[b]Interview met Annihilator[/b]
Enkele weken geleden had ik een telefonisch interview met [i]Jeff Waters[/i], gitarist/bandbrein van [i]Annihilator[/i]. Wat volgde was een uiterst hilarisch interview over het nieuwe album [i]All for you[/i], de nieuwe zanger, computerspellen, vertelt hij hoe je bij [i]Annihilator[/i] muzikanten kunt wegkapen en ten slotte komt Judas Priest ook ter sprake.
[b][i]Annhilator[/i] staat bekend als een band met humor. Vind je dat metal in het algemeen en humor goed samen kunnen gaan?[/b]
Haha, voor mij zeker wel. Als er tijdens onze optredens een technisch probleem is, sta ik altijd te lachen, dus ja ik heb altijd de grootste lol.
[b]Het nieuwe album [i]All for you[/i] doet me bij vlagen denken aan het oudere materiaal ten tijde van [i]Alice in hell[/i] en [i]Never, Neverland[/i]. Is dat met opzet gedaan?[/b]
Nee, dat is niet met opzet gebeurd. Lang geleden ben ik er al achter gekomen dat het geen enkele zin heeft om oude nummers te gaan dupliceren. Het origineel blijft altijd beter en het geeft mij persoonlijk geen voldoening. Wanneer het weer tijd is om nieuw materiaal te gaan schrijven, sluit ik me op in mijn studio en begin ik met componeren zonder na te denken over wat de rest van de wereld van mij verwacht. Op deze manier doe ik het al jaren. Soms gebeuren er dingen in je leven die van invloed zijn op de nummers die je schrijft. Het creatieve proces verliep deze keer heel positief, omdat ik beschikking had over een zeer getalenteerde nieuwe zanger ([i]Dave Padden[/i].red) en een goed label ([i]AFM Records[/i].red). Dat was een positieve stimulans en daarom vloeide deze keer een stel goede nummers uit mijn pen. Ik was zelf zeer verrast over het uiteindelijke resultaat.
[b]Sommige nummers op de nieuwe plaat, zoals [i]Dr Psycho[/i] en [i]Both of me[/i] doen me denken aan de thema’s die je aansneed op [i]Alice in hell[/i] bijvoorbeeld. Kunnen die eerdergenoemde nummers als een soort thematisch vervolg gezien worden van [i]Alice in hell[/i][/b]?
Hmm, dat is niet met opzet gedaan, maar zo kan het wel opgevat worden ja. Sommige nummers hebben dezelfde fantasy- en horrorthematiek die ik vroeger ook gebruikt heb. Een beetje zoals [i]Alice Cooper[/i]. Ik stop graag humor in mijn muziek. Mijn invloeden zijn zeer divers, namelijk alles tussen [i]Alice Cooper[/i] en [i]Slayer[/i]. Mensen die me lang kennen, weten dat ik een groot liefhebber van oude heavy metal ben. Al die verschillende invloeden hebben ervoor gezorgd dat [i]All for you[/i] zo gevarieerd is uitgevallen. Als je een album zoekt dat niet snel zal vervelen, dan heb je aan [i]All for you[/i] een hele goede haha.
[b]Vergeleken met [i]Waking the Fury[/i] is het nieuwe album qua sfeer relatief rustig te noemen. Hoe is dat zo gekomen?[/b]
Rustig? Mijn rechterhand is het daar niet mij eens, haha. Qua slaggitaar is dit mijn meest moeilijke en intensieve album tot nu toe. Qua zang en drumwerk ook niet. Het is een behoorlijk agressief drumalbum geworden.