Vrazorth – Emergence

Vrazorth komt uit Zweden en heeft één plaat uit. Dat is deze die nu voor me ligt, Emergence. De plaat komt uit via het gerenommeerde Avantgarde Music, wat zou willen insinueren dat de band toch wel wat in zijn kosmische blackmetalmars zou moeten hebben. Het is me onbekend wie het enige bandlid is. Hij of zij laat zich blijkbaar niet vergelijken met één of geen ander en noemt zich ook wel Vra.

Dit Vrazorth lijkt op de aardbol te zijn geland om een mix van Darkspace, Mysticum en Mesarthim te brengen. Tja, ik ben benieuwd want dit zijn natuurlijk niet direct de minste vergelijkingen. Misschien trap ik zelfs tegen wat gevoelige schenen wanneer ik stel en gewoon droogjes neerschrijf dat die twee eerste bands me niet al te veel doen. De laatste band, de Australiërs in Mesarthim konden me dan wel weer bekoren met hun kosmische boodschap op Arrival.

Ik ben niet zo een verwaaid of kosmisch type. Ik sta graag met beide voeten in- en op de aarde. Tja, je kan het gek vinden maar het is zo. Daarom dat ik in mijn geliefde genre vooral op zoek ga naar de recht toe, recht aan bands en muzikanten. Niet dat ik niet opensta voor uitgesponnen riffpartijen en dekens van geluidslandschappen maar er mag niet in overdreven worden. In die context ben ik wel benieuwd hoe deze Zweedse band bovenstaande invloeden weet te boetseren, te kneden tot een geheel eigen geluid, een geheel eigen trip buiten de grenzen van het aardse. De eerste klanken die vanuit een zwart gat naar ons toe worden gezonden, herbergen inderdaad bovenstaande fundamenten. Ik zou daar echter ook nog wat Limbonic Art invloeden aan willen toevoegen. Vooral Limbonic Art in zijn betere dagen en dan niet de muziek op de meest recente platen.

Emergence, het eerste nummer op de plaat, duwt ons onder en laat ons bijna verdrinken in kosmische en intergalactische klanken. Een combinatie van boosaardige screams, synthpartijen die het geheel dichtplamuren maar vooral militaristische geprogrammeerde drums vallen op. Iets wat niet geheel verrassend te noemen is natuurlijk. Brutaler en meer directer is Traversing The Infinite. Hier vallen nog meer dan op de opener de elektronische drums op die bij momenten klinken als een beat van een dancenummer. Shadows Cast Upon A Stellar Veil gebruikt dezelfde dynamieken en tracht zich staande te houden door middel van opnieuw die drumpartijen uit een doosje aangevuld met spacy keyboard – en synthwerk. Het afsluitende Warping The Chronicle neemt je gedurende zeventien minuten mee aan de hand door het ruimteland. Uitdeinende keyboardklanken aangevuld met hetzelfde receptuur aan klinische drums en scherpe screams leveren je vervolgens af aan een planeet waarvan je niet eens wist dat die bestond.

Vrazorth en meer bepaald Vra of ≠ of hoe dit heerschap zich noemt, heeft goed geluisterd naar bovenstaande bands en bouwt op de beschikbare fundamenten een ruimteschip dat erg gelijkend is op vliegende materie dat we al eerder wisten voorbijflitsen. Nog meer eigen likseltjes verf hadden geen kwaad gekund op dit Emergence, maar dat is misschien voor een volgend album.

Score:

70/100

Label:

Avantgarde Music, 2024

Tracklisting:

  1. Emergence
  2. Traversing The Infinite
  3. Shadows Cast Upon A Stellar Veil
  4. Tracing Echoes Of Forgotten Quasars
  5. Dark Matter Vessel
  6. Warping The Chronicle

Line-up:

  • ≠ – Zang, alle instrumenten

Links: