Zaterdagavond: tijd voor een avondje ontspanning. Terwijl de lucht langzaam wordt overgenomen door de geur van de vele paasvuren, en de daarbij behorende stofdeeltjes die langzaam een laag smog vormen, begeef ik me naar De Oosterpoort om aldaar verslag te doen van het concert van deze avond. Een drietal heren dat ik in verschillende hoedanigheden al eerder heb mogen zien optreden. Uli Jon Roth, John Petrucci en Joe Satriani treden samen op onder de G3-naam. Foto’s zijn deze avond gemaakt door The View Photography.
Net zoals in 2016, toen ik Uli Jon Roth zag optreden op het Very ‘Eavy Festival in Stadskanaal, is de gitarist omringd door een drummer, een bassist en maar liefst twee gitaristen, waarvan eentje ook zingt. Roth is natuurlijk vooral bekend als de gitarist van The Scorpions en in deze setting kan hij zich dus uitstekend uitleven met de nummers van die periode. Roth speelt heel ingetogen en op een klassieke manier gitaar, en lijkt helemaal op te gaan in zijn eigen spel. Zo erg zelfs dat wanneer hij naar het publiek kijkt en een glimlach opzet, dit erg gemaakt overkomt, haast alsof hij een opdracht heeft gekregen dit te doen. Hoogtepunt van deze eerste drie kwartier is het nummer We’ll Burn The Sky dat opgedragen word aan de onlangs overleden broer van Uli Jon Roth. Technisch gezien is dit gewoon een solide optreden.
Zoals John Petrucci het zelf verwoordt, is het nu tijd voor het metal gedeelte van de avond. Hoe technisch onderricht Uli Roth ook is, Petrucci doet er gewoon een schepje bovenop. De noten vliegen je gewoon om de oren bij nummers als Glasgow Kiss, Jaws Of Life en Damage Control. Niet alleen Petrucci speelt als een malle, ook bassist Dave LaRue doet het publiek versteld staan van zijn vingervlugheid. Achter de drums treffen we Petrucci’s Dream Theater-collega Mike Mangini.
Tijd dan voor het brein achter de G3-Tour: Joe Satriani. Satch heeft net een nieuw album uit (What Happens Next) en deze tour is uiteraard een goed excuus om nummers van dat album te spelen. Thunder High On The Mountain, Cherry Blossoms en Super Funky Badass worden stuk voor stuk vol enthousiasme opgenomen door het massaal aanwezige publiek. Klassiekers als Satch Boogie, Summer Song en Alway With me, Always With You gaan er uiteraard in als zoete koek en de gitarist weet deze nummers nog steeds heel goed over te brengen op zijn luisteraars.
Mike Keneally is ook deze tour weer mee en hij krijgt van Satriani de kans om duidelijk te maken dat hij qua gitaarspel niet onderdoet voor de drie grote namen die vanavond op het podium staan. Een van de nummers duurt langer dan gepland als de jamsessie tussen Satriani en Keneally zo lekker verloopt, dat de heren volledig opgaan in hun spel.
Na circa een uurtje is het tijd voor het hoogtepunt van de avond, als Petrucci en Roth Satriani vergezellen op het podium om een drietal nummers te spelen, waarbij de standaard gitaarsolo’s geïmproviseerd worden door de drie heren, die zich stuk voor stuk lijken te vermaken. De zanger van Uli Jon Roth mag zich ook op het podium melden om de vocalen van de Deep Purple-klassieker Highway Star te vertolken. Ook mag hij de afsluiter Immigrant Song van Led Zeppelin inzingen, terwijl hij daar van Joe Satriani ook nog even de kans krijgt om zijn gitaarkunsten te laten horen, als die hem zijn gitaar even afstaat om een stukje te jammen. Tussendoor nam Uli Roth nog even de vocalen op zich bij de Jimi Hendrix-cover All Along the Watchtower. Na al dit gitaargeweld verlaat de uitverkochte zaal de Oosterpoort, om nog nagenietend van een memorabele avond weer naar huis te keren.
Fotografie:
- Frido Stolte
Datum en locatie:
- 31 maart 2018, De Oosterpoort, Groningen
Links: