In gesprek met Kärbholz over vriendschap, violen/mondharmonica en het nieuwe album

De Duitsers van Kärbholz en hun label zijn duidelijk van fan Zware Metalen. Nadat ik enkele jaren geleden een recensie over een album schreef, kreeg ik de week erna de gehele catalogus van de band opgestuurd. En ook dit jaar was het weer raak: enkele weken voordat Kontra uitkwam, kreeg ik dit album op cd en lp en de single Rückenwind thuisgestuurd. Tijd  om de band eens extra in het zonnetje te zetten met een interview.

Hey, hoe gaat het met jullie?

Tot nu toe erg goed, dankjewel. Hopelijk met jou alles ook oké?

Komen jullie een beetje door de Corona-periode heen?

Nou, deze “periode” is er nog steeds. Maar het gaat goed hoor. We missen het podium en het toeren verschrikkelijk. We hebben noodgedwongen een pauze in moeten lassen…

Zijn jullie persoonlijk geraakt door Corona?

Ten eerste heeft niemand van ons Corona gehad. Dat is wel een voordeel. Maar we voelen deze situatie dagelijks. Als band maar zeker ook in ons persoonlijk leven. We delen ons lot met veel bands. Niemand kan op toer of losse concerten geven. Dat is een feit en zal voorlopig niet veranderen. Wat het voor ons moeilijk maakt is dat er geen einde aan deze situatie lijkt te komen. Er is nog geen licht aan de horizon. Er is geen enkel zicht op wanneer deze maatregelen eindigen. We proberen het beste van deze abnormale situatie te maken. We hebben het hele jaar 2020 gewerkt aan Kontra, ons nieuwe album. We hadden dit sowieso gepland en achteraf was dit een goede timing. We hadden alle tijd voor het creatieve proces zonder dat we in een zwart gat dreigden te vallen door dat hele verdomde Corona gedoe. Op persoonlijk vlak valt het allemaal erg mee. We wonen op het platteland, in een klein dorpje vlakbij Köln. We kunnen ons redelijk vrij bewegen, we hebben allemaal een groentetuin en er is volop bos om ons heen. Ruimte zat dus om te motorcrossen en muziek te maken. Het had een stuk minder gekund.

Oké, laten we het dan maar over het nieuwe album hebben. Wat vinden jullie zelf het grootste verschil tussen Kontra en haar voorganger Herz & Verstand?

Een nieuw album is meestal een logisch vervolg op het vorige. In dit geval is het iets anders. Herz & Verstand was een vrij melancholisch en reflectief album. Kontra is vanaf het begin een ander album. Het is vrijer, positiever en wat ongeremder. Elk album dat we opnemen is een momentopname. We maken geen gebruik van fantasieachtige thema’s maar schrijven over wat er in ons hoofd omgaat en wat er om ons heen gebeurt. Dit keer lieten we ons muzikaal leiden door de teksten en we wilden daarbij teruggrijpen op eerdere albums van Kärbholz en er toch wat nieuwe muzikale ideeën in gooien. Er staat op Kontra een mix van het ruwe, punk-achtige van onze eerste albums en de meer riff-georiënteerde nummers van onze laatste twee albums. Op deze manier ontstond er een voor ons nieuwe weg.

Ik heb het album inmiddels mogen beluisteren en een nummer als Ewig Leben valt direct op. Het is een catchy nummer dat het live erg goed zal gaan doen. Schrijven jullie je nummers met dit idee in het achterhoofd?

Dat is precies het idee als we nummers schrijven. We zijn (muzikaal gezien) een trio: drum, gitaar en zang. We nemen onze muziek altijd op met dit gegeven in ons hoofd. We houden daarbij rekening met het feit dat de luisteraar precies dit concept meekrijgt, de live energie in zich op kan nemen en dat we de nummers die we opnemen ten volle tot uiting kunnen komen als we live spelen. We willen liever niet verzanden in allerlei technische mogelijkheden. De nummers die we in de oefenruimte spelen, moeten live allemaal net zo kunnen worden uitgevoerd. Live gebruiken we ook geen computers of andere technische hulpmiddelen. We hebben er erg veel zin in om deze nummers live te gaan spelen.

Jullie gitarist (Adrian Kühn) schrijft alle teksten voor Kärbholz. Waarom is dat ?

Daar is een vrij simpele reden voor: Adrian heeft de gave om een verhaal te vertellen. Hij kan onze gevoelens goed in woorden omzetten. Hij kan verhalen omzetten waar we allemaal achter staan en waar we ons mee kunnen identificeren. Hij kan een persoonlijk verhaal van een van ons omzetten in woorden waar we allemaal achter staan. En hij schrijft ook nog eens snel en veel. Daar kan de rest gewoon niet tegenop, haha.

Er staan een paar nummers op Kontra met nogal afwijkende instrumenten. In Voran en Roter Wein zit een viool en in Rückenwind bespeur ik zelfs een mondharmonica.

Dat heb je helemaal goed. Om eerlijk te zijn was het eigenlijk per ongeluk dat we deze instrumenten gingen gebruiken. We zouden in april vorig jaar een akoestische tour gaan doen. Deze is al twee keer uitgesteld maar gaat wat ons betreft zeker door in de toekomst. Maar goed, op deze toer zouden we vergezeld worden door een paar gastmuzikanten. We hebben onze nummers opnieuw gearrangeerd en wilden ze in een iets andere stijl spelen. Er zou piano, viool en mondharmonica worden toegevoegd aan onze rock-stijl. Voor de viool en mondharmonica zou onze vriend Sascha “Salossi” Loss meedoen. Toen we gingen repeteren voor de akoestische tour kwamen we er achter dat deze instrumenten erg goed bij onze muziek pasten. Er werden nieuwe muzikale deuren geopend en we hadden er erg veel lol in. Daar kwamen we achter toen we zo’n beetje halverwege het schrijfproces van Kontra waren. Sascha speelde op een gegeven moment mee tijdens een van onze nieuwe nummers en dat blies ons van onze sokken. We vroegen hem dus mee te doen tijdens een online show. Hij heeft dat ook gedaan en we zijn er vrij zeker van dat hij in de toekomst vaker mee gaat doen. En laten we eerlijk zijn: punkrock met een mondharmonica klinkt erg goed! Wij wisten dat eerder ook niet hoor!

Hoe schrijven jullie meestal? Begin je vanuit de muziek of is er eerst een tekst?

De tekst is er altijd eerder er dan ontstaat er een, laten we zeggen, kampvuurversie van een nummer. Daar gaan we vervolgens als band mee aan de slag. Als dat goed voelt, gaan we er verder mee. We hebben dan dus een soort basis waarna iedereen iets in kan brengen. Deze manier werkt het beste voor ons. We hebben tegenwoordig ook een computer in onze oefenruimte en dat geeft ons ook veel meer mogelijkheden. Maar we zullen altijd vanuit een live-feeling werken, volgens mij hoor je dat ook aan onze muziek. Als je de technische mogelijkheden van een computer gebruikt, loop je ook het gevaar dat je steeds meer toe wilt voegen. Vaak is dat niet nodig en kun je de nummers daarna niet meer live brengen. Voor Kontra hebben we juist geprobeerd het zo minimaal mogelijk te houden en ons zo te focussen op het essentiële.

Ik heb jullie DVD Herz & Verstand (Live in Köln) gezien en op basis daarvan lijkt Kärbholz te bestaan uit een hechte vriendengroep. Kenden jullie elkaar al voordat de band werd opgericht?

Dat heb je goed gezien en is precies zoals het is. We zijn vier vrienden die samen muziek maken. We wilden daarbij nooit al te serieus doen en veel lol maken. Stiekem waren we op zoek naar een excuus om samen elke week bier te drinken. Dat is in al die jaren weinig veranderd, behalve dat we de zaken nu natuurlijk wel iets serieuzer aanpakken. We kennen elkaar al vanaf onze kindertijd en we vinden het geweldig dat we na al die jaren nog steeds goed bevriend zijn en mooie dingen mee mogen maken. Als we op toer zijn, is het eigenlijk een lange hilarische roadtrip voor ons. Onze tourmanager heeft de ondankbare taak om ons er soms aan te herinneren dat we goddomme ook nog eens werk te doen hebben, haha. Maar als we eenmaal op dat podium staan, zijn we vier vrienden die muziek maken en lol hebben. Wat zeg ik? Dat is de beste tijd van de wereld!

De teksten van Kärbholz zijn in het Duits. Hebben jullie ooit overwogen in het Engels te zingen? En hoe reageren mensen in niet-Duitstalige landen op jullie muziek?

Het Duits is onze moedertaal en onze teksten zijn altijd erg belangrijk in onze nummers. We houden ervan om een dubbele bodem of kwinkslag in onze teksten te verweven. Het moge duidelijk zijn dat dit voor ons makkelijker gaat in het Duits dan in het Engels. We hebben vrienden in Amerika, Spanje en zelfs Australië en zij geven ons erg positieve feedback. Ze vertalen wel eens een tekst en vinden onze nummers dan nog steeds te gek. Het is wel een interessant idee om in de toekomst eens een tekst in het Engels te vertalen. Puur voor onze niet-Duitstalige vrienden.

Als je de keuze had om te headlinen in clubs of het voorprogramma te doen van een grote band, wat wordt het dan?

We hebben tot nu toe nog niet de kans gehad om een grote band in arena’s te mogen supporten. Dus… Metallica, als je dit leest… we zijn er klaar voor! Maar we hebben op eigen kracht al wat grote shows mogen geven. We hebben al eens op een festival voor 20.000 fans mogen spelen. Dat was werkelijk adembenemend en een onvergetelijke ervaring. Maar in een club weet je vaak dat elke man of vrouw speciaal voor jou komt en dat geeft ook een fantastisch gevoel. We doen altijd meer dan ons best tijdens een optreden en willen zoveel mogelijk lol maken. Alles staat of valt echter met de reactie van het publiek. Dat bepaalt vaak of ons optreden goed of erg goed is. Als het publiek helemaal losgaat, heeft dat zijn weerslag op ons op het podium. Je kunt het zien als een dialoog. En als die goed is, maakt het niet uit of je voor twintig of 20.000 mensen staat te spelen. Maar in een club, waar het publiek dicht op het podium staat, wordt de interactie vaak wel intenser.

Wat zijn jullie toekomstplannen?

Als deze hele situatie achter de rug is, zullen we snel weer zoveel mogelijk live gaan spelen. Daar kijken we nu al naar uit!

Oké, dat was mijn laatste vraag. Hebben jullie nog laatste woorden?

Bedankt voor je tijd en het interview. Aan iedereen: blijf gezond en optimistisch in deze rare tijden en luiste naar ons nieuwe album Kontra. Hopelijk bevalt het album en het lijkt ons leuk jullie snel weer bij een van onze optredens te zien.

Links: