Iced Earth Interview 1

Interview: Iced Earth (part 1)

Iced Earth bandfoto

Het is over het algemeen bekend dat John Schaffer de muziekindustrie hekelt,
dus ik val meteen binnen met de vraag;

Wat is de meest vervelende en vaakst gestelde vraag de laatste tijd?

Tim:
Er worden niet zoveel vervelende vragen gesteld, maar de
meest vervelende vraag voor mij is of ik het vervelend vond van het hele Judas
Priest verhaal. Mensen begrijpen het niet, het was voor mij juist een hele blije
gebeurtenis. Het was gewoon goed zo. Mensen dachten dat ik op het punt van zelfmoord
stond of dat het een verschrikkelijke dag was, maar dat was het gewoon niet.
Ze beginnen er altijd op die manier over, alsof ik eruit geknikkerd was. Zo
is het niet gebeurt. De manier waarop er gereageerd werd was alsof mijn ouder
gestorven waren of zo. Als ze vragen nadat ze de plaat gehoord hebben waarom
ik hier zit met John, denk ik; Snap je het dan gewoon echt niet? Hello? Als
je naar de plaat luistert kun je alleen maar concluderen dat het goed gaat.

Op het net is in ieder geval veel vreugde te lezen over Tim’s komst.
Zodra het gerucht ging dat Tim het album ging inzingen las ik veel positieve
reacties op het net in forums e.d.

John:
Weet je, dat het gerucht begon had Tim het album al ingezongen.
We waren gewoon een spelletje aan het spelen.
Tim:
Ja, dat was het wel. Maar het was leuk om zoveel positieve
reacties te krijgen, want Matt was een geliefd en gerespecteerde zanger.

Ik heb de brief gelezen over het vertrek van Matthew en de impact van
11 september. (zie de Iced Earth site) In Europa hebben we eigenlijk alleen
het grote gebeuren gezien. Maar deze gebeurtenis met Matthew gaf mij een beeld
van de persoonlijke kant van deze gebeurtenis. Wat het doet met iemand die het
van dichtbij meegemaakt heeft.

John:
Ik denk er elke dag aan. Sinds de dag dat het gebeurt is
en waarschijnlijk elke dag de rest van mijn leven. Het was niet alleen het gebouw
dat aangevallen werd, maar ook alles wat me dicht aan het hart staat. Het is
mijn land, een land waar ik me de tering gewerkt heb om de Amircan dream waar
te kunnen maken. Je kan namelijk alles bereiken wat je wilt, maar je moet er
voor werken. Je moet je focussen, je moet het doen, maar je zal hard moeten
werken. Het is echt geen gemakkelijke plek om te wonen, maar de mogelijkheden
zijn er. Ik hou er echt van. En toen het gebeurde, deed het verdomde veel pijn.
Het deed een hoop mensen pijn.

Ik denk dat Matt voor 11 september eigenlijk al half bezig was om te vertrekken.
Matt was op zijn best op “Something Wicked” hij deed zijn beste opnames in de
studio ooit. Hij was in zijn beste vorm mentaal als lichamelijk op die opnames.
Met “Horror Show” was het anders. Je merkt dat er een verandering gaande was.
Matt kwam erachter dat het niet bij hem paste. Het rockgebeuren, de muziekbusiness
en dat alles. Als je er naar kijkt zoals hij dat deed, dan was het gewoon een
act. Het was geen levensstijl voor hem. De echte Matt Barlow lijkt in de verste
verte niet op het imago van Matt Barlow. De meeste mensen die Matt hebben ontmoet
merken dat. Als je kijkt naar de foto’s en als je hem op het podium ziet. Dat
is niet de echte Matt. Hij was in ieder geval getalenteerd genoeg om dat te
kunnen. Hij zou een goede Hollywoodacteur zijn waarschijnlijk. Zijn hart lag
er niet in. Bottomline is dat ik de plaat niet kon uitbrengen zoals hij er lag.
Het was gewoon niet goed genoeg. Hij wilde best nog een paar jaar bij de band
blijven en het proberen bij de nieuwe platenmaatschappij, maar ik zei laten
we gewoon allebei verder gaan. Het was gewoon niet echt en als je denkt aan
de nummers die gaan over de grote gebeurtenissen ins onze geschiedenis. Dan
zou je denken dat de passie er wel in zou zitten. Speciaal bij een nummer als
“When the eagle cries”, maar het was er niet. Dus… ah whatever.

Er komt een DVD uit en ik heb begrepen dat we geschiedenisles gaan krijgen
over Gettysburg.

John:
Ik zal over het slagveld lopen en een documentaireachtig
ding doen. Maar lesgeven dat klinkt zo.
Tim:
Oh dat is wel ok. Hij leest me toch steeds de les tenslotte.
Ha ha.

Jij bent waarschijnlijk de eerste rockstar die probeert de kids iets
mee tegeven of te leren.

Tim:
Ja, we hebben naakte vrouwen met bajonets en modder over
het slagveld lopen.
John:
Ja dat is tof want het is koud en de tepels zijn dan hard.
(hilariteit alom)