Screamo uit Italië. Mijn oren zijn gelijk gespitst. Uit deze scene zijn in het verleden behoorlijk wat interessante en invloedrijke bands gekomen, zoals La Quite en Raein, die nog regelmatig hun rondjes draaien in dit huis. Uragano is een band die ook alweer zo’n tien jaar meedraait. Het viertal uit de buurt van SanRemo heeft nu, na een handvol EP’s, een volledige plaat uitgebracht: simpelweg LP1 getiteld.
Wat Uragano van andere bands onderscheidt zijn voornamelijk twee zaken: de rustpauzes die de heren in de chaotische songs stoppen, en het gebruik van keyboards en samples. Want die nemen een prominente plek in binnen het geluid van dit Italiaanse viertal. Vaak dient dat als een extra klanktapijt onder de nummers, zoals in Indonesia, maar vaak wordt het ook gebruikt om nog meer crusttinten mee te geven aan de muziek. Niet zelden geven deze keyboards de muziek ook een wat donkere vibe mee
Zoals vaker in dit genre buitelen allerlei invloeden over elkaar heen. Post-Hardcore, Skramz, oude Emo en flarden punk zijn allemaal terug te horen in het geluid van Uragano. En het voordeel met de eerdere releases is dat het ditmaal voorzien is van een, zeker in dit genre, prima productie. Bij tijd en wijlen knallen de riffs en drums door de speakers. Een hoogtepunt wat dat betreft is de alles vermorzelende break in Pinguino. Wat een vet stuk zeg, zeker over de hoofdtelefoon.
LP1 is een plaat die gaat over het niet comfortabel voelen in welke situatie dan ook. Een soort continue gevoel van onrust en ongemak in een omgeving die zich niet leent voor enige vorm van geborgenheid. Wat dat betreft sluit de muziek daar deels op aan. Er worden hier en daar flink wat dissonante geluidsmuren opgetrokken, maar de band komt af en toe vrij open en melodieus uit de hoek. In Djent 1 gebeurt dit alles zelfs in één nummer, hier doemen af en toe flink zeurderige, bijna wanhopig klinkende geluiden op, terwijl tegen het eind een up-tempo stuk klinkt dat prima op een emoplaat had kunnen staan.
Maar overwegend klinkt Uragano hard en gemeen. En bovenal: gemeend. LP1 is een hele eerlijke plaat van een stel muzikanten dat, na jaren muziek maken, weet wat wel en niet werkt in dit genre en dat bovenal ook weet hoe je spanningsbogen in de nummers stopt om het interessant te houden. Dat gebeurt enerzijds door de opbouw, maar ook door de toevoeging van samples en de genoemde keyboards. Het levert een verzameling nummers op waar deze Italiaanse mannen trots op kunnen zijn. Elk nummer heeft een toevoegde waarde aan deze plaat, tot en met de zeven minuten durende epische afsluiter Finale. Al met al een plaat die deze band direct in de voetsporen laat treden van voornoemde Italiaanse grootheden. Sterk!
Score:
80/100
Label:
-, 2024
Tracklisting:
- Intro Emo
- Capo Danno
- Pinguino
- Indonesia
- Djent 1
- Djent 2
- No Hype
- Encore
- Finale
Line-up:
- Luca – Zang, gitaar, sampling
- Alekos – Keyboards, sampling, zang
- Ometto – Basgitaar, zang
- Boda – Drums, percussie
Links: