In 2011 besprak ik het debuutalbum van het Oekraïense Ygg, genaamd Ygg. Een typisch Oekraïens stuk black metal met de gekende elementen. De bandleden zijn geen onbekenden en vertoeven tevens in bands als KZOHH en Ulvegr, of deden dienst in bands als Nokturnal Mortum en Khors. Drudkh-stijl en klanken vanuit de graanschuur van Europa, met een erfenis van Burzum en Gorgoroth gevoelens. Na negen jaar is er een nieuwe plaat, waarbij hetzelfde drietal op dezelfde wijze te werk gaat. Wederom vangt de plaat aan met een stuk waarin de mondharp (een Vargan heet dat blijkbaar) behendig bespeeld wordt. Later krijg je trouwens ook een Shakuhachi te horen op The Last Scald.
Melancholie en een romantisch beeld van vervlogen tijden waarin de natuur de wet dicteerde in plaats van hongermoordenaars, waar de natuurelementen de verhalen dicteerden die de skald vervolgens doorgaf. Een skald was een hofdichter in de Vikingtijd (ik neem het even letterlijk over uit Wikipedia), en voor zover ik weet waren die er niet in Oekraïne. Alles op dit album wordt in het Oekraïens gebracht, maar ik meen toch begrepen te hebben dat het inhoudelijk ook echt gaat over Noordse (niet Noorse) mythologie. De natuurelementen worden blackmetalgewijs vertaald door zeer organische – ijzige – frequenties, zowel qua gitaargeluid als priemend geschreeuw, terwijl de zeer aanwezige bas en bijna voltijds midtempo opererende dubbele bassen mee een hypnotiserend effect creëren bij de zeer herhalingsgezinde – minimalistische – muzikale begeleiding. Zowel in de teksten als in de muziek zijn er enkele passages waar een kosmische spanning voelbaar is, hier vormen de etherische keys en de latent tartende tremolo’s het decor. Op het einde van het nummer Последний Cкальд bereikt The Last Scald muzikaal zijn zenit, met een kenmerkende basgitaarlijn en een zeer atmosferische lead met een bijzonder negatief geladen sentimentaliteit.
Vier nummers, goed voor een 52 minuten durend, ijskoud Oekraïens eerbetoon aan een stuk oud-Europese geschiedenis, zo heb ik het althans begrepen. Qua stijl en uitvoering volledig in lijn met andere Oekraïense bands zoals daar zijn Drudkh, Walknut, Khors en zovele anderen, vrij logisch als je weet dat de uitgever hier opnieuw Ashen Dominion is. Ideaal materiaal om tegen een achtergrond van stormen doorheen je speakers te laten knisperen.
Score:
80/100
Label:
Ashen Sominion, 2020
Tracklisting:
- Мёртвые топи
- Последний cкальд
- В надежде о Вечном
- Віса пробудження
Line-up:
- Odalv – Drums
- Vrolok – Keel, bas
- Helg – Keel, gitaar, keyboards
Links: