Waylander – Honour Amongst Chaos

Waylander – Honour Amongst Chaos
Listenable Records, 2008

Folk metal is hot. Uit alle hoeken en gaten schieten tegenwoordig folk metalbandjes te voorschijn en zelfs op het Eurosongfestival kijkt men tegenwoordig al niet meer raar op als Finland weer eens een of andere nep-metalact heeft ingezonden.

Een van de dingen die je in ieder geval niet kan zeggen van het Ierse Waylander is dat ze ‘er’ nu ook opeens zijn. Deze vijfmansformatie is reeds in 1993 uit Walhalla wedergekeerd om ons te informeren over de heldendaden van diegene die zij daar hebben achtergelaten. Na twee demo’s verscheen in 1998 hun debuutalbum Reawakening Pride once Lost. Na de nodige wijzigingen in de bezetting en van labels kwam begin 2001 het album The Light, the Dark and the Endless Knot… uit. Deze jongens zijn dus zeker niet ontstaan vanwege de hype. Reeds lang voordat folk metal volwassen werd waren ze ‘er’ al. Laat niet onverlet dat ze natuurlijk wel zullen trachten om een graantje mee te prikken van de huidige belangstelling voor de stroming.

Ze gaan dat in ieder geval proberen met hun nieuwste werk Honour Amongst Chaos wat vanaf juni 2008 bij de platenboer ligt. Gestoken in een fraaie hoes brengt Waylander negen nummers ten gehore. Belangrijkste verschil, en direct pluspunt, met de overweldigende concurrentie is de eigenschap dat dit gezelschap niet de behoefte heeft om in elk nummer een prominent stukje folk/pagan op te voeren. Waar vergelijkbare bands nogal eens in herhaling dreigen te vallen door dwangmatig ergens op driekwart van het nummer even een sfeermomentje in te bouwen, zodat het bandlid met het folkinstrument even de kans krijgt om zich te profileren, kiest Waylander daar regelmatig niet voor. De fluit, doedelzak, mandoline en overige folklorische instrumenten krijgen vaak een ondersteunende rol in plaats van een prominente. Ondertussen wordt er een stevige portie metal voorgeschoteld dat ergens tussen folk en black inhangt. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het lekkere felle Taker of Heads.

Waylander band

De koren en overige epische uitstapjes zijn er natuurlijk wel gewoon, het blijft per slot van rekening wel gewoon folk. Toch komen er ook diverse andere stijlen en invloeden langs. Ik heb diverse keren terug moeten denken aan de oude Iron Maiden, een enkele keer hoorde ik een vleugje Amorphis langskomen, maar regelmatiger nog dacht ik stukjes Bathory terug te horen. Dit alles zonder dat het ook maar ergens begon te lijken op dubieuze kopieerpraktijken. Boven alles heeft Waylander namelijk toch wel een eigen geluid en dat is tegenwoordig al heel wat in een genre waarin op dit moment de concurrentie moordend is.

Het tien minuten klokkende epos To Dine in the Underworld is letterlijk en figuurlijk het middelpunt van het album. Rustig aan ontwikkelt het zich tot een fraai nummer dat een ongemerkt naar een explosief einde toewerkt. Een ander nummer dat niet ongenoemd voorbij mag gaan is Beyond the Ninth Wave. Het begint met een Camel(!)-achtig intro maar barst vervolgens los in een lekker log en dreigend nummer, waarin Dave Briggs laat horen dat hij precies weet welke bijdrage van hem gevraagd word.

Nu maar hopen dat de tijd tussen de vorige plaat en deze niet te lang is geweest en daardoor nog niet alle stoelen aan het muzikale hof van Odin en zijn vrienden al bezet zijn. In november 2005 werd namelijk al op ZwareMetalen melding gemaakt van de promo. Qua timing had die periode wellicht een gunstigere tijd geweest om je slag te slaan. Het zou jammer zijn als Waylander door deze verloren jaren nu opeens naast de prijzen zou grijpen. Ze zouden namelijk een prima aanvulling zijn in deze overvolle markt. Het materiaal waarmee ze zich moeten gaan bewijzen ten opzichte van de ondertussen gevestigde namen is in ieder geval stevig genoeg.

Tracklist:Waylander Honour Amongst Choas small

  1. As the Deities Clash
  2. Walk with Honour
  3. Beyond the Ninth Wave
  4. Galloping Gaels
  5. To Dine in the Otherworld
  6. Usurpers of our Legacy
  7. Taker of Heads
  8. Elemental Chaos
  9. Brû Na Bôinne

Line-up:

  • ArdChieftain O’Hagan – zang
  • Saul McMichael – gitaar
  • Michael Proctor – bass
  • Den Ferran – drums
  • Dave Briggs – Folk instrumenten

Links: