Ergens diep verscholen tussen de bomen, ergens ver weg verstopt in een op het eerste zicht mistroostig en grimmig landschap, ergens tussen hemel en aarde, of beter gezegd, hel en aardkorst, daar ligt een verbinding die het mogelijk maakt dat sterfelijke zielen toch in staat zijn contacten te leggen met zij die lijken te beschikken over bovenmenselijke eigenschappen. Je kan ook eenvoudigweg neerpennen en schrijven dat het toch een hele belevenis is en een apart gevoel geeft van binnen, wanneer je de mogelijkheid krijgt om iemand als Ihsahn te interviewen. Iemand die je toch kan beschouwen als één van de grondleggers van de black metal. Ihsahn is onlosmakelijk verbonden met zijn band Emperor maar sinds enkele jaren viert hij zijn creativiteit ook bot op zijn soloproject, Ihsahn. Telemark is een EP die opnieuw laat horen waarom grootmeesters, grootmeesters zijn en toch ook laat voelen dat hij ook gewoon zichzelf blijft. Iets wat ook zal blijken doorheen het interview.
Vooreerst bedankt om het interview te accepteren en laat ik maar direct met de spreekwoordelijke deur in huis vallen, die Telemark-EP is een verdomd lekker schijfje! Wat opvalt is dat het geheel echt wel een terugkeer is naar je roots vanuit persoonlijk standpunt uit bedoel ik dan, toch?
Juist, het is een terugkeer naar de roots op verschillende niveaus. Je kan het vanuit persoonlijk perspectief bekijken maar ook vanuit cultureel of geografisch oogpunt. Vandaar eigenlijk ook de keuze om alles in mijn moedertaal, het Noors, te brengen. Ik wilde echt dichtbij huis blijven in alles, vandaar deze aanpak. Ook mijn vrouw, al meer dan twintig jaar mijn muze, gaf dit ook aan. Ze stelde zich de vraag of het niet tijd werd om terug naar die roots te gaan. Ik moet zeggen, ik betrek haar altijd heel nauw in alles wat ik schrijf of maak en dus hier kon ik haar zeker in volgen. In het verleden verwees ik al naar mijn roots. Op het album Arktis. staat zo bijvoorbeeld het nummer My Heart Is Of The North, dus je zou kunnen zeggen dat het niet echt nieuw is.
Nu, ook vanuit muzikaal oogpunt, lijkt een terugkeer naar de roots te horen te zijn, niet?
Telemark is inderdaad meer een teruggrijpen naar de black metal, naar mijn meer traditionele muzikale roots. Het is een verwijzing naar de essentie van black metal, dit ligt me goed. Ik wilde ook het meer basale gevoel terugbrengen op deze EP, de traditionele band, gitaren, bas, drum en zang. Op de EP staan er op de eigen nummers geen keyboard partijen en dat was ook de bedoeling, ik wilde het echt zo puur mogelijk houden. Zo kon ik er ook meer details in kwijt. De keyboardspeler die me altijd bijstaat bij de opnames en ook live met me op tour gaat, kreeg van mij de opdracht de baslijnen in te spelen en dit draaide echt goed uit.
Als ik de nummers op Telemark beluister, dan valt me op dat er ook twee covers op de EP beland zijn, is dit bewust? Wat is de beweegreden hiertoe en waarom net deze?
Het is heel bewust dat ik gekozen heb voor deze twee nummers. Ik had al wel een hele lijst met covers samengesteld doch het werd me al heel snel duidelijk dat voor deze EP het moest gaan om Rock And Roll Is Dead van Lenny Kravitz en Wrathchild van Iron Maiden. Het eerste nummer geeft dat echte bandgevoel weer, dat ruwe, dat rock-achtige met ook kritiek op de toenmalige maatschappij. Het nummer van Iron Maiden komt van het fantastische Killer-album en heeft dat rauwe en ruwe. Ook is het een verwijzing naar mijn jeugd. Alles moest toen luider dan luid klinken, met de Marshall op maximum volume bij wijze van spreken. Beide nummers geven je direct het gevoel dat al het muzikale, dat rock-achtige ook gewoon bij je in de kamer gebeurt.
Ik begrijp dat er een tweede EP aankomt, die nauw aansluit bij de Telemark-EP maar een andere insteek heeft. Wat kan je hierover vertellen? Mogen we daar ook weer een tweetal covers op verwachten?
Er komt inderdaad een tweede EP aan, ik ga je wel nog niet vertellen hoe deze gaat heten (lacht). Ik kan je wel vertellen dat het format eigenlijk volledig vergelijkbaar zal zijn met deze van Telemark, dus ook drie eigen nummers en twee covers. Nee, ik ga je ook nog niet vertellen welke deze covers zijn (lacht nogmaals). We hebben eigenlijk net de afgelopen dagen de opnames van de drums afgewerkt voor deze nieuwe EP. Waar Telemark staat voor rauwe essentie en extreem is, dichtbij huis, mag je van de tweede EP verwachten dat hier meer het progressieve, experimentele kantje van mezelf weer terug naar boven komt. Zo ligt alles mooi in balans. Ik wilde eens iets nieuws doen, eens afwijken van het geijkte format. Ik bedoel, ik schrijf al sinds mijn zestiende muziek en het lijkt telkenmale een cyclus van twee jaar, elke twee jaar een full album. Ik dacht, we doen het anders en ook dit is tot op heden goed uitgedraaid.
Blijft zo een creatieproces erg persoonlijk of roep je vaker de hulp in van gelijkgestemden? Hoe werk je je muzikale ideeën met andere woorden uit?
Grotendeels doe ik alles zelf, tegenwoordig is dat niet erg ingewikkeld meer, ik heb inderdaad mijn eigen home-studio waar ik demo’s opneem. Als ik drums wil opnemen kan ik dit echter ook doen in een studio die niet ver van mijn woonplaats ligt. De drummer die ik dan vaak contacteer, is Tobias Andersen van Leprous en het Noorse Shining. Hem ken ik al heel lang en dat levert altijd een krachtige samenwerking op. Wil ik alles finaliseren, dan ga ik waar ik al jaren ga en dat is de Fascination Street studio van Jens Bogren. Dit levert altijd het resultaat op wat ik beoog.
Zo een proces van creëren en schrijven is als erg intens te beschouwen, hoe maak je je hoofd eigenlijk leeg en maak je terug plaats voor nieuwe, frisse ideeën?
Dat is waar, nu ja, ik ben eigenlijk altijd met muziek bezig. Muziek is mijn werk en tegelijk mijn manier om te ontspannen. Ik speel piano vanaf mijn zesde en gitaar sinds mijn tiende, waarom? Ja, hier was in de buurt verder niks te beleven, ik woonde op een boerderij, weinig of geen andere kinderen in de buurt, dan moet je zelf iets zoeken natuurlijk. Ik leef nu nog altijd in die regio waar ik geboren en getogen ben, eigenlijk ligt mijn ouderlijke huis op een steenworp afstand als je het zo zou zien. Wil ik me toch onttrekken aan de muziek, dan stap ik er meerdere uren op uit, in de omgevende bossen met de kinderen, mijn vrouw of de honden (Aria is de hond die je ziet op de promo-foto’s, – red.). Dan kom ik uitgewaaid terug thuis en zit al snel weer op het juiste spoor.
Het is zo dat doorheen de jaren heel wat veranderd is zowel qua muziek, qua scene, qua bands. Wat heb jij doorheen de jaren opgepikt, wat is het gene wat je opvalt?
Muziek is altijd iets persoonlijks geweest voor mij. Toen ik met Emperor begonnen ben, is dit vooral in eerste instantie geweest om muziek te maken die wij graag wilden maken. Dat is de boodschap die ik ook uitdraag naar één ieder die me om advies komt vragen. Speel die muziek, creëer dat wat je het nauwst aan het hart ligt. Speel het ook zoals je het zelf voelt. Gelukkig kan ik nog altijd doen wat ik nu doe, waar ik zovele jaren geleden mee gestart ben. Dat is natuurlijk een voorrecht te noemen. Er is inderdaad zoals je zegt zoveel veranderd, te veel om op te noemen. Ik blijf het eigenaardig vinden dat, in de begindagen van Emperor, we grotendeels werden afgeslacht in bepaalde magazines. Als je die magazines nu leest, zo vele jaren later, dan is Emperor een band die ze aanhalen als één van de meest invloedrijke bands. Tja, ik trek er me niks van aan.
Niet alleen de muziek en alles daar omheen is veranderd, ook de wereld waarin we leven. Denk aan het klimaat met bijvoorbeeld de manifeste bosbranden in Australië, de gevolgen van verandering zijn snel voelbaar. Wat is jouw persoonlijke insteek?
Daar zeg je zoiets. Natuurlijk ben ook ik hierover erg bezorgd. We moeten echt nadruk leggen op wel doordachte acties. We moeten in eerste instantie trachten te bewaren en bewaken wat we nog om ons heen hebben. We moeten in die acties wel realistisch blijven en handelen. Er is niet één waarheid noch is er één oplossing voor alles. We moeten wel overwogen in dialoog gaan en oplossingen zoeken. Niet iedereen is vegan of wordt vegan noch kan iemand zo maar stoppen met het gebruik van bepaalde vervoersmiddelen denk maar aan gebruik van het vliegtuig.
Misschien even terug naar de muziek, ben je van plan de muziek van de twee EP’s ook live te gaan brengen en hoe zie je dat gebeuren?
Zeer zeker! Ik ga zeker terug op tour om de muziek live te brengen. Is iets wat er eigenlijk altijd bij hoort. Tegen de tijd dat de tweede EP uit is, zal er een première gepland staan op het Inferno Metal Festival in Oslo. Hoe de band er dan gaat uitzien is nog niet helemaal duidelijk voor me. Gelukkig heb ik heel wat getalenteerde muzikanten rond me, mensen die erg professioneel zijn ingesteld en waar ik het uiterste van kan vragen. Het geluk ligt hem ook in het feit dat ik in principe per positie kan kiezen uit minimum twee muzikanten.
Ook al blijf ik mezelf en blijf ik vooral muziek maken die ikzelf goed vind, ben ik altijd overweldigd door jullie steun en support!
Links: