Ufomammut – XX

Geschreven door op 08-09-2019 om 16:10.

Ufomammut bestaat alweer XX oftewel twintig jaar. Het Italiaanse doom metal powertrio bestaande uit Urlo, Poia en Vita brengt om dat heugelijke feit te vieren album nummer negen uit. Dat is niet zomaar een album geworden. Het handelsmerk van de albums van de band is een verzameling topzware nummers schrijven die schijnbaar moeiteloos in elkaar overvloeien. Repetitief, zwaar, psychedelisch en hypnotisch zijn de krachttermen waarvan Ufomammut zich bedient.

Op XX is gekozen voor een akoestische setting. Wat?! Ja, geen leugens. De nummers zijn covers van een select aantal nummers van voorgaande albums van de band. Wie had dat kunnen denken? De meesters van het zware geluid, akoestisch! Het laat de band van een heel andere kant zien. Wonderwel heeft de zwaarte overleeft, en is dit toch onmiskenbaar Ufomammut geworden. Deze nummers worden uitgebracht op een boxset waarin alle albums terug te vinden zijn. Zowel CD-boxen als LP-boxen zijn beschikbaar met vernieuwd artwork, speciaal voor de gelegenheid ontworpen door het kunstproject van Urlo en Poia: Malleus.

Dit zijn geen standaard covers geworden. Het is beter om dit nieuwe interpretaties te noemen. De eerste twee nummers zijn drumloos, en keyboards geven sfeer en nadruk. Op het derde nummer komen er distorted effecten op de gitaar bij. Op Mars komt het album bij zijn zwaarste ontknoping. Op dat moment is het mooi, dat de band zich niet geheel heeft laten beperken door de akoestische insteek. Afsluiter Destroyer biedt een mix van het voorgaande. Het spacerock/psychedelische geluid van de band wordt met dit album benadrukt. Het hele album is zo een bonte maar consistente verzameling nummers. Het thema in de nummers ontwikkelt zich steeds geraffineerder naarmate de plaat vordert. Zo is het monotone en simpelere Satan verworden tot het dynamische en creatieve Destroyer. Dit alles uitgevoerd op een manier die blijk geeft van een grote muzikale veelzijdigheid. Als ik dan toch een minpunt moet noemen dan is het dat de vocalen niet altijd helemaal in de setting opgaan. Bij Lacrimosa bijvoorbeeld, steekt het net wat te scherp boven de muziek uit.

XX is een onmisbare plaat in je Ufomammut-collectie. De band laat een ander gezicht zien, maar dat is eerder als een man die zijn baard er tijdelijk heeft afgeschoren. Dezelfde persoon zit erachter. Dezelfde kracht zit in de nummers, het is alleen een andere uitingsvorm geworden. Dromerig en bezwerend, met een nadruk op het atmosferische. De band onderzoekt hier ten volle zijn psychedelische geluid en grenzen. De wijze waarop de eigen nummers zijn geïnterpreteerd is erg creatief. Het is een interessante keuze om op deze manier het twintigjarige bestaan te vieren. Niet dat ik de volgende keer weer een akoestisch album wens, maar ik ben wel tevreden met dit experiment.

Score:

85/100

Label:

Supernatural Cat, 2019

Tracklisting:

1. Satan
2. Plouton
3. Lacrimosa
4. Infearnatural
5. Mars
6. Destroyer

Line-Up:

  • Poia – Gitaar, Keyboards, Geluidseffecten
  • Urlo – Zang, Basgitaar, Keyboards, Geluidseffecten
  • Vita – Drums

Links: