
Wat Dååth inspireerde in dit religieuze concept van Kabbala, een Joods filosofisch/religieus systeem dat beweert inzicht te geven in de goddelijke natuur, was dan ook de vraag waar ik een mooi antwoord op verwachtte. Al helemaal van gitarist en grotendeels het brein achter de band Eyal Levi. Dååth betekent tenslotte wijsheid, dus een paar mooie antwoorden zouden er wel vanaf kunnen. Dat liep echter anders.
Hoe komt het dat er zo weinig van de symboliek en het religieuze aspect hiervan terug te horen is in de muziek van Dååth?
Wel, de reden dat je dat het religieuze aspect niet hoort is OMDAT ER GEEN RELIGIEUS ASPECT IN DÅÅTH‘S MUZIEK IS.
En hoe zit dat precies met het concept van Kabbala? Ik vernam dat het jullie doel was dit uit te werken door middel van een serie van dertien albums… Gaat dit nog door?
Nee. We willen proberen grenzen te verleggen, en daarmee artistiek ons niet meer te laten binden door het concept van de Tree of Death.
Meer wil de man er ook niet over kwijt, en veel wijzer over deze Tree of Death word ik ook niet, dus wissel ik van onderwerp. De rol van Dååth in de moderne metalscene.
Hoe ik Dååth zie in de moderne metal? Ik zie ons als de band die de ‘songs’ terugbrengt in de extreme metal. Toen extreme metal nog jong was, had je songs als Hammer Smashed Face (Cannibal Corpse), Rapture (Morbid Angel) en Dark is the Season (Benediction). Wij zijn een team songwriters dat binnen het extreme metalgenre opereert, en dat is iets moeilijks. In mijn ogen is de scene overbevolkt door koekblik-riffverkopers, vrouwenkleding, pigsqueals en halfgare pseudo-shred. We proberen dat zoveel mogelijk te negeren, en gewoon goede songs op hoog spelniveau te schrijven.
Dååth is ook niet de minst aantrekkelijke band om kritiek op te leveren, hoe gaat hij hier mee om?
Ik moedig het juist aan, (lacht), hoe meer haters, hoe meer mensen die je muziek wél kunnen waarderen.
Ook ving mijn oor een merkwaardig verhaal op betreffende (jawel) Disney…
Dat klopt. De betreffende show werd door hen afgelast. Anaheim, House of Blues ligt op het terrein van Disney, en zij hebben dus het recht te bepalen wie er wel en niet op hun grondgebied speelt. Het was de eerste show in de Dragonforce/Cynic package, en best een tegenvaller voor ons. We kregen geen kans om er tegenin te gaan of iets dergelijks, maar we leven in een vrij land dus het is hun recht.
Dragonforce/Cynic/Dååth is trouwens wel een opmerkelijke package…
Daar heb je gelijk in, maar de tour is tot nu toe geweldig. Beide bands zijn het soort waar we normaal nooit mee op tour zouden gaan, en het publiek waardeert ons alledrie. Blijkbaar waarderen ze het hoge niveau van muzikaal vakmanschap, en als het minder was geweest had ik het zeker neergelegd bij de merkwaardige combinatie van bands, maar tot nu toe blijkt dit onze beste tour tot zover.
En hoe gaat dat met jullie nieuwe zanger Sean Z.?
Prima. Net als alles in het leven moest de relatie met onze vorige zanger Farber aan een eind komen. Om zich gelukkig te voelen, voelde hij zich noodzakelijk andere dingen te doen. Wij waren echter nog verre van voldaan en gingen dus op zoek naar een nieuwe vocalist. We hebben er geen emo-zaak van gemaakt. Hij heeft alle geplande tourdata nog meegedaan, en toen zijn we vriendschappelijk uit elkaar gegaan. Sean Z diende al als invalvocalist tijdens de Dark Funeral tour, en alles ging op rolletjes. Nog nooit was touren zo genietbaar als nu. Zo ging het ook met het schrijven van The Concealers, we schreven alle muziek zo makkelijk als dat we een joint rookten. De man was werkelijk degene die we op persoonlijk vlak zochten. Qua stemgeluid zal de luisteraar zelf moeten oordelen. Hij was gewoon degene die wij als band nodig hadden, en ik zie geen reden om me er verder mee bezig te houden.
Hij bevestigt dat dit ook de reden is dat hij (en de band met hem) The Concealers ziet als het eerste échte Dååth album.
Nu pas hebben we het eerste album afgeleverd met een stabiele line-up. Het is de eerste keer dat iedereen betrokken was bij alle aspecten van de opnames en deze vervolgens ook de wereld in brengt tijdens de tours. Met Sean Z. als vocalist is de line-up echt compleet. Alles voelt goed en klinkt goed. Over meer maak ik me momenteel geen zorgen.
Links: