Varghkoghargasmal – Drowned in Lakes
tUMULt, 2008
tUMULt heeft bij mij heel erg veel krediet. Weakling releasen, dat is bijzonder geweest. Nu zijn ze na een tijdje afwezig te zijn geweest terug. Leviathan bracht er zijn EP’s op uit, en nog enkele bijzondere releases later is hier Varghkoghargasmal. Ambient black metal mijne mensen. Uit Duitsland nota bene, als dat maar goed afloopt.
Eerste nummer op deze schijf lijkt wel een wake te zijn. Nu, wakker blijven is een ganse opdracht met dit nummer. Nummer twee dan maar… ok, dit klinkt als een heel erg slechte versie van Bonanza. Later op dit album komen we trouwens nog indianen tegen ook. Nu, eerlijk is eerlijk, ze zijn niet goed bewapend, deze Duitse cowboys. Er is geen lead gitaar, enkel een basgitaar en hier en daar een unplugged gitaar. Geen elektriciteit dus (behalve die suffe sfeerklanken die dankzij een te gulle netbeheerder geproduceerd kunnen worden via de budgetmeter op 110 Volt, op een vermassacreerde vijfdehandspiano met een snoer aan), en zo goed als geen zang ook. Wel een (pan?)fluit, dat maakt ons blij.
Nummer drie op de cd is niet veel meer dan dat vorige samen, wat een lamlendig pingelgedoe zeg, en het is zo strak als mijn onderbuurvrouw haar obese pens. Jongens toch! Hier en daar krijg je een lichte Enslaved-vibe, maar over het algemeen klinkt het als een demo-opname van The Shadows, alhoewel dat waarschijnlijk indrukwekkender zal zijn geweest.
Nummer vier gebiedt ons te luisteren naar de wind, nu, mijn ruften zijn indrukwekkender dan dit, en duisterder ook.
Nummer vijf bevat ongelofelijk maar waar ook een behoorlijk keyboardgeluid. Gelukkig is de speelstijl consequent: net zo onstrak als de rest van de muziek dus. Dit ding duurt maar twee en een halve minuut, hoera. Nummer zes is een folky nummer, uiterst geschikt om tegen zeven uur ‘s morgens mee te “zingen” bij het verlaten van de lokale kroeg. De gezangen klinken toepasselijkerwijs vrij gelijkaardig aan de kopkrampen die menigeen ondervindt door extreme dehydratatie ten gevolge van een onverzadigbaar verlangen naar alcoholische dranken de uren voor men diezelfde kroeg verliet. Nog twee nummers te gaan. Wege des Wassers klinkt begot zo slecht nog niet. Natuurlijk ben ik al blij in dit geval dat de timing vrij aardig blijkt te lukken. Applausje voor dit nummer!
En waarachtig, het laatste nummer is ook geschikt om naar te luisteren. Alleen keyboards hier. En hoewel Varg Vikernes dit tijdens zijn lange bezinningsperiode onder de naam Burzum met één hand zou gekund hebben, ben ik toch blijgemutst. Zonder deze outro was mijn gemoedsrust waarschijnlijk niet teruggekeerd. “Ambient”, is dat niet iets rustgevends???
Tracklist:
- Autumn Rain
- Far Away From Earth
- Near The Stars
- Listen To The Wind
- Song For The Damned
- Akamaru
- Wege Des Wassers
- Taste Of Orodrir
Line-up:
- Avenger – Alles
Links: