Interview Invictus

Ooit met de bijna onnoemelijke naam Quark7 begonnen, heeft het
Franse Invictus met Black Heart een heel redelijk album afgeleverd. De band –
één van de schaarse powermetal bands uit Frankrijk – speelt daarop een heel
aardig potje powermetal, al is er zeker nog ruimte voor verbetering. Ralph Plug
sprak met gitarist Mikael Fitrzyk, over het nieuwe album, over de muziek en over
de toekomst.

Vertel ons allereerst eens hoe Invictus is ontstaan…

In 1996 heb ik de band Quark7 opgericht. We waren met z’n drieën, en in het
begin speelden we alleen kleine concerten in diverse locale clubs. Gelukkig
verdienden we nog een klein beetje geld om nieuw materieel te kopen. We speelden
covers en onze muziek was instrumentaal. Na een paar maanden besloot ik echter
toch maar een zanger te rekruteren, samen met een nieuwe drummer en bassist.

Black Heart is jullie derde album, en de eerste voor Limb Music. Hoe wordt
het album ontvangen door de fans en de pers, en hoe zijn de reacties?

Hummm… De eerste twee CD’s zijn niet echt volledige albums; meer demo’s.
Once upon a Crime
was beter dan de eerste, maar enkel opgenomen ter promotie
van Quark7. Daarom komen we op die CD diverse stijlen tegen, zoals Hard Rock,
Progressive Metal of Rock. Dat hebben we toen alleen gedaan om te laten zien
waar we in muzikaal en technisch opzicht toe in staat waren, ook al was het
geluid niet bijster sterk.

Ik denk dat Black Heart een stuk volwassener is, en dat we daarom een deal
hebben kunnen sluiten bij LMP, en erg positieve reacties krijgen van zowel de
fans als de pers. Daarnaast mogen we denk ik erg trots zijn dat Black Heart bij
de Import Sales lijst van het Japanse Burrn Magazine nummer één is geworden.

Waarom hebben jullie de bandnaam van Quark7 veranderd naar Invictus, en
waarom juist die naam?

Dat hebben we in 2001 besloten om de simpele reden dat Quark “kaas” betekent
in sommige landen. Voor ons stond de naam echter voor het kleinste partikel in
de physica. Overigens hebben we een voorkeur voor Latijnse namen; Invictus
betekent “onoverwinnelijk”. Ik ben er van overtuigd dat deze naam beter bij ons
past, omdat we pretentieus zijn en klaar voor de strijd. Daarnaast zijn we
natuurlijk muzikanten, en geen wetenschappers, haha. Daarnaast klinkt Invictus
gewoon goed.

Speelden jullie ten tijde van Quark7 andere muziek als nu?

We bemerkten dat we op het podium harder speelden, en wilden die energie
overnemen naar plaat. We hebben een voorkeur voor nummers met een goede melodie.

Hoe schrijven jullie de muziek; waar komen de ideeën vandaan?

Nicolas (Acard, bas) en ik schrijven de muziek en de teksten. Maar niet met
onze hersenen!! We spelen ROCK, dus we schrijven vanuit ons binnenste. We zijn
gewend de teksten van te voren te schrijven. Voorbeeld: voor Black Heart hebben
we een compleet verhaal geschreven over een man die niet weet wie hij is en wat
hij moet doen. Hij is depressief en diep in gedachten verdwaald. Toen het
verhaal af was hebben we er fragmenten van gebruikt voor de teksten van de cd,
maar dan niet in de juiste volgorde van het verhaal. In het echte leven is het
hetzelfde; problemen vallen rauw op je dak, en dan moeten we keuzes maken. Zo
komt het dat er achter ieder nummer een boodschap zit.

Waarom, denk je, zijn er zo weinig Franse metalbands die doorbreken buiten
Frankrijk, en hoe is de scene daar?

Ik moet eerlijk bekennen de Franse scene niet zo goed te kennen. Ik ken
Headline
, No Return en Heavenly, en ik hoop dat er nog meer
bands zijn zoals hen. In Frankrijk zijn de bands die echte Metal spelen schaars,
dus je kunt je voorstellen dat er niet zo veel geschikte studio’s zijn om op te
nemen. Voor mij is Didier Chesnau één van de beste producers in Frankrijk. Hij
heeft met Kolmeier gewerkt (producer van Superior) en ik houd van zijn manier
van albums opnemen en mixen. Ook is hij de gitarist van de progressieve rockband
Headline. Ik denk dat het werk pas echt begint zodra het album af is, omdat het
makkelijker is voor een muzikant een album op te nemen dan proberen te
verkopen!! Dus dat zou een groot probleem kunnen zijn voor Franse bands.

Wat hoop je te bereiken in de toekomst?

We gaan in ieder geval proberen niet in herhaling te vallen. Ik zelf wil meer
energie en emotie in onze muziek verwerken. We spelen rockmuziek en ik heb het
gevoel dat veel bands hun roots verloochenen. Wij hebben de mazzel dat we, in
tegenstelling tot een hoop andere bands, een zanger hebben met ballen. Het
volgende album wordt een stuk heftiger, een stuk luider. Invictus gaat in ieder
geval nog een tijdje door!

Hoe kijk je tegen de concurrentie aan; kan Invictus de luisteraar iets
bieden wat voldoende verschilt van de duizenden albums per jaar om te boeien, en
luisteraars aan je te binden?

Het is niet mijn taak andere bands te bekritiseren… dat is jouw baan. Maar
denk je echt dat er zo veel albums uitkomen per jaar (eigenlijk niet; het was
sarcastisch bedoeld – maar ik denk dat ik er niet ver naast zit?)? Het is
moeilijk om in onze muziekstijl nog iets origineels te bieden, dus houden we het
gewoon op sterke melodieën met een goede stem. Momenteel schrijven we aan ons
nieuwe album, waar we nog meer boodschappen in de teksten gaan stoppen.
Bijvoorbeeld over oorlog of vervolging. Daar willen we tegen ageren.

Is er nog iets wat je graag aan de fans kwijt wilt?

Ja. We hopen jullie allemaal te zien tijdens onze tour volgend jaar, om luide
rock te spelen en onze passie te delen: Heavy Metal.

Links: