Utbyrd – Varskrik

Het goede nieuws is: het artwork van Varskrik is best aardig. Wellicht heeft u de naam al eens horen vallen. Dit is namelijk een release uit 2017, dit keer door Petrichor Records uitgegeven. Als u hem hebt gemist, geen nood, u heeft niet heel veel gemist. Varskrik is een aardig debuut, en niet meer dan dat.

Het is Noorse black metal. Hoewel uw hart nu op hol kan slaan vanwege grootse verwachtingen, is dat nergens voor nodig. In het dankwoord wordt Iskald bedankt. Daar heeft deze band wel wat van weg. Twee leden hebben daar ook wat ervaring op gedaan. Deze release is voorzien van een vrij snedige, wat klassieke productie. Klassiek, in black metaltermen dan. Het is een debuut, en het is niet uitgesproken slecht. Echter waarom, in een wereld met zoveel muziek, zou je dit album opnieuw willen uitgeven? Het doet zijn best om de middenmoot te ontstijgen. De muziek is snel, melodieus maar ook doorsnee, saai en onmemorabel. Utbyrd komt daarom amper in de middenmoot uit. Melodieuze keyboards hangen erbij om de sfeer te duiden. Het doet folky aan, en al bij de opener wordt naar Windir gehint.

De vocalen zijn onderscheidend met een vrij duivels geluid in de hogere regionen, bijvoorbeeld op Dauing. In de grunts klinkt het soms een beetje alsof die gast een aardappel in z’n keel heeft zitten. Qua intonatie zit hij er ook naast af en toe. Hoewel de drummer strak in het vel zit merk je dat hij graag zijn eigen weg gaat. Op Sjøormen bijvoorbeeld, waar hij erg stellend te werk gaat, maar de rest van de band een ander idee lijkt te hebben. De opbouw van deze track is overigens wel boeiend, en ook de riffs weten wat te prikkelen. Maar ook hier blijf je goed horen dat het een debuut is. Op Skogen hoor je ook dat de drummer en keyboardspeler elkaar wat proberen af te wisselen. Het gevolg is echter bijna pretentieus gepingel dat een beetje vreemd tussen een beats door wordt gespeeld.

Een echt toegevoegde waarde aan het muzieklandschap heb ik niet gehoord. Een typisch debuut van een niet meer dan redelijke black metalband. Het is een allegaartje, dus dat moet je net liggen. Het melodieuze aspect in de keyboards doet nog het meeste denken aan het eerste album van Dimmu Borgir. Als je hem hebt gemist kan je hem een draai geven, maar kom niet bij mij klagen dat er weinig spannends gebeurt.

Score:

73/100

Label:

Petrichor Records, 2021

Tracklisting:

  1. Karsten Og Draugen
  2. Dauing
  3. Sjøormen
  4. Deildegasten
  5. Skogen
  6. Utbyrd
  7. Blikkstille Vann

Line-up:

  • Nohr – Stem
  • Gjenganger – Gitaar
  • Skarv – Gitaar
  • Gast – Basgitaar
  • Tykje – Drums

Link: