Wolfheart – Constellation Of The Black Light

De zonnige zomerdagen zijn nog niet voorbij of de winter staat alweer voor de deur en bonst er op los. Deze kou wordt gebracht door het Finse Wolfheart, dat op 28 september met het nieuwe album Constellation Of the Black Light komt. Een plaat gevuld met ruim veertig minuten aan “winter metal”.

Nu ken ik Wolfheart al van de albums Tyhjyys en Winterborn, die beiden een absoluut meesterwerk zijn. Derhalve heb ik ook zeer hoge verwachtingen van deze plaat. Dan nu eens luisteren of de heren dit waar maken…

Het begint met het ruim tien minuten durende Everlasting Fall. Een meeslepende, akoustische gitaarlijn start het nummer kalmpjes en bouwt gedurende de eerste minuut een afmosfeer op. Daarna verandert de melodie en komt de tweede akoustische gitaar er bij. Dertig seconden later dienen de eerste gitaarrifs met distortion zich aan en is er een orkestratie te horen. Hier starten ook de drums. Vanaf dit moment is het tot aan de drieënhalve minuut opbouwen tot een climax. Wat is die climax dan? Een allesvernietigende blastbeat en bloedverziekend zware gitaarriffs! Zanger Tuomas Saukkonen laat zich hier voor het eerst horen en nu weet ik gelijk weer waarom ik zo weg ben van deze band. Wat een geweldige strot heeft die kerel! De rest van het nummer is exact waar ik op hoopte: melodisch, zwaar, episch en puur vakmanschap.

Dan nu bij verre mijn favoriet: het machtige Breakwater. Gelijk vanaf de start voel je de ijzige kou, afkomstig van een moordende gitaarlijn, en zit het tempo er goed in. De riff is verslavend en zit al lange tijd in mijn hoofd. Drummer Joonas Kauppinen laat hier horen dat er met zijn conditie niks mankeert, door de ene na de andere blastbeat er uit te rammen en maakt diepe indruk. Het refrein is episch en meesterlijk neergezet. De zang van Tuomas wordt namelijk ondersteund door een cleane zanglijn. Dit maakt het nummer gelijk groots en bombastisch. Ook het soleerwerk in dit nummer is fantastisch. Heerlijk meeslepend en melodisch, met een goede balans tussen shredden en een wat kalmer spel.

Na een explosie van het zware werk in het vorige nummer, is het wel even bijkomen van deze hevigheid. Gelukkig weet The Saw dit gevoel prima te vertolken door een mid-tempo nummer neer te zetten met een prachtige melodie in het refrein en een pakkend ritme in de coupletten.  Dan volgt er een stukje ‘groove’ in het begin van het opvolgende nummer,  Forge With Fire, en bouwt dit op naar een aardig stukje dood metaal.

De resterende drie nummers zijn eveneens erg goed uitgevoerd en weten de atmosfeer van hun voorgangers prima voort te zetten. Als hoogtepuntje haal ik hier het nummer Warfare nog even naar voren. Met een te gekke fill op de drums start het nummer in hoog tempo en volgt er al gauw (Hoe kan het ook anders?) opnieuw een allesvernietigende blastbeat met een belachelijk snelle dubbele slag op de kickdrum. Halverwege het nummer is er een prachtige onderbreking op de akoustische gitaar, gesteund door een zeer relaxte gitaarsolo en de drums die rustig op de toms een aangenaam tempo neerzetten. Hierna volgt een stuk van zo’n dertig seconden dat niet zou misstaan in de discografie van het Zweedse Amon Amarth.

Zoals je kunt lezen in deze recensie, ben ik lovend over deze band. Keer op keer weten de heren machtige albums te presenteren en blijven vernieuwend, ondanks dat zij trouw blijven aan dat winterse genre. Zo ook met Constellation Of The Black Light. Een geweldig melo-deathalbum met een briljante productie. De compositie is ijzersterk, de intensiteit van de muziek is belachelijk (in positieve zin) en de nummers zijn, ondanks een prima speelduur, echt in een mum van tijd voorbij.

Het enige dat mij een beetje zorgen baart, is de in elk nummer aanwezige orkestratie. Hoewel het absoluut episch is en zeer goed bij de nummers past, zal dit live enkel en alleen via een bandje afgespeeld kunnen worden. Daar is natuurlijk niets mis mee. Menig band lost dit zo op, tenslotte. Maar het zou het nog mooier zijn als hier een toetsenist voor in de de plaats zou komen.

Al met al heeft Wolfheart mijn zeer hoge verwachtingen dubbel en dwars waargemaakt en is dit een uitstekende release! Het is dan ook een van mijn favoriete albums die dit jaar is uitgekomen. Ik zeg: kom maar op met die winter!

Score:

87/100

Label:

Napalm Records, 2018

Tracklist:

  1. Everlasting Fall
  2. Breakwater
  3. The Saw
  4. Forge With Fire
  5. Defender
  6. Warfare
  7. Valkyrie

Line-up:

  • Tuomas Saukkonen – Zang, Gitaar
  • Mika Lammassaari – Gitaar
  • Lauri Silvonen – Basgitaar, Zang
  • Joonas Kauppinen – Drums

Links: