Vuist – MiStorMelancholy

[b]Vuist – MiStorMelancholy[/b]
Eigen beheer – 2003

Het Goudse [i]Vuist[/i] is in 2000 begonnen. Twee jaar bracht de band twee demo’s uit, namelijk [i]MegaknüppelinfernØ –Unlive[/i] en bijna gelijknamige tweelingbroertje [i] MegaknüppelinfernØ -Live-[/i]. In april 2003 dook het “Vuist-collectief” de studio in om het debuutalbum [i] MiStorMelancholy[/i] in te blikken.

Na een paar keer luisteren doet [i] MiStorMelancholy[/i] nogal Zweeds aan, vanwege de grofkorrelige riffs in combinatie met her en der opduikende melodieuze gitaarlijnen. Vooral [i]Dismember[/i] en het oude [i]Entombed[/i] schieten door mijn hoofd. Alleen zonder de kenmerkende groove. De nummers zitten bij vlagen goed in elkaar, maar het is jammer dat bijna alles in 1 tempo gespeeld wordt. Daardoor valt de spanning na een tijdje weg en dat is jammer. De zanger heeft een lekkere ruige strot en wisselt screams en grunts af met het grootste gemak . Het gitaarwerk is vrij recht-toe-recht-aan, maar zo nu en dan komen er leuke riffs en melodieën voorbij. Over het algemeen wordt er vrij strak gespeeld, al laat de drummer tijdens sommige overgangen een paar steekjes vallen. De productie is vrij vlak te noemen, maar de meeste instrumenten zijn duidelijk te horen.

[i]Vuist[/i] heeft met [i] MiStorMelancholy[/i] beslist een zeer aardige plaat afgeleverd, maar een knaller wil ik het niet noemen. Wat meer dynamiek links en rechts zou geen kwaad kunnen. Verder beslist geen onaardig debuut.

[b]Tracklist[/b]/VuistI.jpg

1. 160
2. Relentless
3. The calling (..to strength and grandeur)
4. Modern age Icarus
5. Nomad sundown (seelenwanderung)
6. Monuments B.C (the essence captured in stone)
7. The ultimate Melancholy
8. In solitude, in silence
9. Images

[b]Line up[/b]

• RobM – zang
• Rik – gitaren/bas
• Erik – gitaar
• Edo – drums

[b]Webstek[/b]
http://connect.to/vuist