Interview Enemy Ground (Joris – Gitarist)
Een aantal maanden geleden kreeg ik de nieuwe schijf van Enemy Ground op mijn deurmat.
In de review die ik over deze plaat schreef maakte ik duidelijk dat we hier te maken hadden met één van de beste bands uit de Nederlandse hardcore/metal scene.
Het was natuurlijk dan ook meer dan logisch dat deze heren aan de tand gevoeld moesten worden en dat ging gebeuren via de digitale snelweg.
Kun je je voorstellen en iets vertellen over het verleden van Enemy Ground?
Mijn naam is Joris en ik speel gitaar in Enemy Ground en dat doe ik al vanaf het begin sinds 2001.
We hebben in de tussentijd al veel shows gespeeld, één demo en een MCD uitgebracht en recentelijk onze full length In Memory of Them All.
In Memory Of Them All is inmiddels alweer even uit. Hoe kijken jullie nu terug op deze schijf? En zijn jullie nog steeds tevreden met alles?
Helemaal tevreden is een artiest nooit met het eindresultaat denk ik, er zijn altijd wel dingen die achteraf een beetje irritant in de oren klinken.
Maar als we kijken naar het totaalplaatje en reacties van iedereen op de plaat mogen we zeker niet klagen.
Jullie zijn op In Memory Of Them All een meer “metalen” richting op gegaan. Vanwaar deze beslissling?
Als muzikant groei je door de jaren heen en groei je ook een bepaalde richting in, dit in combinatie met het feit dat mensen van de EGC veel metal luisteren heeft denk ik invloed gehad op het feit dat het wat meer metal klinkt.
Daarnaast natuurlijk omdat er veel meer geld te verdienen valt in de metal scene dan in de hardcore scene 😉
Hoe ontvangt het publiek het nieuwe materiaal inmiddels?
Zoals ik al zei krijgen we erg veel goeie reacties op de plaat en de nummers worden ook al volop meegezongen tijdens liveshows.
Dat is toch meestal wel het beste teken wat je kan krijgen als het gaat om reacties op nieuw materiaal.
Ik omschreef jullie als één van de beste Nederlandse bands van het moment. Hoe kijken jullie daar zelf tegenop?
Ik waardeer het erg als iemand dat over ons zegt.
Ikzelf zou echter nooit een beste band kunnen noemen, daarvoor luister ik teveel muziek uit verschillende stijlen.
Wat vind je überhaupt van de Nederlandse hardcore/metalcore/metal scene?
(Zijn er bijvoorbeeld nog bands die zeker (meer) aandacht verdienen?)
Ik loop nu toch al een aantal jaartjes mee in de hardcore scene en ik moet zeggen dat ik de laatste tijd er vaker hard om moet lachen dan dat ik me er nog mee verbonden voel.
Ikzelf luister hardcore/metal of hip hop voor mezelf maar heb ik het idee dat mensen bepaalde bands luisteren, dingen zeggen, shows bezoeken en daarna dingen over vertellen die eigenlijk niemand wil horen en totaal niet interessant zijn.
Ik ga zelf liever naar metal shows waar je tenminste meer mensen ziet die voor een avond met goeie muziek gaan in plaats van interessant te gaan lopen doen in de garderobe.
Ondanks dat jullie twee uitstekende albums hebben uitgebracht wordt er weinig gespeeld/getourd. Waar ligt dit aan? (Ik heb jullie bijvoorbeeld op geen tot weinig zomer festivals langs zien komen!?)
Het punt ligt vooral dat wij nog steeds hoofdzakelijk voor ons eigen plezier spelen en we streven het niet na om zo groot mogelijk te worden en daar alles voor te doen.
Buiten dat hebben we allemaal een baan en zijn we nuchter genoeg om in te zien dat je dan beter op bepaalde dingen kan concentreren die voor je eigen toekomst belangrijk zijn.
Buiten dat spelen we wat minder shows maar dat zorgt ervoor dat elke show die we wel spelen vol met energie zit en er een is die de bezoeker niet snel zal vergeten, je zal in ieder geval geen automatische piloot bij ons tegenkomen op het podium.
Jullie schijnen het in onze buurlanden beter te doen dan in eigen land. Waar ligt dit aan denk jezelf?
Veel mensen in de Nederlandse hardcore scene voelen zich net wat te goed om naar ons te luisteren en bovendien krijg je geen extra credit als je met een shirt van ons aan gezien wordt.
In het buitenland zijn de mensen wat minder trendgevoelig lijkt het wel.
Hoe zou je zelf het Nederlandse publiek omschrijven en waarom zijn wij beter/slechter dan onze buren?
Het Nederlandse publiek is over het algemeen veel minder snel enthousiast, het begint de laatste tijd wel wat beter te worden en het ziet er naaruit dat er een nieuwe lading aan gaat komen die wel nog graag naar een show gaan om helemaal los te gaan en al de overtollige energie eruit te gooien/slaan en dat doe je normaal gesproken toch op een hardcore show.
Onlangs is één van de gitaristen ermee gestopt en vonden jullie in Marijn (Samaritan) een geschikte nieuwe bandlid. Kun je iets in het kort vertellen over deze happening?
Voor Ruud werd het tijd voor nieuwe dingen, hij heeft vijf jaar in Enemy Ground gezeten en het altijd naar zijn zin gehad alleen soms is het tijd voor nieuwe dingen en dat moet iedereen dan ook zeker doen.
Marijn was bereid zijn plek in te nemen en is uiterst geschikt voor die functie aangezien het goed klikt onderling en de shows er niet minder hard op zijn geworden en de energie er nog steeds vanaf spat.
Wat zijn jullie plannen voor de komende tijd?
We zullen gewoon shows blijven spelen met zekere regelmaat en we zullen zien wanneer we toe zijn aan het opnemen van nieuw materiaal.
Nog iets extra’s toe te voegen? (laatste woorden!)
Een skoelieboy word je niet achter de PC maar dat word je op de straat…
Links: