Tijdens Into The Grave zijn we vanuit Zware Metalen vertegenwoordigd met meerdere schrijvers. Het idee ontstaat dan ook om te kijken of we enkele bands kunnen interviewen. Van de vijf aangevraagde interviews komt er alleen toestemming om het Australische Airbourne te interviewen.
Het interview vindt plaats in de kleedkamer waar gitarist David Roads en bassist Justin Street vandaag als spreekbuis fungeren. De heren zijn vandaag al vroeg aanwezig in Leeuwarden en geven aan dat ze de hele nacht onderweg zijn geweest omdat ze de dag ervoor in Kopenhagen verbleven. Desondanks zijn ze erg vriendelijk (Justin haalt zelfs een kop koffie voor me) en spraakzaam. Dat laatste zal alles te maken hebben met de op stapel staande release Breakin’ Outta Hell.
Jullie nieuwe album verschijnt op 23 september. Ik heb er nog geen noot van kunnen horen dus overtuig me eens waarom ik jullie album moet beluisteren?
Justin: volgens mij is het ons voor het eerst gelukt om vast te leggen hoe Airbourne zou moeten klinken. Breakin’ Outta Hell is veel organischer en komt dichtbij ons live-geluid en feeling. David: Absoluut ! We hebben in Melbourne opgenomen. Mike Fraser heeft de mix en de engineering gedaan. En Bob Marlette was opnieuw de producer. We voelden ons erg op ons gemak met hen en wat daarbij helpt is dat we nu een nieuw label hebben. We hadden voldoende tijd om het album voor te bereiden. We konden daardoor elk nummer de juiste aandacht geven en eraan werken totdat het klaar was. Elk nummer op deze cd klinkt daardoor spannend en het proces waaronder ze tot stand zijn gekomen was gewoon erg leuk. We zijn er dan ook erg blij mee.
Wat vind je zelf het grootste verschil met het vorige werk?
David: uiteindelijk zijn het twee rock cd’s. We hebben een aantal patronen voor onze muziek en willen daar niet teveel van afwijken of iets gek doen door bijvoorbeeld een keyboard toe te voegen. Onze fans krijgen altijd een Airbourne cd voorgeschoteld. Maar met elke cd lijkt het alsof we dichter bij de sound komen die bij Airbourne hoort. En dit album klinkt stukken beter. De gitaar en de drums klinken super. Daarnaast heeft elk nummer een melodie en riff die te gek klinkt. Breakin’ Outta Hell klinkt ook ze goed doordat het mixen erg goed is gegaan. Het geluid klinkt veel voller en organischer dan op onze vorige cd.
Schreven jullie de muziek voor Breakin’ Outta Hell terwijl jullie op toer waren?
Justin: ja. Joel (O’Keeffe, zanger en gitarist-CS) heeft een gitaar en versterker in de toerbus en neemt met behulp van Pro Tools altijd veel op. Daaruit ontstonden wat demo’s en toen we dit album gingen voorbereiden hebben we geprobeerd alle ideeën proberen samen te voegen. We hebben misschien wel honderd demo’s gemaakt. David: het maken van demo’s werkt erg goed voor Airbourne. Wat voor dit album niet goed werkt, kan wel werken voor een volgende cd. Justin overdrijft een beetje maar we hebben zeker twintig demo’s gemaakt. We filteren daar dan de beste ideeën uit. Soms leidt het maar tot een half nummer waar we vervolgens mee verder gaan werken. Al de riffs worden bijgeschaafd, net zolang tot het werkt. Joel waarschuwde ons om niet teveel aan die demo-nummers gehecht te raken want ze veranderen toch wel weer. We schrijven constant. Het is een doorlopend proces. We gaan niet ineens zitten om een nummer te gaan schrijven. We zijn zelfs alweer ideeën aan het verzamelen voor de volgende cd. Soms komt er bijvoorbeeld tijdens een soundcheck een goed idee voor een riff naar voren. We nemen dat dan snel op en tegen de tijd dat we op mogen gaan nemen, gaan we aan de slag met al die riffs.
Draagt iedereen vervolgens zijn steentje bij aan een nummer?
David: jazeker. Joel en Ryan (O’Keeffe, drummer-CS) komen meestal met een raamwerk voor een nummer. Maar we werken als band gezamenlijk aan het eindproduct zodat we er allemaal een goed gevoel bij hebben. Iedereen voegt er iets van zijn smaak aan toe.
Wie heeft Breakin’ Outta Hell geproduceerd?
David: Bob Merlette. We werken al jaren met hem, vanaf Running Wild eigenlijk al. Dat is dus al bijna tien jaar. Hij is een geweldige producer. Hij is al wat ouder en heeft veel ervaring als producer. In de jaren ’70 speelde hij in bands en hij heeft zelf ook veel getoerd. Hij heeft met veel bands gewerkt en heeft daarom veel ervaring. Hij weet precies wat we willen en geeft ons het juiste geluid. Justin: hij is zelf ook muzikant. We zagen geen noodzaak om met iemand anders te gaan werken.
Wie kwam er op de titel Breaking Outta Hell?
David: net als met de muzikale voorbereidingen was dit ook een proces. We hebben een tijdje gestoeid met een goede titel. Bij ons werkt het niet zo dat we vanaf de eerste dag een titel vast hebben staan. We kiezen meestal een nummer met een gave titel maar dat wisselt dus ook nog weleens. Justin: we hadden al bepaald dat een van de nummers zo zou gaan heten en bedachten toen dat dit ook wel een goede albumtitel zou kunnen zijn omdat dit het gevoel van het album goed verwoord. David: we wisselen ook op dit vlak over en weer ideeën uit en, zoals Justin zegt, het past goed bij dit album. Maar we beslissen dit vaak op het laatste moment, het is dus niet zo dat een titel voor een album al maanden van tevoren vaststaat.
En wie heeft de hoes ontworpen?
David: die gast heet Ben Brown. Hij komt uit Sidney. We hebben met verschillende mensen gesproken. Het concept stond al langer vast. We wisten dus al welke kleuren erin verwerkt moesten worden. Ben heeft voor verschillende Australische bands gewerkt en ook posters ontworpen voor festivals. Mede door zijn gebruik van kleuren heeft de hoes een old school uitstraling. We hadden wat ideetjes die we hem toestuurden. Hij ging ermee aan de slag en kwam zelf ook met wat ideeën. Hij heeft uitstekend werk afgeleverd.
Op het tekstuele vlak wijken jullie zeker niet af van de onderwerpen die eerder de revue passeerden? Of kunnen we bijvoorbeeld ook wat politiek getinte onderwerpen verwachten?
Nee, zo’n soort band zijn we gewoon niet. Politieke onderwerpen passen gewoon niet bij ons en onze muziek. Bij ons gaat het juist altijd om de onderkant van de maatschappij en plezier maken. Dat past veel beter bij ons. Als je naar een Airbourne show komt, kun je je even losmaken van de dagelijkse realiteit en sleur en lekker dronken worden. Dat klinkt cliché maar daar gaat het bij rock ‘n’ roll nou eenmaal om en het is een mooie metafoor. Justin: dat kan een politiek statement zijn David, haha… Je bent een betere politicus dan die klootzak van een Donald Trump.
Wat is er eerder als jullie muziek schrijven, de muziek of de tekst?
Justin (met enige stemverheffing) : a riff! David: ja de muziek is er altijd eerder. We zijn een gitaarband en werken altijd vanuit een bepaalde riff. We hebben de afgelopen jaren ook geleerd en snappen dat een titel die bij mensen blijft hangen ook erg belangrijk is. Teksten zijn zeker wel belangrijk. Toen we net begonnen waren we waardeloos op dit gebied. Ik doel op de tijd toen dat we nog geen cd’s uitgebracht hadden. Het gaat vaak om de juiste combinatie van een lekkere riff en een catchy tekst. Dat hebben we nu beter in de gaten.
AC/DC lijkt aan het eind van zijn Latijn. Jullie zijn er vast klaar voor om in hun schoenen te gaan staan en in grote stadions te spelen.
David: het is pijnlijk om te zien dat AC/DC op deze manier ten onder gaat. Ze hadden achteraf beter met pensioen kunnen gaan. Ik ben een enorme Malcolm Young fan en hij zit nu niet meer in de band. Hetzelfde geldt voor Phil Rudd en nu is Brian ook nog weg…. Ik ben nog steeds gek van AC/DC maar nu de bandleden een voor een weggaan… Maar of wij hun plek in moeten nemen, dat weet ik ook weer niet. Hoewel wij ongeveer hetzelfde geluid hebben, is AC/DC een andere band. Wij volgen ons eigen pad. Bij hun zat er soms veel tijd tussen een paar cd’s, zeker de laatste paar jaar. En er is blijkbaar nog steeds een markt voor dit soort muziek. En wij doen het niet slecht, zeker nu wel op de grotere festivals in Europa spelen. In Europa houden mensen kennelijk van onze muziek. Het is geweldig om voor duizenden mensen te spelen en daar genieten we van! Justin: iedereen houdt nog steeds van AC/DC en de mensen komen nog steeds naar hun shows want het kan weleens de laatste kans zijn om ze live te zien. Al is het dan niet meer met de originele bandleden.
Breakin’ Outta Hell is jullie vierde album. Wordt dit jullie definitieve doorbraak, consolideren jullie hiermee jullie status of kunnen jullie nog groter worden?
Justin: Metallica had zijn Black album en AC/DC zijn Back In Black. Elke band heeft dus wel een album waarmee ze haar hoogtepunt bereikt. David: we proberen met elk album een nieuw hoogtepunt te bereiken. Op je debuut moet je de wereld laten zien wat je kunt, op het tweede moet je bewijzen dat je dat kunt herhalen. Met je derde moet je die status op zijn minst vasthouden. En dan nu onze vierde… Geen van onze albums heeft ons, los van de anderen, groot gemaakt. Het is een langzame weg omhoog geweest die ons jaren heeft gekost. Met dit album voelt alles goed en we hopen de fans tevreden te stellen en dat dit in dat opzicht een grote klapper wordt. Het gaat ons erom dat we goede nummers maken die rocken.
Kijken jullie uit naar de 23e september, de dag dat het album uitkomt?
David: Zeker! Maar we zijn bijna constant op toer. We zitten in Canada als het album hier uitkomt. Maar op die dag zullen we vast een extra biertje drinken en proosten op het uitkomen van Breakin’ Outta Hell We leven natuurlijk wel toe naar die dag.
David: we spelen nu alleen de single, tevens het titelnummer van de nieuwe cd. Er staan tegenwoordig veel mensen in het publiek te filmen. Als we nieuwe nummers spelen voor het album uit is staan die zo online. Ergens is dat jammer want de verrassing is dan weg. Maar als het album eenmaal uit is, zullen we uiteraard veel nieuw werk spelen. Het wordt dan een mooie mix van nieuwe en oude nummers.
Jullie spelen erg veel, bijna elke dag is er wel een optreden.
Justin: klopt, we spelen zeker vijf keer per week. En dat betekent ook veel reizen. David: we doen momenteel ook veel festivals en dat maakt het soms extra lastig omdat we die uiteraard mee willen pakken maar ze liggen vaak ver uit elkaar. Als we een headline toer doen, kunnen we wat beter plannen dat de optredens niet al te ver uit elkaar liggen.
Oefen je ook als er die dag geen optreden gepland staat? Of gun je je vingers dan een dagje rust?
David: We proberen iedere dag wel te spelen. We hadden toevallig net een paar dagen vrij in Kopenhagen. Ik heb een kleine Marshall bij me en zet die dan op de hotelkamer neer, doe mijn koptelefoon op en speel gewoon voor de lol wat. Soms speel ik wat bluesnummers, gewoon om je vingers in vorm te houden.
Waarom is er nog steeds geen DVD van Airbourne?
David: daar zijn we wel mee bezig. Matt Stokes heeft vrij veel materiaal van ons opgenomen ten tijde van ons vorige album. Hij heeft ons live gefilmd, wat interviews opgenomen en ons backstage gefilmd. We zouden die opnames een paar jaar geleden al uitbrengen maar om de een of andere reden ging dat toen niet door. We hebben nu wel flink veel materiaal. We weten echter nog niet precies wanneer we een DVD uitbrengen. Maar hij zal zeker verschijnen! Justin: brak Matt zijn nek niet? David: oh ja, dat was een van de redenen. Hij was met de DVD bezig en kreeg een ernstig ongeluk. Dat vertraagde de boel uiteraard. Inmiddels is hij weer beter en is hij er weer mee aan de slag gegaan. Er zal veel live materiaal opstaan, afgewisseld met exclusieve interviews.
Oké, daarmee zijn we aan het einde van dit interview gekomen. Heb je nog een laatste woord of wil je nog ergens op terugkomen?
Bedankt voor de support en we hopen dat jullie het nieuwe album kunnen waarderen! We hopen jullie te zien tijdens een show.
Links: