Interview met Collision
Collision, de naam keert steeds meer en meer op. Deze Nederlandse troep grindcorewolven blijft op zijn eigen manier doordenderen, al zestien jaar. Album nummer vier verscheen onlangs: een degelijke dosis grind onder de naam Satanic Surgery. Bandleden Björn en Wouter waren wel te vinden voor een babbel.
Ja, dus, Collision. Hallo. Alles goed?
Björn: Zeker.
Wouter: Hier ook, druk zoals altijd, maar niets te klagen!
Jullie zitten bij Hammerheart hoor ik. En zowaar met een langspeler in plaats van een split. Waar komt de inspiratie en ambitie vandaan om opnieuw een langspeler op Hammerheart uit te brengen?
Wouter: We hebben in 2012 een full length uitgebracht op Hammerheart. Dit is voor beide partijen goed bevallen. Ook is er op Hammerheart Records een split met The Rotted uitgekomen in 2014. Afgelopen jaar deden we een split met Mincing Fury uit Tsjechië voor een underground label Rest Of Noise Productions uit Slowakije. Deze twee splits zijn beide al opgenomen in 2013, dus we vonden dat het weer tijd was voor een nieuwe full length!
In tegenstelling tot de meeste traditionele grindbands die geen diarree gorgelen, verzamelen jullie geen luizen of vlooien in jullie haar of gaan jullie niet tekeer tegen corporations en multinationals. Waarom niet?
Björn: We zien geen reden waarom wel. We volgen gewoon ons eigen pad. Als dit afwijkt van de standaard, vinden we dit alleen maar een pluspunt. Er is al veel te veel van hetzelfde op muziekgebied. Plus, bij de meesten van ons hebben luizen het erg slecht. We zijn nogal een “kale” band, merk ik met de jaren steeds meer op. Het zullen de alledaagse zorgen zijn, waarvan de haren uitvallen.
Wouter: In het verleden sneden we vaker politieke thema’s aan, deze verjaren echter veel te snel en het is gewoon niet aan ons besteed.
Waar jullie wel op afgeven, dat is Jezus en zijn vriendenclub. Van waar die nood?
Björn: We geven niet zozeer af de de profeet himself, maar meer op zijn grondpersoneel, met name de Katholieke Kerk. Ik vertrouw die kinderverkrachtende smeerlappen, gekleed in jurken, niet. Aangezien we bijna allemaal geboren katholieken zijn, is het een dankbaar onderwerp voor teksten.
Jullie grindcore leunt best wel hard aan tegen thrash metal als je het mij vraagt. Wat zijn jullie voornaamste invloeden – muzikaal gezien dan?
Björn: We hebben alle vijf redelijk uiteenlopende muzieksmaken, maar we zijn allemaal Slayer-fans.
Wouter: In de bus naar optredens is het altijd een discussie wat we luisteren, totdat er iemand weer Hell Awaits of zo opzet. Dan zijn we weer zo mak als lammetjes.
In Touch me Jesus hoor ik “I let him touch the lollipop, keep going till you hit the spot.” 50 Cent-lovers blijkbaar? Kijk eens aan!
Björn: Zeer goed opgemerkt! Er zitten op dit album een aantal citaten en album- of songtitels verwerkt in de teksten. Dit was bij ons vorige album ook al. In dit geval vond ik de zin gewoon perfect passen bij het nummer. Ik heb verder niks met 50 Cent‘s hele wereldje. Dat kan me werkelijk gestolen worden.
Jullie hebben twee “vocalisten”. Betekent dit dat er dan battles zijn on stage? Hoe deel je zoiets op?
Björn: Het opdelen van de zanglijnen is meestal puur praktisch. We letten erop dat als we het nummer live spelen, niet één van ons zich een tijd staat te vervelen, terwijl de ander zich uit de naad schreeuwt. We hebben geen battles on stage, want dat doet me te veel denken aan musicals. Denk live meer aan totale anarchie en energie.
Wat ik regelmatig opmerk in jullie muziek, en dat is niet negatief bedoeld, is dat het gitaarwerk best swingend kan zijn. Hebben jullie ook meer conventionele interesses op muzikaal vlak?
Wouter: Uiteraard, als je de hele dag grindcore, death metal en sludge gaat draaien, gaat dit snel vervelen.
Björn: Deze band herbergt sommige van de meest mainstream types uit het hele underground wereldje. Onze gitarist speelt bijvoorbeeld in een classic rock coverband, en een carnavalsband! Hij schaamt zich werkelijk nergens voor. Gelukkig hebben we ook leden die hiervan walgen, en underground zijn tot op het bot. Dit geeft een mooie balans in de band.
Als ik jullie cd zo bekijk, en de teksten lees, dan vraag ik me (en ik ben niet alleen) af, of jullie ooit aan een vrouw zullen raken, of een partner, of een huisdier. En dan heb ik nog niet eens naar de bandfoto gekeken. Is dat een issue voor jullie, of is er een overaanbod aan wijfjes in de streek waar jullie wonen?
Björn: We geven meteen toe dat deze band niet bestaat uit George Clooney look-a-likes. Dit is dan ook niet bepaald de standaard in dit takkeherriewereldje. Gelukkig zijn we allen in het bezit van een prachtig karakter. Dit maakt de vrouwenjacht nog enigszins mild succesvol. We hebben zelfs een bandlid dat getrouwd is! En één met een kind! Soms kan ik het zelf ook niet geloven. Dit alles puur op persoonlijkheid!
Goed, veel meer vragen heb ik niet in mij zitten. Wat doen jullie nog vandaag?
Björn: Het is al laat, dus even masturberen en naar bed lijkt me.
Wouter: Helaas mag ik nog wat werk doen haha!
Kijk, in ieder geval vet lief om alles te beantwoorden, komen jullie ook eens langs in België op een podium toevallig?
Wouter: We zijn bezig met wat shows in België, hier hebben wij het altijd goed gehad in Ieper, Oostende, Luik etc. Dus we hopen zo snel mogelijk weer naar onze zuiderburen te reizen voor wat shows!
Of in Nederland?
Wouter: Jazeker, op 8 april houden we onze cd-presentatie in Venlo, in De Splinter om precies te zijn. Op dit feest zullen ook onze vriendjes van Cliteater, Sick Of Stupidity en Pancreatic Purulence (in een keer goed getypt) optreden! Hier verkopen we ook uiteraard ons nieuw album Satanic Surgery! De dag erop spelen we aan de andere kant van het land, in Naaldwijk.
Fijn! Ultrabedankt!
Wouter: Jij en Zware Metalen ook voor de support!
Links: