White Death – White Death

Wat een debiele bandnaam, dacht ik in eerste instantie. Het bezorgde me rode wangetjes achteraf. White Death is namelijk een verwijzing naar een persoon. Simo Häyhä is de naam (zoek hem eens op via Wikipedia of zo), een Finse scherpschutter die in W.O. II een klein legertje Russen het einde van hun bestaan bezorgde. Deze blackmetalband brengt een soort van hulde, inclusief pentagram en seksuele perversiteiten.

Want daar gaat het over op dit debuutalbum: seks, dood en oorlog. Het ziet er niet echt sterk uit, geef ik eerlijk toe, maar muzikaal is het genieten. Ouderwetse Finse, snedige melo-black die begin jaren negentig gespeeld werd. Hier en daar doet het me denken aan Thy Serpent-oermateriaal, soms hoor ik ook een melodische …And Oceans-riedel en soms krijg ik een ouderwetse Immortal-flashback te verwerken bij het horen van dit überfijne plaatje. Pure nostalgie dit. Vrij simpel en rechtlijnig, dat wel, maar uitgevoerd op topniveau en met een zeer HQ Fins blackmetalgehalte zonder veel franje. Dit krijg je tegenwoordig maar weinig meer te horen. Traditionele Scandinavische black metal met stompende ritmes die uitmonden in pure blastsecties, een eenvoudige epiek en trve ende kvlt grimmigheid die de tand des tijds ruimschoots zal uithollen en overstijgen. Zeer lekker spul dit.

Score:

85/100

Label:

Werewolf Records, 2017

Tracklisting:

1. Born from the Unholy Fire
2. Immortal Hunter of the Moon
3. Kaste
4. Goat Emperor
5. Warpath
6. Cunt
7. Commandant
8. White Death’s Power

Line-up:

• Vohla – Bas
• Volochai – Gitaar
• Vaërlv – Gitaar, Keyboards
• Vritrahn – Keel

Links:

• White Death Facebook
• Werewolf Records