Een vrij nieuwe Belgische band heeft nieuw materiaal uitgebracht. Verwilderd, opgericht in 2020, vond dat de tijd gekomen was om zijn extreme metalverhaal te vertellen. Black en death metal, de blender in, tot de wolvenessentie eruit kwam (de Ezelskomedie iemand?). Niet aanpappen met de schapen, neen, wolvenbrei moet het zijn. Drummer Siebe Hermans kennen we al van When Plagues Collide, de anderen zijn mij nieuw.
Vijf vrij lange nummers, met een uiterst degelijke productie (zeker de drumsound mag er wezen), met een totaalgeluid dat behoorlijk on-Belgisch is. Aan de ene kant zijn er duidelijke black metal riffs, Zweeds van aard, aan de andere kant wordt er behoorlijk lompe en brutale death metal uitgeduwd met deathcore en grindcore uitspattingen. Zelf moet ik denken aan een mengeling tussen Belphegor (de black en death), God Dethroned (voor de melodische passages) en Misery Index (de core). Veel te kort door de bocht, die vergelijking, want die drie bevolken bijlange niet alle compartimenten van de razende trein genaamd Verwilderd, die soms ook al eens sfeer weet te brengen zonder razernij (de eerste helft van het nummerTasting the Soil bijvoorbeeld). Het vocale werk is eerder death dan black, bij de gitaren is het dan net andersom, en de drummer neemt er naast black en death ook wat core bij – omdat het kan.
De nummers zijn zoals vermeld behoorlijk lang, maar verschillen onderling danig van elkaar, wat niet moeilijk is als je als band kunt kiezen uit een rijk gevuld buffet aan stijlen. Toch is de EP een samenhangend geheel. Het klinkt cliché, zo een uitspraak, maar dat is het niet. Homo Homini Lupus Est luisterde ik de afgelopen tijd steevast als geheel, in één ruk. En met een ruktijd van dik 33 minuten is dat niet evident in deze drukke tijden. Geef deze heren een kans, zou ik zo zeggen.
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
- No Life for the Weak
- Wolves and Thorns
- Eyes Sewn Shut
- Tasting the Soil
- Hollowed Souls
Line-up:
- Bram Janssens – Bas
- Siebe Hermans – Drums
- Brent Peeters – Keel, gitaar
Link: