Woe – Quietly, Undramatically
Candlelight Records, 2010
Dé black metal-plaat van de maand oktober is voor mij persoonlijk deze. Het Amerikaanse Woe ontroerde mijn zwartgeblakerd communiezieltje in 2008 al met het immens sterke A Spell for the Death of Man, nu zijn ze zowel als band als muzikaal verder ontwikkeld en dat laat zich gelden. Quietly, Undramatically…
Ik heb geen geluidsfetish, dus productioneel mag het ook eens wat anders zijn dan de gemiddelde Behemoth-plaat, naar geluidsnormen. Woe resoneert op een Profound Lore/Moribund-niveau. Typisch Amerikaanse black metal met een duister prairie rock-gehalte. Het is dan ook niet eendimensionaal, maar het fluctueert tussen rauwe USBM, progressieve rock/metal, extreme punk en psychedelische post metal. Ik noem een Brown Jenkins, ik noem vooral Gin van Cobalt. Dezelfde bedrukte agressie, dezelfde hemeltergende hysterische heisa. Extreme emoties in een hedendaagse black metal-uitvoering die zich ook in Duitsland en Frankrijk manifesteert. Woe is veel meer dan een black metal-band. Woe is old school, Woe is eigentijds, Woe is tijdloos.
Ik mag dan niet religieus aangelegd zijn, bij deze hoop ik de profeet te mogen zijn die Woe lichtelijk indoctrineert in uw mentale smaakorgaan. Geef het een beurt en voel u aangenaam gepakt!
Tracklisting:
- No Solitude
- The Road From Recovery
- Quietly, Undramatically
- A Treatise On Control
- Without Logic
- Full Circle
- Hatred is Our Heart
Line-up:
- Chris Grigg – All Instruments, Vocals
- Evan Madden – Drums
Links: