Unbegotten, een Spaanse blackmetalband heeft met Manifestion en Astral Terror al wat vuiligheid en ranzigheid op ons losgelaten. Het is echter niet helemaal geweten wie er sinds 2014 achter deze band zit. Het eveneens Spaanse Velo Misere afkomstig uit de hoofdstad Madrid. bracht in 2021 met Monomania Del Inexorable Vacio zijn debuutplaat uit. Wat toch ook wel eigenaardig is want hij bestaat al sinds 2016. Maar kom, wat er zich in de ondergrond van ons geliefde subgenre afspeelt verbaast ons als fan van het eerste uur helemaal niet natuurlijk.
Niet getreurd zou ik zo zeggen want middels Silencio Y Demencia, een splitalbum, laten de beide bands horen dat ze nog altijd actief zijn en opereren vanop de blackmetalmestput ergens gelokaliseerd op het Iberische schiereiland. Heerlijk toch. Een intense samenwerking tussen Altare Productions en Nomad Snakepit Productions maakt deze release op fysieke basis mogelijk.
Ik moet je in bovenstaand opzicht natuurlijk niet vertellen dat de eerste klanken op deze split behoorlijk misselijkmakend en ranzig klinken. Er lijkt geen plaats te zijn voor finesse en fijnmazigheid in het spel van de eerste band op deze split, Unbegotten. Een kakafonie aan smerige klanken doet een chaotische wereld opengaan. Welk heerschap of welke individuen achter deze band zit of zitten is me een raadsel. Het behoorlijk ongecontroleerde blackmetalgebeuren dat je te verwerken krijgt in drie redelijk lange tracks doet me wat denken aan het werk van de Spanjaard Ebola van Cryfemal. Zeker als je luistert naar het derde nummer dat simpelweg III getiteld werd. Dan merk je wel enige raakvlakken op.
Het vijfkoppig collectief Velo Misere tapt eigenlijk grofweg en kort door de bocht geschreven uit hetzelfde smerige vaatje. Ranzige gitaarpartijen die niet te moeilijk zijn, vunzige vocalen en smeerpijperij drums, meer moet dat bij deze band ook niet zijn. Het wordt niet altijd aan een hoge snelheid gebracht. Nu en dan word je ook even met je neus door de modder getrokken. Luister hiervoor naar de leadpartij in het eerste nummer van dit collectief En La Niebla of naar de zompige maten op het einde van En El Yermo.
Zoals zo vaak bij splitalbums leg ik mezelf altijd op om een bepaalde kant te kiezen. Welke band spreekt me in dat opzicht het meest muzikaal aan? Dat is dan ook de vraag die ik dien te beantwoorden. Velo Misere tapt het mottigste drankje. Ik zou dan ook aanraden met de muziek van dit vijftal te beginnen. De reden hiertoe is zo klaar als een klontje. Hun composities zijn net nog gortiger dan deze van Unbegotten.
Score:
75/100
Label:
Nomad Snakepit Productions, 2025
Tracklisting:
- I (Unbegotten)
- II (Unbegotten)
- III (Unbegotten)
- En La Niebla (Velo Misere)
- En Las Cenizas (Velo Misere)
- En El Yermo (Velo Misere)
Line-up:
Unbegotten
- Onbekend
Velo Misere
- G. – Drum
- S.D. – Gitaar
- H. – Gitaar
- F. – Zang
- AM. – Bas
Links: