Ultra Vomit – Objectif: Thunes
Listenable Records, 2008
Ultra Vomit! De max! Deze Fransen hebben reeds twee prima cds uit in de vorm van de demo Kebabized at Birth en het debuut M.Patate. Nu verblijden ze ons met hun album Objectif: Thunes. Nota bene op het respectabele Listenable Records! In normale omstandigheden brengen ze grindcore zoals we die ook kennen van Gronibard, maar ik kan je al verklappen dat dit nu totaal zo niet is. Ik zal zelfs meer zeggen: dit is één van de meest veelzijdige cds die ik ooit heb mogen aanhoren! De persiflagerende escargotvreters zorgden maar even voor de grootste lachkick in jaren met deze ultrafijne plaat! Het begint al met een allesverklarende dubbelzinnige titel die zoveel betekent als : doel:geld! (maar ook tunes…als in het geluid van andere groepen).
Voor het beluisteren van deze schijf verwachtte ik me aan een carnaval van grindcorevariaties. Niets bleek minder waar. De epische vikingmetalintro mag dan wel in het Frans zijn, veel authentieker wordt het niet!
Het tweede nummer is een heuse Mötorhead-parody (Quand j’étais petit – toen ik klein was) met een megaproductie. Geen gegrind hier! Overigens moet je het wel een beetje zelf zoeken waar alles op slaat. Gelukkig is mijn kennis van metal en Frans groot genoeg. Daarna steken ze de loef af met menig mallcoreband en crossover-jumpmetalgroep door reduplicatie van hun aap- en andere dierengeluiden. Marilyn Manson moet er ook aan geloven (Mechanical Chiwawa), en ook hardcorebands als Hatebreed en Terror ontsnappen niet (Les Bonnes Manières). Hier moet ik zeker bij vertellen dat het zeker niet kinderachtig is, het is bijna met evenveel respect gebracht als wat Zimmershole doet! Wat wel opvalt is dat er een volledige verhaallijn in zit ook: van kindje, naar schoolgaande jeugd, naar puber, naar jongvolwassene. Het volgende nummer Maité Ravendark is een vervloeking van de lunchlady op school in Old Man’s Child meets – hoe kan het ook anders – Immortal-stijl! Grandioos! Daarna een ouwe getrouwe grindverkrachting Pour un mosh avec toi waar ze fleurten met een golden oldie. Even later een supersterke Gothenborg track Gremlins At the Gates een kruising van het Gremlins Themesong en een verbeterde riffversie (en dat is echt waar extreem) van Blind van At the Gates. Euforisch word ik er van! Ze relativeren ook nog eens zichzelf en de grindcore van Gronibard met twee ironische covers, erg mooi die zelfkritiek.
Maar het wordt nog mooier. Mountains of Math (aka Mountains of Might van ImmortalMorbid Cocker, met de dolkomische tekst You can leave your head on, waarin iemand volledig ontdaan wordt van ledematen en ingewanden. Joe Cocker, you dirty Fucker! Hilarisch! De rest van de cd bevat nog enkele pareltjes, een mix van Dimmu Borgir en Mozart, overgangen van hairmetal naar Maiden… wat een klasse hebben deze mannen.
In het verleden hadden we Excrementory Grindfuckers en The Blackseed Boys, maar dit gaat veel verder. Speelkundig geslaagd met onderscheiding, een superproductie en ingenieuziteit tot en met! De vorige albums waren gewoon leuk, maar dat ze dit konden! Mijn oogleden scheurden van verbluffing. Catchy, bruut, gevarieerd, komisch, een vette productie en een verbazingwekkende songwriting en techniek… monumentaal!
Tracklist:
- Intro
- Quand J’étais Petit
- Darryl Crow Chamber
- Les Bonnes Manières
- Boulangerie Patisserie
- Maité Ravendark
- Jack Chirac
- Pour Un Mosh (Avec Toi)
- Pauv’ Connard
- Mechanical Chiwawa
- Gremlins At The Gates
- Je Ne T’ai Jamait Autans Aimer
- Poil De Cul
- Croute De Pus
- La Flemme
- Mountains Of Maths
- Morbid Cocker
- Welcome To The Jingle
- Je Possède Un Coussin
- Canidal Corpse
- Condemnde To Headbang
- W.a Mozart 25th Symphony…
- Je Collectionne Des Canards (vivants)
- Outro
Line-up:
- Flockos (bas, gezang)
- Fetus (gitaar, gezang)
- Stickskiller (drum, gezang)
Links: