Interview Akercocke

Interview Akercocke

Na het uitkomen van het nieuwe album
Choronzon
van
Akercocke werd Zware Metalen in de gelegenheid gesteld de Britse heren een
aantal vragen voor te leggen. Drummer David Gray geeft antwoord.

Jullie vorige album The Goat of Mendes is uitgebracht via
Peaceville Records waar jullie een deal voor drie albums hadden, maar
Choronzon
is uitgebracht via Earache. Waarom hebben jullie de samenwerking
met Peaceville verbroken en gekozen voor Earache?

Zonder al te veel in detail te treden, we waren ontevreden over Peaceville
als label. Persoonlijk wil ik alleen werken met mensen die enthousiast zijn over
de band en de intentie hebben bij te dragen aan de groei van de band en deze
sterker te maken. Ieder zonder deze insteek is overbodig. Helaas bleek
Peaceville niet het enthousiasme voor Akerkocke te hebben dat we zouden willen,
wat opzich geen probleem is, er is geen reden waarom ze dat wel zouden moeten
hebben, maar hierdoor is er geen reden om de samenwerking voort te zetten.
Earache heeft veel enthousiasme getoond ten opziche van het nieuwe album en
Kerrang en Metal Hammer UK hebben ons geweldig gesteund. We zijn dus erg
tevreden over de nieuwe deal en de tijd zal leren hoe Earache het met ons
uithoudt.

Zijn jullie tevreden met het resultaat? Kun je ons vertellen wat het
nieuwe album voor jullie betekent?

Het nieuwe album betekent voor ons hetzelfde als het vorige, het getuigt van
de gedachten, daden en creaties van Akercocke in 2001 en het eerste deel van
2002. Net zoals The Goat of Mendes al onze levens in 2000 beschreef. We
zijn erg tevreden met het resultaat. Neil Kernon heeft het nieuwe album gemixed
in de Sonic Ranch Studios in Texas en hij heeft zijn eigen positieve energie in
het album gestoken. Het was een plezierig voorrecht om met hem samen te werken.

Wat vind je van de reacties tot dusver? Wordt Chronzon door de fans
en de media ontvangen zoals je had verwacht?

Ik denk niet dat je daar van tevoren echt een beeld van hebt, we doen gewoon
ons ding door de muziek te creëren en laten de rest over aan anderen. Maar we
zijn erg blij met de reviews en de algemene ontvangst van het album.

Zijn er grote verschillen tussen Rape of the Bastard Nazarene,
The Goat of Mendes
en Choronzon?

Voor mij niet, maar het is moeilijk om objectief te zijn. Ik denk dat de drie
albums elkaar op een heel natuurlijke en georganiseerde manier opvolgen. Voor
mij klopt het allemaal gewoon. Hopelijk zal de toegevoegde waarde van de
produktie blijven groeien zoals tot nu toe.

Akercocke is muzikaal gezien erg divers, hoe doen jullie inspiratie op
voor de nummers?

We houden allemaal van veel verschillende soorten muziek en bands en halen
elementen uit veel verschillende stijlen. We proberen gewoon een bepaalde emotie
en atmosfeer over te brengen in nummers die kwaadaardig zijn en ons persoonlijk
beroeren. We schrijven om onszelf te plezieren en werken nooit vanuit een plan.

Hoe komen de nummers tot stand? Werken jullie volgens een vast patroon?

Helemaal niet, we spelen gewoon wat riffs en experimenteren, proberen aan te
voelen hoe de muziek uit zichzelf onstaat. We werken nooit volgens een bepaalde
regelmaat of plan en proberen verschillende mogelijkheden voor het verloop van
een nummer.

De productie door Neil Kernon is een stuk cleaner dan die op vorige
albums. Is dit een gevolg van jullie samenwerking met Earache of komt dit vanuit
de band zelf?

Het was een voorstel van Earache om met Neil Kernon te werken, dus zij zijn
verantwoordelijk voor deze gebeurtenis. Maar we wisten de hele tijd al dat we
het mixen niet in onze eigen studio zouden doen omdat de voorzieningen daar
beperkt zijn en we niet een album wilden dat precies zo klonk als het vorige.

Waarom hebben jullie voor Neil Kernon gekozen en niet voor Martin Bonsoir,
die jullie vorige twee albums heeft geproduceerd?

Bonsoir heeft Choronzon opgenomen en ge-engineerd en heeft alle
keyboard partijen geschreven en uitgevoerd, dus zijn aanwezigheid is op het hele
album te voelen.

Akercocke heeft een bijzondere kledingstijl (kostuums) en promo foto’s
zijn altijd in een bepaalde stijl. In hoeverre heeft dit met imago te maken? Is
dit belangrijk voor Akercocke?

Uiterlijk is cruciaal voor ons, we geloven dat we eerlijk en oprecht moeten
overkomen als de mensen die we zijn. Dit houdt in dat we moeten zorgen dat het
imago en de opgewekte sfeer passend is, we hebben er plezier in tijd te besteden
aan een kwaliteitsprodukt voor de toegewijde Akercocke fans. We zorgen dat we de
T-Shirts die we ontwerpen zelf ook zouden willen dragen en dat de cd boekjes er
zo uit zien dat wij er ook naar willen kijken.

Satanisme is sterk vertegenwoordigd in Akercocke. Hoe belangrijk is dit
voor jullie? Kun je ons wat meer vertellen over waar de band en de individuele
bandleden in het leven voor staan?

We zijn allemaal individuen in de band, toch is ons gezamenlijke doel en onze
richting om de naam van Satan te respecteren en te vieren. Dat is waar Akercocke
voor staat, de persoonlijke motivaties en politieke meningen van de individuele
bandleden zijn allemaal wisselend en verschillend en dat gaat verder, om eerlijk
te zijn, niemand wat aan.

Akercocke’s voorganger “Salem Orchid” is tot een eind gekomen gedeeltelijk
door meningsverschillen. Hoe voorkomen jullie dat dergelijke problemen zich in
Akercocke voordoen?

Hoewel de twee bands creatief gezien veel op elkaar lijken, spelen Mendonca
en ik nu met andere muzikanten en zijn we allemaal wat ouder geworden en hebben
meer levenservaring. We zaten op school toen we elkaar ontmoetten en in Salem
Orchid speelden maar hadden veel energie, die helaas te vaak op de verkeerde
dingen gericht was. Toen Mendonca en ik spraken over het oprichten van een
nieuwe band in 1996, besloten we dat we het deze keer goed zouden moeten doen,
of helemaal niet. Ik denk dat onze formule tot nu toe redelijk succesvol te
noemen is en we hebben er na zeven jaar nog steeds veel plezier in om samen te
werken.

Hoe gaat het nu verder met Akercocke? Zal de stijl van Choronzon
worden voortgezet?

Ik denk dat het volgende album net zo zal verschillen van deze, als deze van
The Goat of Mendes. Een andere tijd en een andere plaats, maar dezelfde
mensen. Een beetje ouder, een beetje wijzer en veel kwaadaardiger.

Komt Akercocke behalve X-Mass Fest nog naar Nederland om het nieuwe album
live te laten horen?

Als we een redelijke uitnodiging krijgen zouden we graag Nederland naar de
hel komen blazen!

Links: