De organisatie van Into The Grave heeft bedacht dat er, behalve City Rock en Into The Grave, nog wel plek is voor een festival dat zich alleen op thrash richt. Om de kosten wat te drukken waarschijnlijk en omdat de locatie er geschikt voor is, is besloten om samen te werken met de Neushoorn. Gezegd moet worden dat er een gevarieerd programma is samengesteld door de organisatie.
Aan het Drentse Overrulled de taak deze dag te openen. Ik was nog niet bekend met de band, maar vanaf vandaag ga ik hem zeker in de gaten houden. Het kwartet speelt erg goed en klinkt zeer ervaren, ondanks dat er nog maar een EP uit is. Zanger Remco Smit klinkt misschien nog wat onbeholpen in zijn aankondigingen, maar muzikaal klinken deze heren zeer professioneel. Dat Megadeth een grote invloed is, is goed te horen in zowel de muziek als de teksten. Net als het grote voorbeeld, speelt ook Overruled erg strak. Nieuw werk van deze heren zal volgend jaar verschijnen en ik verheug me daar na dit optreden wel op.
De Spanjaarden van Crisix dan. Hier wordt direct de diversiteit in thrash duidelijk gemaakt. Het tempo gaat omhoog en de zang veranderd in een combinatie van schreeuwen en grunten, waarbij het eerste de overhand heeft. De gitarist beweegt als een ongeleid projectiel over het podium en vormt een soort van chaos die wel goed bij de muziek past. Op zich is het geluid dat de heren laten horen goed, alleen is het niet echt het soort thrash dat mij aanspreekt. Tijd om even een hapje te gaan eten dus.
Omdat de kebabzaak om de hoek nogal veel tijd nodig heeft om een kapsalon klaar te maken, mis ik de opening van Skull Fist. Zoals wel meer bands deze avond, ben ik niet bekend met deze band. Achteraf heb ik de heren al voorbij horen komen in de film Deathgasm, maar de naam was niet blijven hangen. Na het optreden van vanavond zal dat niet meer gebeuren. Waar op het laatste album, Chasing The Dream, nog sprake was van een trio, staat er vanavond een kwintet op het podium. Johny Nesta en Zach Slaughter zijn de twee gitaristen en tevens degenen die de show stelen. Brian Stephenson doet wel erg zijn best, maar het draait bij deze Canadezen vooral om de gitaren. “Shreds not dead.” is de slogan van de band en dat is ook precies wat je te horen krijgt. De Flying V van Slaughter en de Les Paul van Nesta worden zeer kundig bespeeld en zorgen voor de nodige nekklachten bij het aanwezige publiek, evenals er wat vingerkneuzingen zullen zijn opgelopen bij het bespelen van de luchtgitaar. Naar mijn persoonlijke mening was dit het optreden van vanavond!
Evile dan. De Slayer-invloeden zijn overduidelijk terug te horen in het geluid van deze Engelse band. De heren spelen erg strak en hard, maar vooral erg zakelijk. Waar bij de vorige bands het plezier van het podium knalde, is dat bij Evile niet het geval. Voor mij betekent dit dat het optreden al vrij snel begint te vervelen. Gezien de reacties van het aanwezige publiek ben ik in de minderheid met deze mening, want menig nekspier wordt getraind. De Engelsen spelen verder goed, alleen is niet geheel mijn muzikale kopje thee.
Een band waar veel mensen speciaal voor zijn gekomen vandaag is Suicidal Angels. De Grieken trekken duidelijk het grootste publiek van vandaag. De zanger is niet duidelijk te verstaan en dat komt niet door zijn Grieks accent. Gelukkig staat de rest van het geluid beter afgesteld en krijgt het publiek precies waar het voor gekomen is. De suïcidale engelen klinken agressief en energiek en krijgen het publiek goed mee. Een wall of death wordt snel gemaakt door een deel van het publiek. Het moet gezegd dat het de mensen zijn die de hele avond al staan te moshen en pogoën. Als er mensen waren die alleen voor Suicidal Angels zijn gekomen, hebben ook zij waar voor hun geld vanavond.
Wat kan ik nou eens zeggen over het optreden van Satan? Was het slecht? Zeker niet. Past het in deze line-up? Misschien wel als ze eerder op de avond geprogrammeerd zouden staan, maar direct na Suicidal Angels is geen goede plek voor deze oud gedienden. Het merendeel van het publiek verlaat Leeuwarden en keert huiswaarts. Muzikaal gezien zit Satan op het randje van thrash en er misschien zelfs wel wat onder. Op zich niets mis mee, maar niet hetgeen waar het publiek vanavond voor is gekomen. Zoals ik al zei: slecht is het allemaal niet, maar overtuigend ook niet.
De Belgen van Evil Invaders hebben net een nieuwe EP uit en hebben het druk met het promoten daarvan. Eerder op de dag staan ze nog op Epic Metal Fest en nu dus in het hoge noorden. Van enige vermoeidheid is niks te merken en de heren gaan dan ook vol gas, zoals je verwachten mag. De zang staat wat slecht afgesteld, maar verder klinkt ook deze band erg goed. De heren lijken het naar hun zin te hebben op dit late tijdstip en dat klinkt door in de muziek. Het is jammer dat door het vorige optreden en het op tijd moeten zijn voor het openbaar vervoer, de zaal slechts voor de helft gevuld is. Het lijkt Evil Invaders niet te deren tot de band om kwart voor een (een kwartier eerder dan afgesproken dus!) van het podium stapt om niet weer terug te keren. Zelfs de dame die het licht bediende was verbaasd, maar dit was toch echt al het einde. Blijkbaar was er toch sprake van vermoeidheid (?).
Deze eerste editie van Stars On Thrash is wat mij betreft erg geslaagd. De organisatie heeft een zeer gevarieerd programma neergezet met voor elke liefhebber van thrash wat wils. Ik ben benieuwd waar de organisatie ons een volgende editie mee weet te verrassen.
Foto’s door Reinder Kuilman
Links: