Undawn – Solidarity

Het Nederlandse Undawn zag ik ooit eens live aan het werk en ik was eigenlijk wel onder de indruk van het melodische metalcoremateriaal van de drie broers en kompaan (broer Jord is vervangen door Leon Kloosterman). Gebruikelijk is deze zoete vorm van ontroerende Trivium niet aan mij besteed, maar kijk: het is blijven hangen en dus zet ik met plezier ook deze EP even in de schijnwerpers. Solidarity, vijf nummers lang.

Undawn brengt metalcore voor de massa, met een boodschap. Een mengvorm van licht gespierde Amerikaanse mainstream metal, genre Asking Alexandria, met heavy gitaarwerk waar rock nooit veraf is. Er wordt zowel clean gezongen als geschreeuwd, zoals gezegd met een duidelijke boodschap waarin een verdere bewustwording van het subject inzake zijn context en gedrag met aandrang wordt verzocht. Het is vrij origineel (lekkere drumpassages met technische toetsen) en opwindend, met oog voor detail (articulatie is erg verzorgd) en variatie. Echt gevaarlijk vind ik het niet, dus het schreeuwerige vind ik eerder vervelend dan een meerwaarde. Dit in tegenstelling tot de hitgevoelige cleane zangstem waar veel meer herkenbare emotie vanuit gaat. Gelukkig wordt er vocaal voldoende veel gevarieerd (tot wel drie stemmen) en neem je de jongensachtige schreeuw er voor lief bij. Mede dankzij het relatief hoge tempo steekt dit helemaal niet tegen en zal ik ook de volgende keer Undawn onder de aandacht brengen. Het zit nog steeds goed in elkaar en heeft een al bij al aantrekkelijke sound.

Label:

Eigen Beheer, 2019

Tracklisting:

  1. Head Of Doubt
  2. Implode
  3. Comfort Zone
  4. Learn The Hard Way
  5. Nostalgia

Line-up:

  • Thijs Brinkhuis – Bas, zang
  • Leon Kloosterman – Gitaar
  • Michiel Brinkhuis – Gitaar, zang
  • Tom Brinkhuis – Drums

Links: