Interview met Dezperadoz
Dat typische spaghettiwestern-muziek zoals we die van bijvoorbeeld Ennio Morricone kennen prima te combineren valt met hardrock en metal bewijst het Duitse Dezperadoz opnieuw met het tweede album An Eye For An Eye. Tijd om bij zanger/gitarist Alex Kraft eens te informeren hoe men in godsnaam tot die vreemde combinatie gekomen is.
Alex, als we even terugkijken, hoe heeft het vorige album het dan gedaan en wat hebben jullie van de bijbehorende tour geleerd?
Ik denk vooral dat we echt een deur hebben geopend voor een geheel eigen stijl hardrock/metal, zoals die nog niet echt op de markt te vinden was. Een beetje aardig bekendheid vergaren is echter een stuk lastiger dan als je in een reeds bestaand muzikaal hokje zit, maar door de bank genomen mogen we denk ik niet klagen. En volgens mij zijn we ook vandaag de dag nog de enige Italo-western-metalband, haha.
Wanneer zijn jullie aan het schrijfproces voor An Eye For An Eye begonnen en hoe gaan jullie qua schrijven te werk?
Direct na het uitkomen van The Legend And The Truth ben ik al begonnen met het nieuwe materiaal. Voordat ik aan de muziek kan beginnen moet ik eerst een verhaal hebben. Dezperadoz maakt nu eenmaal conceptplaten, en zonder het verhaal als fundament kun je ook de muzikale omlijsting niet creëren. Zodra het verhaal af is (wat ik voor dit album bij het schrijven van de vorige plaat al in mijn hoofd had) begin ik aan de muziek, zodat het geheel hopelijk klinkt als een kloppend en coherent geheel. Er moet een bepaalde harmonie bestaan tussen muziek en concept.
Welk type song prefereer je: de western-song of het meer ‘normale’ materiaal?
Ach, goede muziek is goede muziek, zeg ik altijd. Ik heb mijn eigen specifieke stijl van schrijven, alles wat daar nog bij komt, komt van diep binnen.
Hoe ver kun je dit Western-concept nog doordrijven, denk je? De muzikale beperkingen zijn natuurlijk vrij groot.
Ik durf het je eigenlijk niet te zeggen, maar als ik naar als die fantasy-metalbands kijk die het over de middeleeuwen hebben, en over draken en koene ridders, heb ik aan de komende zestig jaar nog niet genoeg, haha.
Wat zijn je verdere invloeden behalve de nadrukkelijk aanwezige geluiden van Metallica en Morricone?
Dat zijn voornamelijk thrashbands. Verder eigenlijk niets.
Er staan twee covers op dit album, te weten Riders On The Storm (The Doors) en 25 Minutes To Go (Johnny Cash). Waarom juist deze twee nummers?
Tekstueel gezien pasten ze perfect in het concept wat ik voor ogen had. Daarnaast ben ik van beide artiesten een zeer groot fan. We hebben de songs opgenomen in die typische Dezperadoz-stijl en ik denk dat ze heel goed bij de rest van de nummers passen. Vooral het nummer van Cash is bedoeld om het album met een luchtige noot te eindigen.
Waarom hebben jullie juist voor het wilde westen gekozen als concept voor de band?
Ik denk dat je qua geluid een stuk origineler bent dan als je een typische fantasyband bent. Daarnaast is het geluid naar mijn mening ook meer heavy dan dat het bij andere stijlen is.
Hebben jullie nog tourplannen voor het komende jaar?
Absoluut. We spelen erg veel clubs, festivals en in de herfst gaan we hopelijk nog eens uitgebreid op pad door Europa.
Wat kunnen we in de toekomst nog verwachten van Dezperadoz?
Veel en veel meer, haha!
Links: