Het titelloze debuut van Wildheart kwam drie jaar geleden uit. Ik was destijds goed te spreken over de sleazy glam metal van de Belgen. Nu is er een opvolger, No Love getiteld.
Wat mij direct opvalt aan No Love, is de geweldige productie die resulteert in een ontzettend helder geluid. Gevolg is dat de flitsende gitaarsolo’s goed te horen zijn, iets wat je als liefhebber van dit genre niet erg zal vinden. De wisselwerking tussen beide gitaristen werkt goed. De heren weten elkaar goed aan te vullen met hun individuele gitaarspel, wat zorgt voor een soepel geheel. Ook de drums en bas zijn goed te horen in de eindmix, iets wat niet altijd vanzelfsprekend is. De stem van Farty is ietwat rauw en zou misschien wat beter passen bij een sleaze band dan bij een glam band waarbij, naar mijn inziens, alles wat gepolijster hoort te klinken. Maar goed, dat is een klein minpuntje tegenover vele goede punten.
Los van de goede kwaliteit, moet je Wildheart credits geven dat hij een genre in leven houdt dat velen verafschuwen. Dat doen ze niet alleen met de hoogstaande kwaliteit van hun eigen muziek, maar de heren van Wildheart organiseren ook jaarlijks hun eigen festival Wildfest. Het is zeker de moeite waard om jezelf daar eens in te verdiepen als je dertig jaar geleden posters van een band als Dokken aan de muur had hangen. Je zult niet teleurgesteld worden!
Score:
80/100
Label:
Eigen beheer, 2019
Tracklisting:
- The Mirror
- A Strangers Eye
- Nothing But Trouble
- Dutch Courage
- No Love
- One Way Ticket To Paradise
- Rumours
- Good To Be Bad
- The Winner’s Always Right
- Valerie
- Tonight We Rock
Line-up:
- Farty – Zang
- Foxx – Gitaar
- Stevie Dee – Basgitaar
- Juice – Gitaar
- Thunderberck – Drums
Links: