Zero Absolu – La Saignée

Voor mij is er in blackmetalland maar één iemand die qua vocalen ver boven iedereen uitsteekt en dat is de heer RMS Hreidmarr. De man bleek actief in Anorexia Nervosa en is nu actief in Gravenoire en Bâ’a maar was vroeger, een hele poos geleden dus, ook betrokken bij het Franse Glaciation. Tot er een ruzie ontstond die uitgroeide tot een jarenlange vete en uiteindelijk aanleiding gaf tot het feit dat hij uit Glaciation werd gegooid maar zelf wel de rechten voor Glaciation claimde. Zero Absolu is eigenlijk de oorspronkelijke bezetting die werd aangevuld, die afstand nam van RMS Hreidmarr en de bandnaam Glaciation en gewoon opnieuw startte.

La Saignée is in die hoedanigheid de eerste boreling en komt via AOP Records. Ik ben benieuwd. Ik heb het wel voor de Franse school. Het bovenstaande Glaciation in de oorspronkelijke versie maar ook die van RMS Hreidmarr heeft zijn fysieke releases ook in mijn verzameling staan. Maar goed, genoeg over ruzies, vetes en jarenlang niet met elkaar praten. We zitten hier voor de muziek en niet om een praatsessie te organiseren zodat iedereen weer vrolijk en blij naar huis kan wandelen.

Ik schrok me wel even een hoedje toen ik de promo van deze plaat binnenkreeg. Buh, maar twee nummers? Och, alle gekheid op een stokje. Het zijn gewoon twee kei lange nummers geworden. De titeltrack waar de plaat mee start, omhelst zelfs meer dan twintig minuten muziek. Dus ga er maar eens even flink voor zitten. De band neemt zijn tijd om alles te laten ontplooien. Hij breit golvende melodische riffstructuren tot een geheel dat zijn eigen verhaal vertelt. Maar vergis je niet. Er zit genoeg venijn in de composities. Voor je het weet word je om de oren geslagen met blastpartijen, jazzy thema’s en sleurende, slepende structuren die elkaar feilloos opvolgen. Ergens rond minuut zeven wordt er bijzonder interessant gemusiceerd en lijken de riffs zo koud en kil te zijn dat het water onder je voeten onmiddellijk veranderd in ijs, kijk maar uit dat je niet uitglijdt. Doorheen het nummer hoor je heel wat filmische elementen, gesproken stukken waar ik niet direct weet van heb waarvan ze afkomstig zijn.

Le Temps Détruit Tout is song nummer twee op deze debuutplaat die al na één nummer bijzonder veel indruk maakt. Dit keer geen twintig minuten maar toch ook vlotjes dertien minuten compositie. Roffelende drums, glooiend gitaarwerk en gedrapeerde synthpartijen openen voor een intense blastpartij. Ook opnieuw in dit erg uitgesponnen nummer die sleurende en slepende gitaren, die filmische elementen, die gelaagde synthpartijen. Het blijft toch een bijzonder geslaagde combinatie.

Ik kan gerust stellen en zo dus ook schrijven dat dit Zero Absolu een plaat heeft uitgebracht, La Saignée, die ondanks zijn twee nummers hoog zal eindigen in mijn persoonlijke jaarlijst van 2025. Wat gek is want het jaar is nog maar net begonnen.

Score:

90/100

Label:

AOP Records, 2025

Tracklisting:

  1. La Saignée
  2. Le Temps Détruit Tout

Line-up:

  • Hugo Moerman – Gitaar
  • François Duguest – Keyboard
  • Valnoir – Zang
  • Indria Saray – Basgitaar
  • R.R. – Drums

Links: