Van Canto – To The Power Of Eight

A capella Metal! Ja je las het goed! Ik zag deze passeren op de redactie en dacht direct: joink, deze moet ik checken. Ik weet niet hoe dit bij jou zit, maar bij a capella denk ik spontaan aan The Flying Pickets of dat ene nummer van Billy Joel, The Longest Time. Ik denk dat zelfs de Teletubbies meer metal zijn dan voornoemde heren. Benieuwd dus wat Van Canto te brengen heeft!

Het resultaat is best geinig en durf ik zelfs als geslaagd te bestempelen, al speelde de band een beetje vals. Ja, de meeste instrumenten werden door menselijke stemmen verzorgd, maar metal zonder een strakke drum bleek ook voor een a capella-groep onhaalbaar. Er werd dus gebruik gemaakt van een drummer. Al snel bleek ook een echte gitaar onontbeerlijk want ja hoor, er wordt heel af en toe een gitaarsolo bovengehaald. Tot zover de a capella dus. Tenzij één van die Duitsers – waarschijnlijk Stefan Schmidt – me ongelooflijk liggen heeft en het talent bezit om zijn klankkast als een topkwaliteit Fender te doen klinken. Michael Winslow – bekend van de Police Academy-films – slaagt er namelijk ook in om met zijn stem geluiden over te brengen die je niet voor mogelijk houdt. Oordeel gerust zelf: de gitaarsolo waar ik het over heb hoor je in het midden van Faith Focus Finish.


Van Canto is dus een Duitse band en dat verbaast me eigenlijk niets. Canto staat voor Cantare, wat Latijn is voor ‘ik zing’ en de Van betekent gewoon van, zoals in Van Halen of Vandenberg. Het klonk de leden van de band gewoon goed. Terwijl wij hier in België en Nederland de metalumlaut gebruiken om bandnamen cooler te doen klinken, pikken ze in Duitsland gewoon onze voorzetsels.

De band bestaat uit vijf zangers en een drummer. Twee van de vijf zangers verzorgen de hoofdzang, terwijl de overige drie instaan voor de gitaar- en basgitaarlijnen. Bijzonder gedaan. De muziek zelf kan me vaak niet bekoren, maar dit ligt vooral aan het feit dat de band veel symfonische metal maakt, een metalgenre waar ik me nooit aan waag en al zeker niet voor een recensie. Ik krijg van dit soort muziek steeds te veel Eurovisiesongfestival-vibes. Er zijn echter genoeg mensen die wel graag symfonische power metal horen, dus waarom niet eens deze band een kans geven? De cover van Amon Amarth’s Raise Your Horns is wel heel leuk gedaan. Het wordt nog interessanter wanneer de band ineens een klassieker als Run To The Hills een make-over geeft. Een bende a capella-zingende Duitsers die Dave Murray’s gitaar en Steve Harris’ basgitaar vervangen en er nog mee weggeraken ook. 2021. Waar ga jij nog mee komen aanzetten? Het antwoord volgt reeds enkele nummers verder, want nu tackelt Van Canto genadeloos Thunderstruck van AC/DC. Toegegeven, dit nummer leent zich echt wel goed voor een a capella-versie.


Dit is reeds het zesde album van deze band en die slaagde er ondertussen zelfs in om onderdak te vinden bij Napalm Records. Dit is duidelijk een succesverhaal en de band verdient dit wat mij betreft. Heel dapper om metal muziek te  benaderen als een a capella-groep. Respect. Het beluisteren van deze plaat was een bijzondere ervaring maar voor mij is het niet weggelegd. Na vandaag is de kans dat ik deze plaat nogmaals opleg zowat even groot als mijn winstkansen bij Euro Millions. En ik speel nooit mee met Euro Millions. Maar, en ik herhaal het nog eens, beluister het zelf eens want het resultaat is best geslaagd. The points for Germany: 75/100.

Score:

75/100

Label:

Napalm Records, 2021

Tracklisting:

1. To the Power of Eight
2. Dead by the Night
3. Faith Focus Finish
4. Falling Down
5. Heads Up High
6. Raise Your Horns
7. Turn Back Time
8. Run to the Hills
9. Hardrock Padlock
10.Thunderstruck
11.From the End
12.I Want It All

Line-up:

  • Inga Scharf – Zang
  • Stefan Schmidt – Solo gitaarzang
  • Ross Thompson – Gitaarzang
  • Jan Moritz – Basgitaarzang
  • Bastian Emig – Drums
  • Ingo “Ike” Sterzinger – Basgitaarzang
  • Hagen “Hagel” Hirschmann – Zang

Links: